Sportkampioenen zijn steeds meer betrokken bij maatschappelijke betrokkenheid

WK 2022 in Qatar? Een heel slecht idee als we Toni Kroos willen geloven, een middenvelder van Real Madrid die de rol speelt van de meester van het Duitse nationale team. Om drie redenen zei hij in een podcast op 30 maart: “De eerste zijn de onaanvaardbare arbeidsomstandigheden in stadionsites (…), vervolgens het feit dat homoseksualiteit strafbaar en bestraft is in Qatar (…) en ten slotte is het geen voetballand.” Sluit het verbod.

Een dergelijke schijnbare positie ingenomen door een internationale voetbalster is vrij zeldzaam. Maar de Duitser is niet de enige. Een paar dagen eerder hadden zijn teamgenoten tegen IJsland in de WK-kwalificatiewedstrijden van 2022 voor de wedstrijd een zwarte trui laten zien ter verdediging van de mensenrechten. Als zodanig werden berichten uitgezonden door elf uit Noorwegen en Nederland.

→ Lezen. Voetbal: moet het WK 2022 in Qatar worden geboycot?

Het is duidelijk dat de verplichtingen van de atleten toenemen, vaak om grote en soms meer politieke redenen, zoals het besluit in december 2020 van de Franse international Antoine Griezmann om een ​​contract met het Chinese merk Huawe te verbreken ter ondersteuning van de moslimminderheid. . China. In de afgelopen maanden hebben ze een nieuw verlangen naar expressie ontwikkeld.

Sociale medianetwerken en de “ontwakende” beweging

“Atleten streven naar een bredere burgerparticipatie, vooral op maatschappelijk gebied, en ze eisen dat in de meeste peilingen over dit onderwerp door het Internationaal Olympisch Comité of het Nationaal Olympisch Comité. In politieke of religieuze aangelegenheden zijn ze conservatiever. ” Stefan Diagana, wereldkampioen op de 400m horden in 1997. Hij neemt deel aan de discussies die gelanceerd zijn door het Atletencomité van het Internationaal Olympisch Comité over de mogelijke verwatering van Regel 50 van het Olympisch Handvest, die de uitdrukking van atleten beperkt tot plaatsen of stadions.

Waarom deze moderne waanzin die verder gaat dan de traditionele liefdadigheidsverplichtingen van verenigingen? “De belangrijkste verandering komt van sociale netwerken, waar ze zich op eigen initiatief en zonder filtering kunnen uitenAdviseur en coach, merkt Karen Bloch op, lid van het Wetenschappelijk Comité van het Onderzoekscentrum Sport en Burgerschap. Hun agenten of partners hebben ook ingezien dat ze interesse hebben om zich soms in bepaalde onderwerpen te positioneren. Dan is er de vraag, vaak van het jonge publiek, die anticipeert op een houding van de atleten van nu, zoals de artiesten van gisteren. “

William Gasparini, socioloog en professor aan de Faculteit Sportwetenschappen van de Universiteit van Straatsburg, besluit “De sfeer is wakker geworden, dit bewustwording over de grote problemen die vanuit de Verenigde Staten naar ons toekomen en die jonge atleten enorm aangaan. Winnen is niet langer genoeg, je hoeft jezelf te uiten. Meestal is dit oprecht, maar we kan ook opmerken dat, hoewel het vaak wordt onderzocht Belangrijkste milieuoorzaken of de strijd tegen racisme, toezeggingen tegen sociale ongelijkheid of de excessen van het kapitalisme zeldzaam blijven. Voetballers zijn niet het legioen van vandaag om zich uit te spreken tegen de Premier League. “

Ondersteuning nodig voor kampioenen

De nieuwe voorzitter van het Lycra Sports Committee, Rachel Khan, merkt dat vriendelijk op “Vrijheid van meningsuiting is altijd een uitstekende zaak voor het bevorderen van basisrechten. Maar pas op met het importeren van een cultuur van delen uit de Verenigde Staten die niet noodzakelijk in overeenstemming is met ons Europese kosmopolitisme., Benadrukt de jurisprudentiële schrijver. We kunnen ons ook de kwestie van kampioensondersteuning bij deze kwesties afvragen, vooral door sportbonden die in dit opzicht vaak erg voorzichtig zijn. ”.

De etablissementen zijn inderdaad nog steeds doordrenkt met de traditionele cultuur van de sport die in hun gang moet blijven, en vooral bezig zijn met de prestaties. Enkele van de nieuw gekozen leiders promoten echter een andere retoriek. “Verenigingen kunnen een rol spelen bij onderwijs en opleidingStephan Diagana leidt. De uitdagingen van communicatie en het beheren van een slechte reputatie zijn tegenwoordig veel groter voor atleten dan gisteren. Misschien moeten we ze beter scoren op de baan voor spraakmakende atleten? Van zijn kant moet hij ook letten op bevelen om een ​​standpunt in te nemen dat begint te verschijnen, vooral op sociale netwerken. Er is een soort vrijheid van meningsuiting die ook op het spel staat, en er zijn vuistslagen te maken, vooral in een tijdperk van gepolariseerde discussies. Het is aan de atleten om de balans te vinden. “

—————-

Gerelateerde instellingen

“Door zich meer te uiten, helpen de helden ook om de kijk van de samenleving op sport te veranderen. Als we vandaag de dag niet als essentieel worden beschouwd in deze gezondheidscrisis, komt dat omdat we misschien niet voldoende deelnemen aan het burgerdebat.” De nieuwe president van de Franse badmintonfederatie, Johann Bennell, maakt deel uit van deze generatie federale presidenten die strijden voor een gemeenschapsconsolidatie van sportinstellingen. Bovendien stelde de Algemene Vergadering van zijn vakbond op 17 april voor het eerst doelen “Sociale prestaties” : “De Club van Morgen kan actie ondernemen voor bijvoorbeeld geïsoleerde mensen, migranten en daklozen, Bevestigt. Dit alles helpt om een ​​ander beeld van sport te vormen, en het is duidelijk dat hooggeplaatste atleten daarbij een rol te spelen hebben. “