NASA heeft een plan om het oppervlak van exoplaneten binnen 100 lichtjaar te zien

Op 29 juli 2022, de beroemde site vanEncyclopedie van planeten buiten het zonnestelsel Het is gemeld dat de Noösfeer 5.121 . heeft ontdekt buitenste planeten Sinds 51 Pegasi B werd de ontdekking later gedaan dankzij de Nobelprijzen fysiek Michel Burgemeester en Didier Queloz. Futura gaf onlangs een interview aan maker van deze site Inmiddels wereldberoemd,astronoom Frans Jean Schneider.

Het kennen van het bestaan ​​van deze exoplaneten is een buitengewone vooruitgang in de geschiedenis vanverstandig man Maar het is nog steeds erg gedeeltelijk omdat we meestal alleen schattingen hebben massa’s De afstanden voor deze exoplaneten, en enkele zeldzame spectra geven a foetus Bestaat uitsfeer voor zijn schuld.

Uiteraard zouden we op zijn minst graag foto’s willen hebben van de details van deze exoplaneten, vooral als het potentiële exoplaneten zijn. Idealiter zouden we daar zelfs biometrie en zelfs technische handtekeningen willen detecteren.

De NASA Ik heb onlangs nieuwe fondsen toegewezen om een ​​geweldig project te bestuderen dat in de 21e eeuw kan worden geïmplementeerd^e eeuw hiervoor. Het project zelf zit alleen in de kaarten en het lijdt geen twijfel dat het al is uitgevoerd. Verwant symbool afbeelding Voor een concept voorgesteld door een onderzoeker van Stanford University, VR Eshleman in 1979: lens Zonne zwaartekracht.

Concreet betekent dit profiteren van het feit dat het gebied van zwaartekracht Van een hemellichaam buigt het lichtstralen af ​​als een lens, waardoor het een vergrotingsfactor vormt voor de beeldvorming. Door op afstand te gaan staan Zonzodat het als een bestand kan worden gebruikt zwaartekracht lens Om het beeld van een exoplaneet met een rek te vormen Precisie Opnemen, alsof we een bestand hebben gigantische telescoop Veel groter dan die welke op de grond kunnen worden gebouwd vanwege: zwaartekracht wie vervormt een Spiegel onder zijn gewicht.

Onderzoekers houden van Slava J. Turishchev De Jet Propulsion Laboratory Evenals Alexander Madurovic en Bruce Macintosh Van Stanford University gepubliceerd op arXiv En in een artikel van Astrofysisch tijdschrift Al een paar jaar als het concept is ontwikkeld.

Een zwerm telescopen aangedreven door zonnezeilen

Momenteel zijn de algemene gedachten over dit onderwerp als volgt:

Door een zwaartekrachtlens direct te gebruiken, zoals bij een telescoop, om beelden van een exoplaneet te maken, krijgen we enigszins vage resultaten. Het beste is om meerdere instrumenten in een zwerm te laten vliegen en elk een deel van het equivalent van een ring van te observerenEinstein Voor de zonnelens, dat wil zeggen, het beeld vervormen van een exoplaneet die een ring vormt, zoals in het geval van sommige waarnemingen quasars Met behulp van een sterke zwaartekrachtlens geproduceerd door een groep sterrenstelsels.

Concreet zou dit vereisen dat deze zwerm naar afstanden tussen de 548 en 900 keer de afstand van de aarde tot de zon wordt gestuurd, waardoor het mogelijk wordt om afbeeldingen te maken van exoplaneten tot ongeveer 100 lichtjaren van de zon. Dus in theorie is het geen probleem om de exoplaneten eromheen te observeren Proxima Centauri En de Trappisten 1bijvoorbeeld.

Met een enkel instrument met een spiegeldiameter van ongeveer een meter kunnen we beelden maken van het oppervlak van deze exoplaneten met een resolutie van enkele tientallen kilometers.

Er zijn echter veel problemen met dit idee. Met de huidige voortstuwingstechnologie zou het ongeveer een eeuw duren om apparaten een goede afstand te sturen. We kunnen de periode hoogstens verkorten tot ongeveer 25-30 jaar, wat redelijk is voor Looptijd Het leven van een persoon die betrokken is bij dit project, met behulp van zonnezeilen. De technologie van deze zeilen is nog niet onder de knie, hoewel redelijk dichtbij.