CVC-LFP, een overeenkomst die een verliezer kan zijn

Jean Pascal Giant Hoogleraar economie aan de Universiteit van Le Mans

Op 1 april kondigde de Football League Professionals (LFP) de ondertekening aan van ” Vaste toezeggingsovereenkomst voor investeringen Met CVC Capital Partners om in het laagseizoen een handelsmaatschappij op te richten waarin het Britse fonds 13% bezit door 1,5 miljard euro op te halen. Onverwachte winsten zijn inclusief peers. The Point met Jean-Pascal Giant, auteursport economie(Donwood, 2016).

Wat is uw analyse van de toegang van het CVC-team tot het Franse voetbal?

Er wordt in veel sectoren geld geïnvesteerd om te diversifiëren om pensioenen uit te betalen aan Amerikaanse of Chinese activa en het profvoetbal is een echt succes. Behalve dat het Europese voetbal sportieve risico’s heeft die niet aanwezig zijn in de gesloten Noord-Amerikaanse competities. Om het te omzeilen, nemen kisten inzetten in toernooien. Sterker nog, als clubs degraderen naar de eerste divisie, zijn er ook gepromoveerde clubs, dus dat verandert niets aan de competitie, wiens bedrijf zal blijven groeien. Sommige fondsen zijn gespecialiseerd in sportentertainment, zoals CVC, dat ervaring heeft in deze sector. Dus zijn investering is zinvol, zelfs als er nog een ander risico is: de toekomst van Europese competities.

dat door te zeggen?

Het probleem van de Premier League zal weer de kop opsteken en het is niet uitgesloten dat dit zal leiden tot een nieuw format voor de binnenlandse competities. Ik ben ervan overtuigd dat het Europees Hof van Justitie, aangespannen door een Spaanse rechtbank, Real Madrid, Barcelona en Juventus Turijn een reden zal geven door te zeggen dat de UEFA, een federatie naar Zwitsers recht, geen monopolie heeft op de organisatie van continentale competities . De Super League, die ongetwijfeld zal worden geopend, zal worden geleid door de leiders van het Europese voetbal, en aangezien de grote clubs het steeds logischer vinden om het grootste deel van hun tijd te besteden aan continentale competities, die winstgevender zijn, terwijl ze vandaag 75-80% van hun tijd naar binnenlandse competities. Die laatste zou dan secundair worden en, om de grote clubs te behouden, hun indeling moeten terugbrengen van 20 naar 14, of zelfs 12 teams. Dan zal de verdeling van de inkomstencake van deelname aan lokale toernooien niet hetzelfde zijn …

De vereniging vertrouwt op CVC om haar inkomsten uit televisierechten te verdubbelen, met name internationale en commerciële rechten. Is dit realistisch?

L1 is gebaseerd op een structureel defect dat niet kan worden opgelost. Met de financiële doping van Qatar (budget 620 miljoen) monopoliseerde PSG op één na alle titels. Lyon en Marseille (250 miljoen euro) zijn te ver weg en kunnen niet eens meedoen aan het winnen van de titel. Een dergelijk defect bestaat niet in andere grote Europese competities, zelfs niet in Portugal, Nederland of Rusland, ook al zijn er soms dominante posities. Franse clubs missen ook een bekendheid vanwege een laag Europees trackrecord, waardoor het moeilijk is om onze tv-rechten in het buitenland te verkopen (75 miljoen euro per jaar tot 2024, vergeleken met tien keer meer in La Liga) … de Chinese of Amerikaanse tv-kijker Wie botsingen tussen de topclubs wil zien met de onzekerheid die de uitkomst bepaalt, is erg geïnteresseerd in een scheve competitie waarvan de resultaten bekend zijn. Misschien is hij een beetje geïnteresseerd in hem omdat Messi er is, maar we moeten al wat teleurstellingen hebben veroorzaakt… CVC heeft teams gecoacht die ervaren zijn in het verbeteren van commerciële en tv-rechten, ze zullen zeker beter zijn dan de competitie, maar vanwege deze nadelen, sta ik nog steeds sceptisch tegenover de mogelijkheid om aanzienlijke middelen te winnen, vooral met betrekking tot internationale televisie-uitzendrechten.

Kan deze overeenkomst gunstig zijn voor de CVC en/of de LFP?

Ik weet niet zeker of het een overwinning is, en eigenlijk ben ik bang dat het een verlies en een verlies is… Ik ben een beetje bang voor iets dat ons vier jaar terugbrengt. In 2018, toen de tv-rechten aan Mediapro werden toegekend, bereikten de clubvoorzitters, in eeuwigdurend conflict, snel een akkoord, onder de indruk van het totale bedrag aan tv-rechten (1,153 miljard euro per seizoen). Met CVC hebben we 1,5 miljard euro – 1,13 als we het geld weghalen dat de competitie heeft toegewezen – en bijna dezelfde honger naar deze miljoenen die zullen dalen. Iedereen is blij en we stellen niet de juiste vragen: 1. Is de opzet van nationale competities versus continentale competities houdbaar? 2. Door op een intrinsieke manier 7 clubs te bevoordelen, vermoorden we de anderen niet?

Zal de strategie van de League averechts werken?

Vincent Labron, voorzitter van de LFP, koos ervoor om 7 clubs te bevoordelen met de extreem ongelijke verdeling van deze onverwachte winsten. Het doel is om locomotieven te creëren die, door op continentaal niveau te presteren, populairder zullen worden en zo de Ligue 1 in staat zullen stellen een beetje te werken zoals de andere Grand Slams. Hij wedt dat de middelen die de competitie ontzegt via het contract met CVC ruimschoots gecompenseerd zullen worden door de toename van de bekendheid en aantrekkelijkheid van de Ligue 1. Concreet krijgt PSG 200 miljoen euro, Marseille en Lyon 90 miljoen, dan krijgen Nice, Rennes, Lille en Monaco 80 miljoen en tenslotte de andere dertien clubs elk 33 miljoen. Ik ben een beetje verrast door de unanieme overeenstemming die met name is bereikt met historische spelers zoals Nantes of Bordeaux, die zijn gedegradeerd tot kleine clubs. Dit zal zeer ernstige gevolgen hebben. Misschien zullen de kleinere clubs hun schulden afbetalen, maar de grotere clubs zullen zichzelf atletisch versterken en een heilzame cirkel aangaan die deze kloof alleen maar groter zal maken.

CVC zal vertegenwoordigers hebben in de raad van bestuur van deze dochteronderneming. Komt er een tegenpartij?

We kennen de voorwaarden van het contract niet, maar we zijn er bang voor CVC krijgt de kalender en sportorganisatie in handen. De prioriteit van vandaag is de internationale toeschouwer, niet de fan die naar het stadion gaat. We kunnen ons dus alles voorstellen: wedstrijden verplaatst, vergaderingen op belachelijke tijden ten gunste van de Chinese of Amerikaanse markten … We lopen het risico dat het “ontwerp” van de competities volledig is geoptimaliseerd met het idee om buitenlandse televisierechten te maximaliseren, terwijl daarvoor, de competitie was de enige beslisser voor de schema’s in overleg met omroepen.