Een ziekte die waarschijnlijk nooit zal worden uitgeroeid en smaakt naar de toekomst

Is de covid-pandemie snel voorbij?

“We zijn er nog niet”, waarschuwde de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) begin december. Hoewel ten minste 90% van de wereldbevolking een vorm van immuniteit heeft, “blijven hiaten in toezicht, testen, sequencing en immunisatie ideale omstandigheden creëren.” De opkomst van een nieuwe, zorgwekkende variant die tot aanzienlijke sterfte kan leiden waarschuwde algemeen directeur Tedros Adhanom Ghebreyesus.

De Wereldgezondheidsorganisatie roept het einde van een pandemie uit. Philippe Sansonetti, microbioloog Pasteur Instituut, in de veronderstelling dat de organisatie misschien niet bereid was om “het einde aan te kondigen” van de pandemie. In plaats daarvan verwachten experts een geleidelijke transformatie van de epidemie in een endemisch virus, dat blijft circuleren en de ziekte regelmatig opnieuw de kop opsteekt. Dit is vandaag het geval met mazelen of seizoensgriep.

Kunnen we deze ziekte op een dag uitroeien?

Erg onwaarschijnlijk. De SARS-epidemie (Severe Acute Respiratory Syndrome) die zich in 2003 over de wereld verspreidde en bijna 800 doden veroorzaakte, had kunnen worden gestopt door isolatie- en quarantainemaatregelen. Een virus, de pokken, was in 1980 al “uitgeroeid” verklaard dankzij een vaccinatiecampagne georganiseerd door de Wereldgezondheidsorganisatie.

Maar dit scenario is nog steeds uiterst zeldzaam. “Om het virus uit te roeien, is het essentieel dat de ziekte klinisch zichtbaar is, dat er geen dierlijk reservoir is en dat er een zeer effectief vaccin is dat het leven beschermt. Covid-19 tikt alle verkeerde vakjes aan”, verzekert Philippe Sansonetti. dragers van covid-19 niet. Ze vertonen al symptomen, wat van invloed is op isolatiemaatregelen. In tegenstelling tot pokken wordt het virus overgedragen op dieren en kan het tussen hen blijven circuleren en mensen weer infecteren. Tot slot bieden vaccins een goede bescherming tegen ernstige vormen van de ziekte maar weinig tegen herinfectie, en de doses zijn nog steeds essentieel voor anabole steroïden.

Zelfs als het voor ons allemaal goed zou zijn om dat te geloven, hebben we geen reden om aan te nemen dat hij ooit sympathieker zou worden.

Wat zijn de belangrijkste risico’s in het verschiet?

Volgens Etienne Simon Laurier, directeur van de Evolutionaire Genomics-eenheid voor RNA-virussen aan het Pasteur Instituut, “laten we het virus vandaag te veel circuleren”: elke keer dat het een persoon infecteert, kunnen er mutaties verschijnen. Het is waarschijnlijk dat het dit veroorzaakt. evolueren naar min of meer ernstige vormen. “Zelfs als het voor ons allemaal gepast zou zijn om het te geloven, hebben we geen reden om aan te nemen dat het sympathieker zou worden.”

Daarnaast kunnen andere respiratoire virussen opduiken: sinds de opkomst van Sras, Mers en Sars-Cov2, “hebben we tientallen coronavirussen gevonden in vleermuizen die mogelijk mensen kunnen infecteren”, merkt Arnaud Fontanet op, een specialist in opkomende ziekten bij het instituut. Pasteur.

Ongeveer 60%/70% van de opkomende ziekten zijn van zoönotische oorsprong, d.w.z. op natuurlijke wijze overgedragen van gewervelde dieren op mensen en vice versa. Door steeds meer delen van de wereld te bezetten, door te reizen, door hun interacties met dieren te intensiveren, dragen mensen bij aan de verstoring van ecosystemen en bevorderen ze de overdracht van virussen.

Hoe je erop voorbereiden?

Voor Arnaud Fontanet “kan en moet er veel worden gedaan aan het begin van een epidemie”. En dus besloot Denemarken in 2020 heel vroeg in quarantaine te gaan, waardoor ze er sneller uit konden komen. Een ander essentieel punt: “het vermogen hebben om heel vroeg tests te ontwikkelen”, aan het begin van een epidemie, om patiënten heel snel te isoleren. “Helaas zijn we vandaag nog steeds in reactie, niet in anticipatie”, klaagt de onderzoeker.