Cyril Lignac herinnert zich zijn ondankbare begin als chef-kok in 'Sept à Eight'

“Gastronomisch en knapperig. » Met deze twee kwaliteiten is de 46-jarige chef-kok en banketbakker bekend en erkend geworden. Maar vooral ook vanwege de keuken, de zeven restaurants (waarvan zes in Parijs en één in Londen), de zes patisserieën en de chocoladefabriek. Naast deze prestaties en zijn positie als facilitator bij de Pakistaanse luchtmacht, Cyrillus Legnac Hij bereidt zich voor om op 2 en 4 februari een nieuwe documentaire achter de schermen over zijn reis in de bioscopen te onthullen. Een deel ervan onthult hij op zondag 21 januari in de vorm van de uitzendweek van Audrey Crespo Mara in “Sept à quatre”.

Een gelukkige jeugd, maar school speelde geen grote rol. Cyril Lignac groeide op met een sterk verlangen om chef-kok te worden. Als de mensen om hem heen sinds zijn jeugd aan zijn ambities twijfelden, verloor hij de hoop niet. Tot de dag dat een regisseur hem ontdekte en hem de kans bood om de nieuwe chef-kok op televisie te worden. Hoewel hij enige tekenen van weerstand vertoont, ontdekken kijkers hem op deze manier in “Oui Chef” op M6, terwijl camera's hem volgen terwijl hij zijn eerste restaurant opent.

Lees ook“Het staat allemaal in de keuken”: Cyril Lignac slaat zijn notitieboekje met zomerrecepten open

De komst van deze jonge 25-jarige chef-kok uit Aveyron wordt echter niet positief ontvangen door de beroepsgroep. “In die tijd was het niet zo, het ging meer om de Michelin-sterren. We moesten erkend worden voordat we erkend werden als beroep. Eindelijk kwam de moderniteit, iets compleet nieuws. Het was het doorbreken van codes.”, Hij zegt. Alleen professionals in het veld horen het niet zo en gaan zo ver dat ze hem negeren op chef-evenementen of hem zelfs beledigen door hem een… “Kleenex-hoofd”. “Het was moeilijk, het bracht me terug naar mijn kindertijd […] Het gevoel hebben dat je nooit meer ergens goed voor bent. »

“ Wanneer hij niet wil, wil hij niet

“Ik wist al dat iedereen wachtte tot ik zou vallen. Ik had de hele carrière op mijn rug, alle journalisten op mijn rug. Ten slotte moest ik bewijzen dat ik kon slagen zonder een ster te krijgen of zonder erkend te worden, alleen maar omdat Je bent een chef-kok en je doet dit werk met heel je hart.’ Hij is tevreden en succesvol.’ Het duurde uiteindelijk zeven jaar voordat Cyril Lignac in 2012 zijn eerste ster ontving voor het restaurant. Vijftiende In Parijs. “Het is een grote trots op het werk dat is verzet, het is een grote trots op mijn ouders. Het is krankzinnig omdat het uren en uren hard werken kost en het het hoogtepunt is van veel teamwerk.”hij herinnert zich.

Er volgde een lange strijd van zeven jaar om de tweede ster te behalen, die hij uiteindelijk niet behaalde. “Als hij het niet wil, wil hij het niet, het maakt niet uit.” Maar deze mislukking weerhoudt hem er niet van om in televisieshows te schitteren of te koken voor grote namen uit de Hollywood-cinema zoals Brad Pitt of Leonardo DiCaprio. “Ik ben het bewijs dat werk loont, zelfs als je geen kaarten bij de hand hebt. […] Alles wat ik heb heb ik verdiend met het zweet van mijn aanschijn, door moeilijkheden, zonder dat iemand mij een geschenk gaf. »