Drie dingen die u moet weten over vallen

Als de meteorologische seizoenen gebaseerd zijn op atmosferische normen en altijd op dezelfde datum vallen (1 september is herfst op het noordelijk halfrond), dan zijn de kalenderseizoenen gebaseerd op astronomische normen iets volatieler. dit jaar, De herfst arriveerde op vrijdag 23 september. In 2021 was het 22 september en in 2023 zou het weer 23 september zijn.

Vanuit het oogpunt van de kalender begint de herfst op de dag van de herfst-equinox, wanneer dag en nacht precies even lang zijn. De volgende dag beginnen de nachten langer te duren dan de dagen tot de lente-equinox, en daaruit begint het tegenovergestelde fenomeen. Ondertussen zijn we de winterzonnewende (21 december) gepasseerd, de datum van de kortste dag, terwijl de zomerzonnewende (21 juni) overeenkomt met de langste dag.

Er zijn echter twee tekortkomingen van dit systeem. De eerste: de rotatie-as van de aarde is niet perfect cirkelvormig en beschrijft elke 26.000 jaar een kegel, met de toevoeging van het fenomeen oscillatie, dat de duur van de seizoenen beïnvloedt (tussen 90 en 93 dagen). De tweede tekortkoming betreft onze kalender. De aarde maakt haar omwenteling om de zon niet in 365 dagen maar in 365 dagen 5 uur 48 minuten en 45 seconden. Voor afstemming op het sterrenjaar biedt onze kalender jaren van 365 dagen en sommige 366 dagen (schrikkeljaren, zoals 2020). Door de combinatie van deze nadelen vallen de seizoenen niet altijd op dezelfde datum.

seizoen van contrasten

Net als de lente is de herfst een seizoen van contrasten: het wisselt tussen het hete seizoen en de hitte van de zomer en het koude seizoen en sneeuwval. Afhankelijk van het jaar kan deze overgang geleidelijk of abrupt zijn. We kunnen een mooi seizoen meemaken en we zullen het hebben over een Indian Summer, maar de regens kunnen talrijker en heviger worden en de temperaturen dalen sterk.

Gemiddeld is de normale temperatuur in Frankrijk (Nationale Thermische Index berekend op basis van 30 stedelijke stations) 13,1°C, Volgens Météo-France. Deze norm is ongeveer 14,4 °C in Bordeaux, 14,2 °C in La Rochelle, 15,4 °C in Biarritz of 13,4 °C in de Dordogne. Maar sinds 1900 is de herfst van 2006 ongetwijfeld de heetste geweest, met een gemiddelde temperatuur van 15,5 graden Celsius, ofwel 2,4 graden boven normaal. Herfst 2014 volgt (gemiddeld 15,4°C, +2,3°). De herfst van 1912 bleek de koudste te zijn met een gemiddelde temperatuur van 10,1 graden Celsius, ofwel 3 graden onder normaal. Van de tien warmste herfsten zijn er negen sinds het begin van de eenentwintigste eeuw (2006, 2014, 2011, 2018, 2020, 2009, 2019, 2005 en 2013).

Gemiddeld valt er elke herfst ongeveer 268 mm neerslag op de zeshoeken. Sinds 1959 is de herfst van 1960 de natste met meer dan 414 mm en 1978 de droogste met minder dan 81 mm.

Waarom verliezen bomen hun bladeren?

Als de bomen dit jaar hun bladeren vroeg verliezen, vooral vanwege droogte, om hun watervoorraden te behouden, vallen meestal, wie zegt herfst, dode bladeren op de grond. In onderzoek: de stopzetting van fotosynthese, deze complexe kettingreactie die lichtenergie omzet in chemische energie, waaruit planten voortkomen.

De groene kleur van de bladeren is te danken aan chlorofyl, een van de lichtabsorberende pigmenten bij fotosynthese, een proces waardoor bomen zich kunnen voeden met suikers in water, koolstofdioxide en zonlicht. In de herfst, als de dagen korter worden, neemt de fotosynthese af en “degradeert chlorofyl en maakt het geleidelijk plaats voor de andere pigmenten waaruit bladeren bestaan: gele tot rode carotenoïden en zelfs roodachtige anthocyanines”, legt Alan Paddock uit. Curator Botanische Tuin Talence.