Een gigantische asteroïde had een enorme tsunami op Mars kunnen veroorzaken

Erachter komen dat de val van een asteroïde met een diameter van enkele kilometers een enorme tsunami heeft veroorzaakt, is over het algemeen niet erg prettig. Behalve misschien in het geval van Mars, de fascinerende planeet waar wetenschappers altijd meer over proberen te weten te komen.

We weten al een tijdje dat Mars misschien niet altijd de droge planeet is geweest waar robotontdekkingsreizigers tegenwoordig beelden naar ons sturen. Wetenschappers die het bestuderen, zijn ook constant op zoek naar sporen van water dat ooit op de planeet bestond. Deze keer werden ze niet teleurgesteld: nieuw onderzoek gepubliceerd in Wetenschappelijke rapportenhebben de neiging om te bewijzen dat een gigantische asteroïde een gigantische tsunami had kunnen veroorzaken.

De grootte van de asteroïde in kwestie zou vergelijkbaar zijn geweest met de asteroïde die 66 miljoen jaar geleden de aarde trof, massale uitsterving veroorzaakte en de pagina over de dinosaurussen voor altijd omsloeg. Dus hoe weten ze dat? De onderzoekers vonden zelfs een enorme krater die hen op een idee bracht. Ze noemden hem Pohl. Deze lieve Pohl bevindt zich echter in een gebied dat al in de jaren zeventig werd bestudeerd en wetenschappers hebben al geconcludeerd dat hier een grote overstroming moet zijn geweest, misschien aan de rand van de oceaan.

Een asteroïde die in het gebied valt, zou dus de beroemde overstroming kunnen verklaren. Sterker nog, de mogelijkheid is al onderzocht. Viking 1, NASA’s eerste robotverkenner, was in 1976 al op Mars geland in de buurt van dit gebied. Het vond een met keien bezaaide vlakte, die niet noodzakelijkerwijs kenmerkend was voor een overstroomd gebied. In 2016 nam een ​​onderzoeksteam onder leiding van Alexis Rodriguez van het Planetary Science Institute in Arizona een kijkje. Ze concluderen dat het een gevolg kan zijn van een tsunami.

Destijds veronderstelde het team dat twee tsunami’s werden veroorzaakt door afzonderlijke botsingen. De ene zou 3,4 miljard jaar geleden zijn gebeurd, terwijl de andere 3 miljard jaar geleden zou zijn gebeurd. Dankzij numerieke simulaties hebben ze de Lomonsov-krater geïdentificeerd als de bron van de laatste tsunami. De oorsprong van de eerste blijft echter een mysterie.

Twee mogelijke hypothesen voor de creatie van Pohl

Dus Alexis Rodriguez en zijn team bleven door de kraters van Mars kammen en kwamen uiteindelijk Wahl tegen. Het ligt 900 kilometer ten noordoosten van de landingsplaats van Viking 1. Deze krater heeft een diameter van 110 kilometer en ligt ongeveer 120 meter van wat volgens wetenschappers zeeniveau was, in een gebied genaamd Chryse Planitia.

Door de leeftijd van de rotsen rond Pohl te analyseren, konden ze ze dateren tot 3,4 miljard jaar geleden, wat erop wijst dat Pohl zich mogelijk ook in deze periode heeft gevormd. De locatie maakte het ook een goede tsunami-verdachte. Dus probeerden de wetenschappers hun hypothesen te bevestigen door simulaties uit te voeren van de impact op een computerprogramma. Twee scenario’s maken de vorming van de krater en de resulterende tsunami mogelijk.

• Eerste geval: Een asteroïde met een diameter van 9 km die op Mars zou zijn gevallen, zou op aarde sterke weerstand hebben ondervonden en een explosie van 13 miljoen megaton hebben veroorzaakt. Merk op dat een megaton een energie-eenheid is die ruwweg overeenkomt met de hoeveelheid arbeid die vrijkomt bij de explosie van een miljoen ton trinitrotolueen (TNT). Wat in feite een prachtige krater creëerde.
• Het tweede geval: Een asteroïde met een diameter van “slechts” 3 km zou op Mars neerstorten, maar stuitte op een lage aardweerstand, waardoor 0,5 miljoen megaton TNT-energie vrijkwam.

Hoe dan ook, de inslag zou een krater met een diameter van 110 km hebben veroorzaakt. Het zou een enorme tsunami hebben veroorzaakt, die 1.500 km vanaf het inslagpunt had kunnen bereiken. Deze twee hypothesen houden vast aan de reeds bestudeerde overstromingszone, maar ook aan het met keien bezaaide landschap dat door Viking 1 werd onderzocht. De asteroïde-inslag zou al ejecta hebben gegenereerd, die dan zou zijn getransporteerd door een tsunami-golf.

” Het megatsunami-momentum dat wordt gegenereerd door de gesimuleerde impact komt nauw overeen met de oudere in kaart gebrachte megatsunami-sedimentmarges en voorspelt fronten die de Viking 1-landingsplaats bereiken. Typ onderzoekers. Aangezien deze inslag plaatsvond in een mariene omgeving, is het eigenlijk vrij gelijkaardig aan die op het land, in de Chicxloe-krater, die we aan het begin van dit artikel noemden.

“ Onze ontdekkingen “, zij schrijven, “ bevestigde dat de rotsen en bodemzouten op de landingsplaats van mariene oorsprong zijn, wat aanleiding gaf tot een wetenschappelijke heroverweging van de informatie die was verzameld uit de eerste metingen op de locatie op Mars. “.

bron : Wetenschappelijke rapporten