In het Saint Baume-blok is een nieuwe schorpioensoort ontdekt

Hij had zijn wetenschappelijke carrière niet beter kunnen beginnen. De twintigjarige Léo Laborieux, een amateur-natuuronderzoeker, deed een verrassende ontdekking tijdens een wandeling in het regionale park van Sainte-Baume, zijn kinderspeelplaats en vakantieoord.

Een paar maanden geleden wandelt Maximinois, zoals gewoonlijk, stenen om, onderzoekt hoeken, raapt bladeren op en zoekt naar het kleinste diertje.

En daar, ergens op de heuvels, komt een grote verrassing wanneer zijn oog valt op een kleine schorpioensoort, onbekend in zijn repertoire.

Als zijn grootte klein is, minder dan zeven centimeter, dan is zijn ontdekking enorm op wetenschappelijk en zoölogisch niveau.

Geïntrigeerd door deze waarneming nam hij een exemplaar nadat hij toestemming had gekregen om het in het park te verzamelen, beschreef het en nam contact op met Eric Teaser, erkend als een Franse expert op het gebied van arachnologie.

Ze wisselen maandenlang allerlei documenten en foto’s uit die zullen leiden tot de validatie van zijn ontdekking door middel van een wetenschappelijke publicatie die eind vorig jaar gezamenlijk is geschreven (1).

De soort krijgt een naam potus palmensis!

“Onverwachte echte diversiteit”

“Ik ben de gelukkigste ter wereld. We zijn er trots op bij te dragen aan het vergroten van de kennis op dit gebied en het uitbreiden van de voorraadDe jonge man verheugt zich. Het is belangrijk om deze echt onverwachte diversiteit te benadrukken“

Wat Gaëtan Ayache, projectmanager Natura 2000 in het Regionaal Park Sainte-Baume samenvat: “Het is cool en geweldig! “

Schorpioenen, dit is niet de eerste keer dat een ervaren boskruiper het pad oversteekt. Regelmatig verfrist hij zijn geest in dit pittoreske land als hij niet in de klas zit (hij ging naar Lei Garrus College, Maurice-Janetti middelbare school in Saint-Maximin voordat hij een licentie behaalde van Universitaire ‘Aix-Marseille).

“groter dan de rest”

Als dit bestaan ​​onbekend is bij het grote publiek (zie kader)Mogelijk heeft de soort daar duizenden jaren geleden gewoond.

Maar, zul je me vertellen, schorpioenen leven in de woestijn, op enorme hete zandduinen, die worden verpletterd door de brandende zon!

Ja, maar niet alleen.

In feite gedijt het impopulaire beest met zijn angstaanjagende klauwen, net als zijn giftige beet, ook in savannes en bossen.

Maar dan ook nog op een locatie die bestaat uit middelgebergten met een tophoogte van 1.140 meter? Nog steeds wel. Ietwat ongebruikelijk maar verklaarbaar.

“Over haar aanwezigheid in het park kunnen we alleen maar speculeren. Het lijkt erop dat deze schorpioenen er duizenden jaren geleden in slaagden de heuvels te beklimmen, toen de vegetatie en het klimaat individueel verschillend waren en de vertegenwoordigers van de spinnenklasse geïsoleerd raakten toen het bos groeide. Ze hebben zich aangepast aan hun omgeving. Dan hebben we het over homologe soortvorming. Deze student maakt voorzichtig vorderingen in de evolutiebiologie en volgt momenteel een masteropleiding in Nederland, als onderdeel van een Erasmus-programma.

Wat onderscheidt dit type geleedpotige, morfologisch gezien? “ Het is beslist imposanter dan de andere. “

Is het gevaarlijk? “Alle soorten hebben een giftig gif voor verdediging en predatie. Slechts enkele daarvan zijn dodelijk voor de mens. “

Wie bestudeert haar vergif?

Op dit moment is het onmogelijk om commentaar te geven op deze nieuwe toegang tot het natuurlijke schaakbord, aangezien het zich voedt met ongewervelde dieren, sprinkhanen, sprinkhanen, krekels, wormen verborgen onder stenen, spinnen … de lijst is niet volledig.

We weten alleen dat de kans dat een voetganger wordt gebeten klein is. “De winterslaapperiode begint in de late herfst en eindigt in het voorjaar. Ook komen ze ’s nachts naar buiten.“

Professionals van universiteiten die gespecialiseerde eenheden huisvesten, worden uitgenodigd om de chemische verbindingen van het gif nauwkeurig te bestuderen, met het oog op mogelijke farmaceutische verkooppunten.

1. https://hal.science/hal-03809797/document