Pedaalrijden in sneeuwbrij, een verloren kunst

Elke atleet droomt ervan een stempel te drukken. In het veldrijden, wanneer de omstandigheden zo modderig zijn als op zondag in Mettmenstetten, op het platteland van Zürich, is het voor het Zwitserse kampioenschap zelfs een groef. In de smeltende sneeuw gingen de nationale titels naar Nidwalden’s Alessandra Keller (27), die haar mannetje stond, en Timon Rüegg uit Zürich (27), die dubbele titelhouder en grote favoriet Kevin Kuhn verbijsterde door als derde te eindigen, slechts 70 seconden achter de winnaar , Lars. Forester ontzegde hem zelfs de eerste toegang.

Deze week een verslaggever van tijd Hij woonde een deel van het trainingskamp van het Tudor Pro Cycling Team in Alicante bij. Net als de overgrote meerderheid van het peloton bereidt dit nieuwe onder Zwitserse vlag varende team zich voor op zijn seizoen in het zonnige Spanje. Geen enkele renner was van plan zondag in Mettmenstetten te starten. “Dit zijn nu twee verschillende sporten. Ik hield ervan om de circuitbreak-training te doen, maar meer voor mijn plezier dan voor mijn voorbereiding”, herinnert Fabian Cancellara, teammanager, zich aan boord.

Lees ook: Jan Kristen, Zwitsers kampioen wielrennen: “We hoeven de Tour de France niet op 22-jarige leeftijd te winnen”

Vroeger was veldrijden – niet te verwarren met crosscountry-mountainbiken – evenveel fietsen als atletiek: zowel een werkschool als ploegen, en een moeilijke, bescheiden manier om de winter door te komen om je voor te bereiden voor winter. betere dagen. In een sfeer van beurzen en geuren van wijn worden fietsen weer verbonden met hun landelijke oorsprong. Dit is nog steeds het geval in België en Nederland, waar veldrijden erg populair is, aangezien de twee sterren van de vlakke landen, de Nederlander Mathieu van der Poel en de Belg Wout van Aert, strijden om titels. Net zo woest als in de voorjaarsklassiekers.

Zwitserland, dat in de jaren zeventig dat gevoel van dominantie ervoer toen Albert Zweifel en Peter Frischknecht op bijna alle internationale podia stonden, kijkt dit nu van een afstandje aan en begroet de derde plaats van Kevin Kuhn in de race als een overwinning. Wereldbeker, half december in Val di Sole.

Het sneeuwde die dag in Trentino en Timon Rouge werd vijfde. Sindsdien rijdt de renner van Cross Team Legendre op het zand in het Limburgse Zonhoven. Op zondag, in het diepe vettige vuil van Afolturn, liet Kevin Kuhn als eerste los voordat hij geleidelijk weer omhoog kwam en zes van de acht ronden de leiding nam.

Lees ook: Leer op de harde manier voor het Voodoo dameswielerteam Roland Cogeas

Eerder domineerde Alessandra Keeler, de winnaar van de MTB Wereldbeker van vorig jaar en de ongeslagen Zwitserse crosscountrykampioene, de dames elite race van start tot finish. “Dit waren echte crosscountry-omstandigheden”, zei ze na de finish blij op de website van de Zwitserse wielerbond. Het was hard, diep, glad en modderig en Rebecca Esterman duwde me de hele weg. Ik zit in het wielrennen om mezelf te ontwikkelen en mijn palet te verbreden, maar ik ben blij dat ik nog een jaar de nationale trui mag dragen. Je zult het proberen op de Wereldkampioenschappen, die in het eerste weekend van februari in Hoogerheide, Nederland worden gehouden. De temperaturen zullen erg laag zijn, wind uit de Noordzee en warm weer.