Astronomen maken de meest nauwkeurige foto ooit van de grootste ster in het heelal

Astronomen hebben de meest nauwkeurige opname ooit gemaaktDe grootste ster ontdekt in het heelal. Deze nieuwe afbeeldingen geven aan dat de massa misschien niet zo groot is als eerder werd gedacht.

Lees ook: Mysterie De ster is 570 miljard keer helderder dan onze zon op het punt staat op te komen

R136a1 bevindt zich in het hart van de Tarantulanevel, in een cluster van sterren in de Magelhaense Wolk, nabij ons melkwegstelsel, en werd al in 1985 ontdekt.

In 2010 rangschikte een team van astronomen het als de meest massieve die ooit is waargenomen, met een massa van 320 keer de massa van de zon. Recente waarnemingen hebben het cijfer herzien tot 250 zonsmassa’s.

Sterren die moeilijk te zien zijn

Deze keer verminderde een team dat gebruikmaakte van de Gemini North- en Gemini South-telescopen, die zich in respectievelijk Hawaï en Chili bevinden, de massa tot tussen de 170 en 230 zonsmassa’s, volgens een studie die in The Astrophysical Journal zal verschijnen.

“Onze resultaten laten zien dat de meest massieve ster die we momenteel kennen niet zo massief is als we dachten.”zei Venu Kalari, hoofdauteur van de studie en astronoom bij US NOIRLab, dat de Gemini-telescopen bedient.

“Dit suggereert dat de bovengrens van de stellaire massa ook kleiner kan zijn dan we dachten,” toegevoegd in een NOIRLab-persbericht dat donderdag is uitgegeven.

40.000 schoten

Sterren zoals R136a1, de grootste en helderste in het heelal, zijn moeilijk waar te nemen.

Ten eerste omdat hun levensduur erg kort is, gerekend op een paar miljoen jaar, terwijl de zon, een meer algemene ster, een levensverwachting heeft van tien miljard jaar.

Dan omdat ze zich over het algemeen in compacte sterrenhopen bevinden die zijn gehuld in stellair stof, wat het moeilijk maakt om de helderheid van hun leden nauwkeurig te meten. Het is echter vooral deze helderheid die het mogelijk maakt om de massa van de ster te bepalen.

Het NOIRLab-team verkreeg het meest nauwkeurige beeld van de sterren in de cluster en dus van R136a1, met behulp van een techniek die spiegelinterferometrie wordt genoemd. De Zorro-fotograaf nam een ​​zeer groot aantal opnamen, in dit geval 40.000, met een zeer korte belichtingstijd, 60 milliseconden. Hierdoor kon hij de invloed van de aardatmosfeer overwinnen, die de waarnemingen verstoorde.

De monitoringtechnologie die eerder werd gebruikt, is nooit voor dit soort dingen gebruikt. Dit brengt de auteurs van het onderzoek ertoe hun bevindingen mee te nemen “oppassen”Volgens meneer Kalari. In afwachting van efficiëntere instrumenten, zoals de Extremely Large Telescope (ELT), die in 2027 wordt verwacht, om de meting te verbeteren.