NASA laat je luisteren naar het geluid dat tussen de aarde en de zon reist

NASA stelt ons in staat om het geluid te horen dat tussen de aarde en de zon reist en er zijn gewillige oren voor nodig om interessante kenmerken te ontdekken.

Vaak wordt aangenomen dat er in de ruimte stilte heerst zolang het geluid zich daar niet kan voortplanten. Maar dit is niet helemaal waar. daar NASAdat onlangs een burgerwetenschappelijk project genaamd Harp lanceerde, is onthuld Een symfonische opnameEen symfonie geproduceerd door de geluidsgolven die zich voortplanten tussen de aarde en de zon, “een kakofonie operette die de dramatische relatie tussen de aarde en de zon uitbeeldt”, aldus een persbericht van het Amerikaanse ruimtevaartagentschap.

NASA laat ons het geluid horen dat zich verspreidt tussen de aarde en de zon

Allereerst moet je één ding weten. “De deeltjes van de atmosfeer dragen het geluid: dus we kunnen het geluid op aarde horen, omdat er een atmosfeer is, maar op de maan of in de ruimte is er geen, en daarom zijn er niet genoeg deeltjes om de geluidsgolf te dragen, ” legt Gil Dawidowicz uit, vice-president van de Astronomical Society in Frankrijk. En als we geluid kunnen horen in deze satellietopname van de Themis-missie, komt dat omdat het zich niet echt voortplant tussen de aarde en de zon, vanuit een puur ruimtelijk oogpunt, maar eenvoudiger hoorbaar is “rond de aarde”.

Concreet, in de zeer hoge atmosfeer van de aarde zijn er zonnedeeltjes, van hoge energie, die het magnetische lied van de aarde ontmoeten en de krachtlijnen van het magnetische veld dat de planeet omringt, doen trillen. enigszins vergelijkbaar met die geproduceerd door een gitarist of een harpist die aan zijn snaren tokkelt, die wetenschappers hebben opgenomen op golflengten van geluid die het menselijk oor niet kan horen, “vervolgt hij. Met andere woorden, dit zijn zeer lage frequenties die door NASA-wetenschappers zijn omgezet zodat wij mensen ze kunnen horen en ontcijferen.

Voor het oor zou je denken dat hij een soort golf hoorde of op zijn minst een geluid dat uit een wateromgeving kwam. “Het is niet verrassend dat het deze golfruis afgeeft, aangezien we het hebben over een geluidsgolf die in de loop van de tijd oscilleert, en dus niet lineair is: dus het geeft onvermijdelijk die golfruis af”, legt Gil Dawidowicz uit.

En hij heeft gewillige oren nodig om interessante kenmerken te ontdekken

En aangezien HARP (“Solar Physics Named: Resonance in Plasma”) een participatief project is, nodigt NASA vrijwilligers uit om hun oren te strekken om te proberen de intrigerende eigenschappen van deze zeer speciale golven te ontdekken. Wie weet leidt dit tot belangrijke ontdekkingen over de omgeving van de aarde en de zon. “Elke deelnemer zal op een unieke manier reageren op trillingen in de ruimte. Wat de een niet ziet, kan de ander onmiddellijk aantrekken. We willen dat mensen dingen ontdekken waar we nooit aan hebben gedacht, of waar computeralgoritmen niet achter kunnen komen. Zo ontdekken ontdekkingen worden gemaakt!, specificeert, opgewonden, Emmanuel Masonongsong, een professor aan de Universiteit van Californië, Los Angeles, en een lid van het Harp-team.

“Vooral omdat het menselijk gehoor veel minder ontwikkeld is dan dat van sommige dieren zoals bijvoorbeeld honden, katten of walvisachtigen. Zij hebben ontvangers die gevoeliger zijn dan wij voor bepaalde geluidsfrequenties, dieren horen bijvoorbeeld ultrageluid. Maar wij zijn beperkter.” Daarom maakt dit project het mogelijk om uit te leggen dat sommige dingen in de natuur niet waarneembaar zijn dankzij onze menselijke zintuigen. Maar dit betekent niet dat we nutteloos zijn. Ben je nieuwsgierig, wil je meedoen, Volg deze link (in Engels).