Het contract om 30 Rafale aan Egypte te leveren is in werking getreden

De aankoop van militair materieel doorloopt – net als bij andere goederen – verschillende fasen. Het proces begint meestal met de ondertekening van een intentieverklaring door de klantstaat, wat vervolgens leidt tot onderhandelingen die, als ze goed gaan, leiden tot een contract. Maar dit betekent niet dat het in werking treedt zodra het is afgesloten. Om dit te doen, moet u wachten tot de eerste aanbetaling is betaald. Dit is wat er gebeurde met Dassault Airlines met Egypte.

Op 4 mei bevestigde Caïro inderdaad de ondertekening van een contract voor de levering van 30 extra Rafale-vliegtuigen, om de vloot van 24 eenheden die in 2015 werden verkregen, te voltooien. Toen werd de waarde van deze nieuwe bestelling geschat op ongeveer 4 miljard euro. Volgens La Tribune is het een bedrag dat wordt gefinancierd door “een zeer nuttige lening die door Frankrijk is gedekt”.

Ruim zes maanden later maakte Dassault Aviation bekend dat het door Egypte ondertekende contract in werking was getreden, wat volgens de fabrikant “een nieuwe fase in het strategische partnerschap tussen Egypte en Frankrijk” betekende. Hij merkte ook op dat deze stap “ook getuigt van de tevredenheid van de Egyptische autoriteiten met betrekking tot de vlotte uitvoering van het eerste contract” en “de technologische en operationele uitmuntendheid van de Rafale en het succes van zijn export bevestigt.”

In een veeleisende geopolitieke context koos Egypte de Rafale om, met volledige soevereiniteit, zijn rol als belangrijke speler op het regionale en internationale toneel te verzekeren. Het is een eer voor Dassault Aviation en voor zijn partners die volledig zijn ingezet om aan de verwachtingen van de Egyptische autoriteiten te voldoen’, zei Eric Trappier, CEO van de Franse vliegtuigfabrikant, bij deze gelegenheid.

Ter herinnering, dit nieuwe systeem werd niet verkregen, Caïro had een tijdje de bedoeling om de Eurofighter Typhoon uit Italië over te nemen, terwijl de betrekkingen met Parijs enigszins “nieuw” waren. Maar de standvastigheid van Frankrijk tegenover de doelen van Turkije in het oostelijke Middellandse Zeegebied en de operationele samenwerking tussen Egyptische en Franse troepen leidden tot het succes van de nieuwe Rafale-export.

Zo hebben bijvoorbeeld en buiten gezamenlijke oefeningen, zoals die in januari in het kader van de Skyros-missie, de Army Air and Space [AAE] steunt de Egyptische luchtmacht bij haar pogingen om lucht-luchttankcapaciteit te verwerven. Dit zou kunnen leiden tot de verkoop van minimaal twee Airbus A330 MRTT-vliegtuigen aan Egypte…

In ieder geval heeft deze nieuwe Egyptische orde voor Rafal niet nagelaten haar vleugels uit te strekken aan tegenstanders, en sommige NGO’s [par ailleurs bien muettes quand d’autres pays vendent des armes au Caire] En andere politieke leiders beschuldigen de Egyptische autoriteiten ervan de mensenrechten niet te respecteren.

Ik begrijp de vragen over een land waarvan de instellingen anders zijn dan de onze en niet functioneert als een westerse democratie, volledig. Natuurlijk zet dit land zich aan onze zijde in een zeer complexe regio, het Nabije en Midden-Oosten, in om te proberen het milieu te stabiliseren en het terrorisme te bestrijden, maar dit argument kan niet worden gebruikt als excuus om vooruitgang te boeken met de export. Wie kan helpen met het harde optreden, gaf Florence Parly, minister van de strijdkrachten, toe toen hem werd gevraagd naar dit decennium tijdens een parlementaire sessie gewijd aan het jaarverslag over de export van Frans militair materieel.

De minister vervolgde echter: “De apparatuur die we aan Egypte verkopen, is niet bepaald bedoeld om de orde te handhaven. Dus de Rafale-vliegtuigen die de Egyptische luchtmacht uitrusten en waarvan we het aantal willen uitbreiden, dragen op geen enkele manier bij aan het handhaven van de orde in Egypte, en zijn niet meer dan de schepen waaraan we ze hebben verkocht. De vloot uitrusten.” Tot slot: “Ik zou willen toevoegen dat de samenwerkingsrelaties die we met dit land hebben ontwikkeld, de discussie over gevoelige en moeilijke kwesties in verband met respect voor mensenrechten vergemakkelijken.”