Hebben dieren emoties en gevoelens die vergelijkbaar zijn met de onze?

Wist je dat gevoelens iets anders zijn dan voelen? Dit is wat wetenschappers ons vertellen. Vreugde, verdriet, woede en angst dit emoties. Onmiddellijke, korte en irrationele fysiologische reacties op een situatie. we hebben breinAlles gebeurt op het niveau van de amygdala. Het is dat kleine element dat verborgen zit in onze hersenen limbisch – Het oudste deel van onze hersenen, de zetel van onze emoties – die de vrijlating vanhormoon reactie op een stimulus. Dan is het ons lichaam dat zichzelf erin plaatst een beweging. In het aangezicht van een spin deinst hij bijvoorbeeld terug of huilt hij.

Gevoelens zijn uniek voor ieder van ons. Het is gebaseerd op onze mentale representaties. Het kan in de loop van de tijd doorgaan. Het komt vooral overeen met een complex proces dat plaatsvindt in Roos. De Ding asgrauw. Dit is het gebied van de hersenen waarin functies zoals geheugen, denken, taal of bewustzijn worden gespeeld. En dan is het op dit niveau dat woedewat al een emotie is die, indien onderdrukt, kan veranderen in haat, wat een gevoel is.

Maar kunnen dieren dan emoties testen? hier grote vraag binnen de wetenschappelijke gemeenschap. Het moet gezegd dat onderzoekers al meer dan veertig jaar voor het eerst de kwestie van emoties bepleitten. Tegenwoordig suggereren gedragswetenschappers dat emotie drie componenten heeft. Ten eerste heeft het een fysiologische component die bepaalt hoe het lichaam reageert op een stimulus. Dan is er nog de gedragscomponent waarmee je je gevoelens kunt uiten. Ten slotte is er nog een cognitieve component die tot een bepaalde keuze leidt. Op basis hiervan hebben onderzoekers aangetoond dat veel diersoorten emoties ervaren. Fysiologische metingen – zoals hartslag – of gedragsobservaties – oorpositie of staartpositie – kunnen wetenschappers hierover vertellen. Er zijn bijvoorbeeld aanwijzingen dat olifanten verdrietig zijn als ze worden geconfronteerd met het verlies van een dier. Honden voelen vreugde als hun mens thuiskomt na een dag werken.

Bewustwording van zichzelf en anderen vormt de kern van het probleem

Als het op gevoelens aankomt, wordt het ingewikkeld. Omdat ze per definitie tot op zekere hoogte de subjectieve interpretatie van emoties zijn. Ze komen voort uit het feit dat we de oorzaken en gevolgen van emoties kunnen identificeren. Voor onderzoekers die mensen bestuderen, is er de mogelijkheid om vragen te stellen – allemaal met het risico sociaal aanvaardbare antwoorden te krijgen of gewoon verkeerde, omdat het niet altijd duidelijk is om zelfs zijn gevoelens correct te identificeren. Maar de dieren zelf kunnen niet reageren.

En als het geheim van gevoelens uiteindelijk ligt in het vermogen om ze te nemen zelfbewust? Misschien een beetje meer in het vermogen om het standpunt van andere mensen te omarmen? Dit is de hypothese die door sommige gedragswetenschappers wordt ondersteund. Maar er zijn dieren waarvan nu bekend is dat ze zich bewust zijn van hun lichaam. Het staat ook bekend om het kopiëren en interpreteren van de gevoelens van andere mensen, het delen van hun verlangens en zelfs het begrijpen van wat anderen denken. Ja ja, u leest het goed. Experiment uitgevoerd geweldige apen, onze naaste neven natuurlijk, maar het was cruciaal. Ze hebben laten zien dat ze het kunnen begrijpen verkeerde bleives. Die man zoekt iets op de laatste plaats waar hij het zag. Hoewel de apen de beweging van het object in kwestie zagen.

Om erachter te komen of en hoe dieren hun emoties subjectief interpreteren in gevoelens, zullen onderzoekers nog verder onderzoek moeten doen. Multi-method studies kunnen gedrags- en cognitieve observaties combineren, bijvoorbeeld neurofysiologische en hormonale gegevens. Ondertussen suggereren gedragswetenschappers de veronderstelling dat dieren inderdaad gezegend zijn met gevoelens, totdat het tegendeel is bewezen. Al was het maar om beter aan hun behoeften te kunnen voldoen. Suggestie … niet te dom!