Het heeft een federaal België en drie gewesten: Vlaanderen, Brabant en Wallonië

De mening van Michelle Leeson

In België hebben de huidige gebeurtenissen duidelijk gemaakt hoe moeilijk het is om een ​​federaal territoriaal land effectief te beheren En de abonnee. De kosten van deze frequente hervormingen zijn aanzienlijk gestegen: dus de kosten van het politiek-bestuurlijke bestuur van de Belgische entiteiten 15 miljard euro Jaarlijks meer dan het management van onze Nederlandse buren, waarvan het aantal met 36% stijgt! De ‘regionale’ organisatie heeft haar praktische reikwijdte over de ‘samenleving’ bewezen.

Om een ​​”redelijke” oplossing te vinden voor het probleem van de centrale regio van het land, is het noodzakelijk om het debat te rechtvaardigen door scherpe verschillen opzij te zetten. Je moet innovatief en creatief zijn, om rustig om te gaan met de verschillende aspecten van het probleem, sociaal, economisch, geografisch en met respect voor de mensen die rechtstreeks worden getroffen door de verschillende problemen die worden voorgesteld, met een heel specifieke visie op de jongere generaties die we hebben gevolgd.

In het verleden werden territoriale verdelingen tussen entiteiten meestal veroorzaakt door geografische incidenten die “natuurlijke” onderbrekingen veroorzaakten: rivieren, bossen, velden, heuvels, enz. – Hull Vilford, door het creëren van nieuwe woningen en nieuwe industriegebieden of nieuwe wegen in de velden, of oude gekapt bos, dat de administratief onderscheiden gemeenten in feite in functionele continuïteit zijn. Zo is Kraainem, met zijn stropdasvorm, moeilijk te onderscheiden van de gemeenten Sint-Lambrechts-, Sint-Pieters- of Wezembeek.

Meer dan 30 jaar geleden werden er voor de federale staat drie “gewesten” gecreëerd, maar zonder een grondige herziening van de organisatie of zelfs de traditionele rol van de provincies, zelfs al werden er twee nieuwe gewesten en één in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest gecreëerd Regio van de voormalige provincie Brabant ! Terwijl de reorganisatie in drie gewesten en drie gemeenschappen gecombineerd met een administratieve kost aanzienlijke financiële middelen mobiliseerde, werd er weinig gedaan om de beheerskosten van de voormalige administratieve entiteiten te besparen, ondanks hun inkrimping. Integendeel, we hebben de bouw van nieuwe gemeentelijke of regionale ‘parlementen’ gezien, met groepen nieuwe parlementsleden en administratief personeel die kostbaar zijn om te beheren. Zo telt het Brusselse Gewest 89 afgevaardigden voor minder dan 1.200.000 inwoners, terwijl er slechts 150 “federale” afgevaardigden zijn voor ongeveer 12.000.000 Belgen.

om zo te ” Gebied ‘Van toepassing’ Het kan georganiseerd worden met voldoende bestuurlijke autonomie, de middelen moeten gebundeld zijn binnen dezelfde “zone”. Het is duidelijk dat toen het gebied “Brussel Hoofdstedelijk” werd gecreëerd, beperkt tot slechts 19 gemeenten, dit niet het geval was. 15 jaar geleden studeerde prof. Van Heck, van de KUL, toonde aan dat de socio-economische en geografische grenzen van het Brussels Gewest de facto werden uitgebreid tot de randgemeenten van zowel het Vlaams Gewest als het Waals Gewest.

a Het gebied leeft met en met zijn bewoners. In de BHV-regio wonen Franstalige, Waalse, Nederlandstalige, Vlaamse, Brusselaars, veel immigranten uit Europese landen, Turkse, Congolese, Marokkaanse gemeenschappen, … waarvan veel eerste-, tweede- of derde generatie Belgen. Omdat er in Brussel supranationale instellingen zijn, wonen een groot aantal burgers uit alle landen van de wereld voor verschillende perioden in of nabij de 19 Brusselse gemeenten, voornamelijk in de perifere Vlaamse of Waalse gemeenten.

De economische activiteit waaraan al deze inwoners en inwoners van de Brusselse rand deelnemen, is vooral gericht op de bedrijven en instellingen die het gepaste sociale en economische weefsel weven. Economische activiteiten in en rond Brussel rechtvaardigen de aanwezigheid van de Haven van Brussel en haar voorhaven, de Luchthaven Brussel-Nationaal, de creatie van lokale industriële zones, de aanwezigheid van een hoge dichtheid van diensten”, een onderwijsinstelling, ziekenhuizen, MR en MRS , administratieve diensten, coördinatiecentra voor multinationale ondernemingen, structuren “recreatie”, openbaarvervoerdiensten, “federale” administratieve diensten,….

Het is logisch dat de meerderheid van de mensen die deelnemen aan de economische activiteit van dit centrale deel van België, en die er hun inkomen uit halen en profiteren van de infrastructuur, via hun belastingen bijdragen aan de financiering van hun regio. Op dit moment is dit niet het geval: een groot aantal werknemers heeft hun belastingbijdragen teruggegeven aan het gebied waarin ze wonen, ongeacht de diensten die ze op grote schaal gebruiken in hun activiteiten- of vrijetijdscentra.

Momenteel bestaat het Brussels Hoofdstedelijk “gewest” uit een grote meerderheid van Franstaligen, een groot deel van de niet-Belgische bevolking en een minderheid van Nederlandstaligen (+/- 8%). Om het binaire karakter van de samenleving in de regio te ondersteunen, werden distributieswitches gecreëerd tussen Franstalige en Nederlandstalige, om de vertegenwoordigingsrechten van de Nederlandstalige minderheid te garanderen: hieruit volgt dat, in tegenstelling tot het adagium “één man = één stemmen”, vandaag is er een wettelijke en de facto oververtegenwoordiging van de Vlamingen in Brussel.

