Recensie van de alledaagse held

Zich overgeven aan gewoontes

Wim Wenders signeert een nieuwe nep-roadmovie, het baanbrekende genre waarmee hij pionierde in zijn roadtrilogie uit de jaren zeventigAlice in steden, Verkeerde beweging En na een tijdje. Doordrenkt met grote gevoeligheid en overvloedige visuele en thematische rijkdom, Perfecte dagen Het neemt ons mee in het dagelijks leven van een zestigjarige Tokyoiet, Wees getuige van de toenemende vergrijzing en demografische onrust van de Japanse bevolking.

Hirayama, onderhoudsmedewerker van de beroemde hightech openbare toiletten in Tokio, is een bescheiden en stille held die naast zijn werk graag leest, zijn favoriete gerechten proeft en luistert naar de klassiekers van Lou Reed of Patti Smith. Kôji Yakusho leent zorgvuldig zijn trekken en uitstraling aan dit personagewaarbij routine wordt omgezet in een grootschalige karakterstudie waarin Hirayama afwisselend een landschap, een gids, een idee, een eenvoudige agent of soms al deze dingen tegelijk wordt. Deze delen van het dagelijks leven krijgen een Homerische dimensie in een zeer Homerisch drama.

Meneer Schoon

Wim Wenders kadert en transformeert de Japanse hoofdstad door de ogen van zijn hoofdpersoon, Een man die op zoek is naar nuchterheid tegenover de stedelijke waanzin en de absurditeit van het moderne leven. Het 4/3 formaat en de korte brandpuntsafstand dompelen ons niet alleen onder in het dagelijkse leven van onze held, maar omarmen ook volledig zijn standpunt. Zo lijkt Tokio, een van de dichtstbevolkte steden ter wereld, zelden zo dicht bij de menselijke maat.

Deze nabijheid is opvallend in de scènes aan boord van de vrachtwagen van de held, terwijl de hoofdstad ontwaakt onder een verblindend licht vastgelegd door cameraman Franz Lustig. En Deze momentopname van het leven van een conciërge, onvermoeibaar herhaald in de film, onthult veel meer dan een ode aan de veerkracht.

Realiteiten van verandering

Hirayama’s streven naar eenvoud is inderdaad niet de rest van de samoerai die we aannemen dat hij is, en Wim Wenders staat niet stil bij de vooroordelen van de gebruikelijke Japanse fantasie. in Perfecte dagenmaakt nederigheid geleidelijk plaats voor destructieve en fundamenteel moeilijke bezuinigingen. Alles verandert wanneer de nicht van het personage, gespeeld door Arisa Nakano, hem confronteert Naar de grenzen van zijn dagelijkse leven, georganiseerd als een klok, en naar zijn diepe isolement.

Door deze ontmoeting verandert Wim Wenders het verhaal en verstoort zijn verdeeldheid. Vanaf dat moment wordt de herhaling van het dagelijkse leven verstikkend en lijkt het leven niet langer vredig voor Hirayama. Dit personage staat altijd garant voor poëtische grootsheid en wordt niet geconfronteerd met een mogelijke leegte in zijn gewoonten of bescheidenheid. Voor hem ligt de kwestie heel anders. Zijn hele geheime tuin stort in, Ondanks de wreedheid van de buitenwereld en het omhulsel dat hij creëerde.

Mooie staatsgreep

plotseling, Perfecte dagen Het poneert een weerspiegeling van verbazingwekkende complexiteit en toont het verleden met precisie en tederheid. Hirayama geeft zichzelf vervolgens over aan oncontroleerbare dwalingen, Hij werd een vertegenwoordiger van de tand des tijds en de industrialisatie waartegen hij zichzelf tot nu toe had beschermd. Wanneer zijn zus op bezoek komt, wordt het gewicht van hun verleden hartverscheurend, ook al… Perfecte dagen Maak een zinvolle keuze om nooit iets over deze kwestie te onthullen.

Het personage raakt gevangen in een gevoelige situatie, zich bewust van de kracht van overdracht en verbinding met haar nichtje. Deze band stuurt hem kort naar de hel als hij vertrekt. Alles opent en sluit in een prachtige en aangrijpende slotscèneWaar de unieke stem van Nina Simone weerklinkt en oproept tot een nieuwe dag. Goed gevoel?