Een stel vindt een enorm vreemd lichaam in een blikje pillen gekocht bij Leclerc in Vallauris

Zoals wat, toegeven aan verleiding is niet altijd het beste idee. Woensdag gingen Christophe en Christina zoals gewoonlijk winkelen bij Leclerc in Vallauris: “We hebben het nooit gekocht, maar mijn vrouw wilde wat ontbijtgranen op het ijs doen.“

Een frivole wens die de dag van dit echtpaar uit Antibois zou doen schudden. Ze pakken een pakje natuurlijke Eco+ merk cornflakes van het schap, gaan naar de kassa en gaan rustig naar huis.

Het is desserttijd na de lunch. We openen de koelkast en halen er een doos cornflakes uit: “Er zitten twee zakjes in. Mijn vrouw nam een ​​van de twee, opende hem en at er een handvol van.Verlangen is bevredigend.

Behalve hier: Terwijl ze de nu geopende verpakking neerlegt, komt Christina oog in oog te staan ​​met de andere, nog gesloten verpakking. Binnen: donker blok.

“Het is een dikke massa van enkele centimeters lang die er solide uitziet‘, beschrijft een nietsvermoedende klant uitdrukkelijk:We denken dat het verbrande maïs is, misschien chocolade? “

“Tussen pizza en chocolade… niet erg geruststellend”

Op zijn best, ja. Neem direct contact op met de klantenservice om dit te laten weten. “We kregen al snel te horen dat we de zak niet mochten openen en ook het andere pakje niet op moesten eten. We moeten het bewaren totdat er opnieuw contact met ons wordt opgenomen. Denk je dat we het moeten terugsturen of terugsturen?“

Wat betreft de gezondheidstoestand van zijn vrouw? “Hoe is het met je! Via een reflex nam ik een tablet actieve kool. Dan een klein scheutje whisky‘, lacht Antibois die relativiteit maakt:We vinden tenminste dat de pillen moeten worden aangevallen!“

Zelfs als hij erom lacht, vraagt ​​het stel zich af: “Op dit moment is het ingewikkeld om te weten wat je moet kopen…tussen pizza en chocolade…het is niet meer zo geruststellend als de agrovoedingswereld van de laatste tijd!“

Hoe dan ook, Kristoff is van één ding zeker: cornflakes, hij is klaar! “ We blijven op boterkoeken, dat klopt, toch? “