VTC-chauffeur reist 50 kilometer om SNCF-spoorwegpersoneel naar hun hotel te brengen: 'Ze vergaten mij gewoon', bevestigt voormalig lokale taxichauffeur

Jérôme Bagnell is een taxichauffeur gevestigd in Terentils (Lotte en Garonne) en leidt zijn bedrijf Jérôme Taxi. Vier jaar geleden had hij een contract met de SNCF om bemanningen van het station Monsempron-Libos naar een hotel in Fumel te brengen, zodat ze daar de nacht konden doorbrengen voordat ze de volgende dag de dienst hervatten.

Nadat ons artikel afgelopen woensdag was gepubliceerd, kwam Jerome ons uitleggen welke relaties hij had met het bedrijf. “Tot 2016 was Boucharel Taxis, gevestigd in Fomel, gevestigd vlakbij het station. Toen hij met pensioen wilde, heeft hij een aantal collega's benaderd om dit contract over te nemen. Ik heb dat aanvaard. Aangezien ik inwoner ben van Trentsels, blijft de reisafstand redelijk.” ” Ook al is het een heel lastige klus. Je moet 's ochtends vroeg en 's avonds laat beschikbaar zijn, 7 dagen per week. Op een dag, toen er een grote storing was, heb ik zelfs 's nachts spoorwegpersoneel naar Périgueux gebracht en vier jaar lang ging alles goed, en ik heb zelfs extra chauffeurs aangesteld om de ochtend- en avonddiensten in ploegendienst te verzorgen door een auto ter beschikking te stellen.

“In 2020 vergaten ze me en waarschuwden ze me niet.”

Het is een soort contract waarvoor offerteaanvragen gelden. “Ze moesten een nieuw bedrijf lanceren en niemand waarschuwde me. Het was TSAM uit Toulouse die het contract kreeg, en ik kwam er pas later achter. Ik heb nooit een telefoontje of een mail van de SNCF ontvangen. Ze vergaten me gewoon. Uit “Wat ik weet is dat SNCF Toulouse chauffeurs in Fommelle en auto’s tot hun beschikking had. Tenminste, daar woonden ze naast het station en het hotel. Een beslissing die de spoorwegarbeiders, die ik regelmatig naar hun hotelverblijven bracht, enorm verraste. Toen ik je artikel las, was ik verrast en besefte ik deze afwijking: een chauffeur uit Cahors meenemen voor een rit van 3,3 km.”

In deze periode van milieutransitie en de retoriek van de autoriteiten om het reizen terug te dringen en minder fossiele energie te verbruiken, lijkt het proces eigenlijk enigszins abnormaal. “Ik weet niet wat er werkelijk is gebeurd. Maar ik ga ervan uit dat dit bedrijf de hoogste bieder was en het contract heeft binnengehaald. Aan de andere kant vraag ik me echt af of het echt winstgevend was voor deze chauffeurs.”

Deze vraag kunnen wij onszelf stellen. Hoe zit het met de transformatie van het milieu? Als we een reis van 50 km maken (voordat we terugkeren) met een personeelstransportcentrum dat 's avonds het personeel 3 km vervoert, en we moeten de volgende dag opnieuw beginnen, wat is dan het financiële en ecologische voordeel?