Dus de rechtvaardige oplossing zou politiek gerechtvaardigd en administratief gerechtvaardigd zijn Om de “centrale regio” van België tot zijn ware dimensie uit te breiden Sociaal en economisch Stroom, Met de opname van een veel groter aandeel Nederlandstaligen dat daadwerkelijk in of voor Brussel werkt, om op korte termijn een beter evenwicht te bereiken tussen Franstaligen, Nederlandstaligen en echte de jure en de facto tweetaligheid. Deze regio heeft ook een uitzonderlijk voordeel op het gebied van cultureel pluralisme door de vermenging van diverse etnische groepen als gevolg van de supranationale rol die Brussel speelt. Als het Brussels Hoofdstedelijk Gewest juridisch tweetalig is, is het in werkelijkheid buitengewoon meertalig en multicultureel, gezien het ontelbare aantal verschillende gesproken talen en inwoners van over de hele wereld.

Dus, om het percentage Nederlandstaligen in de “centrale” regio te verhogen, rekening te houden met de legitieme wensen van Franstaligen die voornamelijk in veel afgelegen gemeenten wonen en, ten slotte, om een ​​uitzonderlijke kans te grijpen door de allure van multiculturalisme aangeboden door de vele werkende “singulariteiten” In Brussel en de omwonenden moedigt mijn inzicht me aan om de volgende beleidslijnen voor te stellen:

1. Als Midden-België (regio Brabant) Het omvat voortaan, naast de negentien gemeenten van de hoofdstad Brussel, de belangrijkste gemeenten van het voormalige BHV en die de socio-economische en geografische associatie met deze negentien gemeenten rechtvaardigen, maar sluit de meer perifere gemeenten uit waarvan de taal homogeen en meer landelijk. Een karakter dat hen natuurlijk associeert met het Vlaamse Gewest.

Daarnaast moeten ook de bestaande gemeenten van het Waalse gewest ten zuiden van Brussel en de universiteitssteden, die sterk gericht zijn op de economische bedrijvigheid van Brussel, in deze “Brabantse” regio worden opgenomen.

2. Tegelijkertijd moeten we kijken naar a rationalisering van het interne beheer van de regio Brabant, Met het oog op besparingen op hun huidige kostbare administratie, bijvoorbeeld door de bestaande bestuurlijke scheiding tussen bepaalde gemeenten opnieuw te bekijken met het oog op het verminderen van het aantal gemeenten en het samenvoegen van andere, met name voor de huidige “19 gemeenten” waarvan het aantal mogelijk zijn verminderd in het belang van het rationaliseren van het gemeentelijk bestuur alleen ten gunste van haar kiezers, in plaats van het behoud van de verworven “rechten” van politieke vertegenwoordigers.

3. Op het niveau federatierationalisatie zou ook kunnen plaatsvinden, bijvoorbeeld door de onbruikbaar geworden provincies Waals-Brabant en Vlaams-Brabant, de provincies Henegouwen en Namen enerzijds en Oost-Vlaanderen of Antwerpen anderzijds te verwijderen, hun territoriaal bestuur. De provincies worden “subdistricten”.

4. Op het niveau Regio’smoet het parallellisme in de geografische ligging van regionale politieke beslissingen worden hersteld: aangezien het Waalse gewest wordt bestuurd vanuit Namen, lijkt het logischer dat het Vlaamse gewest zich in het hart van het Vlaamse gewest zou vestigen, hetzij in Gent of in Antwerpen, hervorming de politieke en administratieve zetel van zijn instellingen.

5 gemeenschapsvaardigheden Met het oog op efficiëntie en rationalisatie zal het worden verdeeld over de drie “nieuwe” regio’s, waarbij het aan de provincies (subdistricten) wordt overgelaten om de subregionale pedagogische behoeften, culturele gevoeligheden en idiomatische uitdrukkingen te beheren.

6. in regio “Brabant”, Tweetalig onderwijs wordt aangeboden vanuit de kleine school, waardoor het persoonlijkheid krijgt Juridisch en effectief tweetalig Verwacht, zonder de culturele en opleidingssamenwerking met de andere twee regio’s of meertaligheid uit te sluiten.

Zal de geest in dit zeer gevoelige debat de emotie kunnen beheersen? Zal er rekening worden gehouden met de aspiraties en legitieme rechten van de honderdduizenden Belgen, Vlamingen, Walen, Brusselaars en de betrokken vreemdelingen of van buitenlandse afkomst?

In een democratie die naam waardig lijkt mij dit vanzelfsprekend, uit angst om de opkomst te zien van het standpunt van ideologen of van degenen die nostalgie voelen, verblind door hun koppigheid voor “het recht van de voorouders op het land”. ”, ten koste van een democratisch recht dat vooral de mensen respecteert die er vandaag leven, maar vooral om het beste te voldoen aan de behoeften van morgen voor onze jeugd!

Leef op goede voet met uw buren, profiteer van een geweldig school- en buitentrainingsnetwerk, profiteer van moderne wegen- en openbaarvervoerinfrastructuur, neem deel aan het economische, sociale, culturele en politieke leven, sticht een gezin, geniet van de beschaving van vrije tijd, technologische vooruitgang, de nodige hulp krijgen in het geval Een “zware klap” zowel op economisch als op gezondheidsvlak, en dat is zeker waar iedereen naar streeft in het leven!

Het is aan onze huidige “politici” om de inwoners van de centrale regio van onze deelstaat te voorzien van een ruimere leefomgeving, sociaal en budgettair evenwicht, betere vooruitzichten voor persoonlijke ontwikkeling en openheid voor Europa en de rest van ons land. planeet aarde”.