In Nederland geven ze de schuld aan een religieuze orde

15.000 tienermeisjes van 1951 tot 1979

Een zaak waarbij ongeveer 15.000 tienermeisjes betrokken waren in de wijken van de Zusters Goede Herder in Nederland van 1951 tot 1979 werd beslist door de Rechtbank Haarlem. Om te werken, vaak lange uren, zes dagen per week, goederen naaien die met winst worden verkocht, de was doen of de was doen. “Goede Herder is verantwoordelijk voor de schending van een van de meest fundamentele mensenrechten die we kennen: het verbod op dwangarbeid of dwangarbeid”, veroordeelde hun advocaat Liesbeth Jeckveld.

“Als ik sterf en naar de hel ga, zal ik niet bang zijn, want ik ben al naar de hel geweest”

“Aan de oppervlakte bewijst de Goede Herder de gemeenschap, de regering en de meisjes een dienst door onderdak te bieden aan wat hij ‘gevallen meisjes’ noemde”, zei hij tegen de rechters. “In feite heeft hij honderden vrouwen opgesloten en gedwongen te werken”, hield Mee Jeckveld vol. Zes vrouwen getuigden vrijdag, waarvan er één tegen de rechtbank zei: “Ik ben een robot geworden, volg alle instructies van de nonnen en werk elke dag zonder rust.” “Als ik sterf en naar de hel ga, zal ik niet bang zijn omdat ik al eerder naar de hel ben geweest”, zei een ander. Hun advocaten schreven in gerechtelijke documenten dat hun cliënten behoorden tot “duizenden jonge vrouwen in verschillende landen die onderworpen waren aan dwangarbeid op industriële schaal en op bevel ernstig werden misbruikt”.

Methoden worden “uit de context van de tijd gehaald”