Ontdek de grootste bacterie ter wereld

Een ongekende ontdekking. Kan met pincet worden vastgehouden: de grootste bacteriën van de wereld, 5.000 keer groter dan zijn soortgenoten en een veel complexere structuur, ontdekt in GuadeloupeVolgens een onderzoek dat donderdag in het tijdschrift is gepubliceerd Wetenschap.

“Thiomargarita magnifica” meet tot twee centimeter, ziet eruit als een “wimper” en schudt de symbolen van de microbiologie, beschreven aan AFP door Olivier Gross, hoogleraar biologie aan de Universiteit van West Indiëco-auteur van de studie.

Gespot in 2009

In zijn laboratorium op de campus van Fouillole, in Pointe-à-Pitre, toont de onderzoeker trots een reageerbuisje met kleine witte draadjes. Als de gemiddelde grootte van de bacterie 2 tot 5 micrometer is, “het is met het blote oog te zien, ik kan het met een pincet oppakken!”, is het verbazingwekkend.

Het is gelegen in Guadeloupe Guadeloupe Dat een onderzoeker de microbe voor het eerst opmerkte, in 2009. “Eerst dacht ik dat het niets anders was dan een bacterie, want iets van twee centimeter lang kan er geen zijn.” Al snel blijkt uit elektronenmicroscopietechnieken dat het toch echt een bacterieel organisme is. Maar met deze grootte, zegt professor Gross, “hadden we geen bevestiging dat het een eencellige was” – bacteriën zijn een eencellig micro-organisme.

Een bioloog van hetzelfde laboratorium onthult dat het tot de familie Thiomargarita behoort, een al bekend bacteriegeslacht dat in de evolutie sulfiden gebruikt. Professor Gross legt uit dat uit het werk van een onderzoeker van het Nationaal Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek in Parijs blijkt dat we te maken hebben met “één cel en dezelfde cel”.

Zo hoog als de Mount Everest

Overtuigd van hun ontdekking probeerde het team voor het eerst te publiceren in een wetenschappelijk tijdschrift, maar dat mislukte. De bioloog herinnert zich: “Er werd ons verteld: het is interessant, maar we hebben niet de informatie om ons te laten geloven”, en het bewijs is niet sterk genoeg in termen van foto’s.

Voer Jean-Marie Voland in, een jonge postdoctorale student van de University of the West Indies, die de eerste auteur wordt van de studie gepubliceerd in Wetenschap. Nadat hij geen onderzoekspositie in Guadeloupe had gekregen, reisde de 30-jarige naar de Verenigde Staten, waar hij werd gerekruteerd door de University of Berkeley. Toen hij daar vertrok, dacht hij erover om de “verbazingwekkende bacteriën” te bestuderen die hij al kende. “Het zou zijn alsof je een mens ontmoet ter grootte van de Mount Everest”, zei hij tegen zichzelf. In het najaar van 2018 ontving hij zijn eerste pakket dat professor Gross stuurde naar het Genome Sequencing Institute van het Lawrence Berkeley National Laboratory, dat wordt beheerd door de universiteit.

De uitdaging was vooral technisch: erin slagen om een ​​beeld van de bacterie als geheel te presenteren, dankzij “3D microscopische analyses, bij hogere vergroting”. In het Amerikaanse laboratorium beschikte de onderzoeker over geavanceerde technologieën. Zonder de aanzienlijke financiële steun en ’toegang tot onderzoekers die experts zijn op het gebied van genoomsequencing’ te vergeten, geeft de wetenschapper toe, terwijl hij deze samenwerking tussen de VS en Guadeloupe omschrijft als een ‘succesverhaal’. Zijn 3D-beelden maken het eindelijk mogelijk om te bewijzen dat de hele draad inderdaad een enkele cel is.

Microbiologische stoornis

Naast hun ‘reus’ bleken bacteriën ook ‘complexer’ te zijn dan hun tegenhangers: een ‘compleet onverwachte’ ontdekking, die ‘de kennis van de microbiologie enigszins op zijn kop zet’, getuigt de onderzoeker. “Terwijl bacteriën aanwezig zijn, zweeft het DNA meestal vrij in de cel, in welk geval het wordt samengeperst tot kleine structuren die stippen worden genoemd, een soort kleine, door een membraan omsloten zak die het DNA isoleert van de rest van de cel. De cel ontwikkelt zich .” Jean Marie Foland.

Deze verdeling van DNA – het dragende molecuul van genetische informatie – is “een kenmerk van menselijke, dierlijke en plantaardige cellen… en helemaal niet van bacteriën”. Toekomstig onderzoek moet uitwijzen of deze eigenschappen specifiek zijn voor Thiomargarita magnifica of dat ze aanwezig zijn in andere soorten bacteriën, aldus Olivier Gros.

“Deze bacteriële reus zet veel gevestigde regels van de microbiologie in twijfel” en “biedt ons de mogelijkheid om te observeren en te begrijpen hoe complexiteit ontstaat in levende bacteriën”, is Jean-Marie Volland enthousiast.