Gegrilde steak, verbrand poeder, bessen? Op zoek naar het geheim van de componenten van het parfum van de ruimte

De organisatoren van de Jean-Luc Melenchon-bijeenkomst hadden een experiment beloofd “meeslepend” En “aromatisch” In het expositiecentrum van Nantes (Loire-Atlantische Oceaan). En tijdens het schilderij dat aan de ruimte was gewijd, kon het publiek al een lichte geur detecteren die de geuren van buskruit, gegrilde biefstuk, bessen en rum vermengde. De dienstverlener achter het ruimteparfum blijft onbekend, maar de ring roept: wat zijn de geheimen van de chemische cocktail die de fles van het universum kan vullen? NASA heeft in 2008 zeker wat gesprekken gevoerd met een chemicus, maar het project heeft nooit het daglicht gezien.

Laten we beginnen met de getuigenissen. Het is natuurlijk onmogelijk om direct de ruimte in te ademen, maar sommige astronauten vertelden na een ruimtewandeling toch verhalen op basis van de geur van de pakken. Het minste wat we kunnen zeggen is dat hun beschrijvingen nog ver weg zijn. “De geur van de ruimte is echt anders dan alles daarbuiten.”Dominic Antonelli, piloot van de Shuttle Discovery. ik belde door Space.com (in Engels), beschreven door NASA-veteraan Thomas Jones A “Ozongeur, lichte penetrante geur” of een “De geur van brandend buskruit” ; Eindelijk weer een mannetje “Zeer mooi zacht metaalachtig gevoel”.

Deze getuigenissen vormen echter een mogelijke vooringenomenheid, merkt Robin Isnard, MD, een astrochemicus en . op Populaire wetenschap op het web. “Sommige metalen oppervlakken zijn mogelijk verweerd buiten het internationale ruimtestation, wat heeft geleid tot de productie van Wat organisch materiaal. Deze geur die door astronauten wordt gemeld, kan het gevolg zijn van oxidatie, in plaats van een intrinsiek kenmerk van de ruimte. Dit gebeurt er met bepaalde valuta: in aanwezigheid van Mineralen en zweet, vetzuren die door de huid worden gegenereerd, produceren bepaalde moleculen. Het is wat die geur produceert die we associëren met metaal, niet met munten.

Om antwoorden te krijgen, is het noodzakelijk om potentiële geurmoleculen in de ruimte te identificeren, dankzij het werk van astrochemici. Vorige maand, op de NASA-website (in Engels)In dit geuronderzoek bracht de Amerikaanse onderzoeker Luis Almandola twee verschillende speelvelden naar voren. Hij citeert eerst naast sterren aan het einde van hun leven, die klaar zijn met het consumeren van waterstof. Op dit punt geven ze zwaardere elementen af, zoals koolstof, stikstof en zuurstof. Afhankelijk van de verdeling van deze elementen, zullen sommige sterren silica produceren, terwijl andere roet produceren dat rijk is aan polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK’s) – waarvan de geur kan doen denken aan dieselverbindingen of “Met verbrande hamburgers”. Hier is het eerste pad in de buurt van de sterren aan het einde van hun leven.

Het tweede pad leidt naar het hart van de “moleculaire wolken” van de Melkweg, waar we “Stof dat bestaat uit een kern van silicaatgesteente en een deken van waterijs en andere verbindingen (methanol, ammoniak, koolmonoxide…) kan worden gevonden”Robin Isnard legt het uit. Kortom, we moeten ons voorstellen “Een soort rare ijssalon met een koude motregen van ijswater en een verstikkende geur van ammoniak.”Grappen Louis Alamandola. Duidelijk geïnspireerd roept het ook de melancholische geur op van een mortuarium, door de mogelijke aanwezigheid van formaldehyde (formaldehyde). depressief.

Wat dacht je van een ruimteframboos? Een ster die warmte en straling afgeeft kan geboren worden Activeren van chemische reacties in dit ijs Moleculaire wolken, vervolgt Robin Isnard. Er worden nog complexere moleculen geproduceerd, met een verhoogd aantal atomen: ethanol, aldehyden en zelfs bepaalde geurmoleculen. En daarom , Stofwolk in het centrum van de Melkweg [nommé Sagittarius B2] Het bevat grote hoeveelheden ethylformiaat.Voegt een andere onderzoeker, Scott Sandford, toe in een NASA-artikel. Deze verbinding speelt een rol bij de geur van bessen. Bovendien is het het product Van een reactie tussen een zuur en een soort alcohol, Dan Het geeft het een rum-achtige geur..

Wees voorzichtig, voordat je vanuit de ruimte in de nieuwste “red flaming fruits”-collectie valt. Smaken zijn gemaakt van een mengsel van verschillende moleculen, herinnert Robin Isnard zich al. En ik weet niet zeker of alleen ethylformiaat je aan frambozen doet denken.” Veel andere verbindingen (keton, ionon, enz.) spelen een essentiële rol in de smaak van de vrucht. Anderzijds, “Deze verbindingen hebben de neiging om samen te komen op het oppervlak [des poussières] Het is niet erg volatiel.”Voegt Grégoire Dinger toe, astrochemicus en adjunct-directeur van het Institute of Origins aan de universiteit van Aix-Marseille.

Ethylformiaat, ten slotte, is slechts een van de tientallen moleculen Vastgesteld in 2009 (in Engels) door het Max Planck Instituut, tijdens het werk aan de Sagittarius B2. In deze lijst, Je zult zeker deeltjes vinden die niet lekker ruiken! “ Hij schreef naar franceinfo Arnaud Belloche, die de studie mede ondertekende. Het is dus moeilijk om een ​​relatie te hebben met een van hen in het bijzonder. Meer in het algemeen, sommige 260 moleculen geïdentificeerd (in Engels) in het interstellaire medium.

“Het kennen van de dominante geur lijkt me niet voor de hand liggend, omdat het afhangt van de samenstelling van het medium, dat wil zeggen van het aandeel van elk molecuul in het interstellaire gas.”

Arnaud Belusch, astrochemicus bij het Max Planck Instituut

in frankrijkinfo

Aan de andere kant staat de organische chemie in de ruimte nog in de kinderschoenen. “In feite zijn er in het hele universum deeltjes, veel talrijker en complexer dan de tot nu toe geïdentificeerde deeltjes., voegt Grégoire Danger toe. Radioastronomie is gewoon beperkt tot detectoren. Na een bepaald aantal atomen zijn er twaalf”Het is moeilijk om deze deeltjes met verschillende golflengten die door elk type atoom worden uitgezonden, te reconstrueren. De moleculaire portfolio is dus ongetwijfeld completer dan we ons vandaag kunnen voorstellen, met een verdubbeling van de mogelijke combinaties.

Maar laten we niet verder gaan, want helaas is er nog een grote hindernis in de zoektocht naar ruimtegeur. Zelfs door de moleculen van belang te identificeren, zou hun concentratie voldoende moeten zijn voor het menselijk lichaam om ze te detecteren. Is dit het geval? “Dat is een goede vraag en ik heb er geen antwoord op.”Antwoorden Arno Beloch. Onderzoeker Uwe Meierhenrich, specialist in parfumchemie, legt uit aan franceinfo “De reukreceptoren (die eiwitten zijn) zullen onder deze omstandigheden helemaal niet werken.” Dus alles wat je hoeft te doen is dromen en je voorstellen wat je wilt.