Wat is het multiversum? – Wetenschap en leven

Het multiversum is de universums dierbaar Karikatuur Het idee van superhelden is heel oud en goed ingeburgerd in de geschiedenis van de filosofie. Buiten dit intellectuele veld suggereren veel fysieke modellen het bestaan ​​van meerdere universums. In feite verdwijnen veel paradoxen in het licht van de oneindigheid aan mogelijkheden.

Naarmate de wetenschappelijke kennis vorderde, is ook de omvang en diversiteit van het bekende universum blijven groeien: planeten zijn net zo vermenigvuldigd als sterren, sterrenstelsels, clusters van sterrenstelsels… Met het oog op dit gigantisme dat nooit lijkt te eindigen, is het relevant om de vraag te stellen. Waarom zou er maar één universum zijn?

Leven, een ‘anomalie’ in het multiversum?

Alleen de aarde is als levensondersteunende planeet momenteel een ongelooflijke uitzondering onder de gemiddelde inhoud van het universum. Het bestaan ​​van leven in onze wereld en niet in een andere wereld kan worden verklaard door de invloed van menselijke selectie: er zouden eenvoudigweg geen waarnemers zijn in universums die niet over voldoende fysieke constanten beschikken om bewuste structuren te laten ontstaan.

Binnen het Multiversum zouden we ons in een heel bijzonder universum bevinden vanwege zijn gastvrije karakter, maar het is misschien helemaal niet representatief voor zijn talloze metgezellen.

Het multiversum van Einstein

Binnen het fysieke model dat Albert Einstein (1879-1955) in 1915 formuleerde, de algemene relativiteitstheorie, strekt de ruimte zich uit tot in het oneindige in twee van de drie geometrieën van de kosmologie. Als de ruimte oneindig is, dan is ons universum slechts een kleine luchtbel die erin verloren is gegaan, en elk mogelijk of denkbaar fenomeen moet ergens plaatsvinden.

Volgens deze logica moet er ergens in de ruimte in elk opzicht een identieke kopie van onze wereld bestaan, met hetzelfde verleden maar de toekomst nog open voor verandering…

Verschillende theorieën over het multiversum

Andere natuurkundige theorieën hebben gezinspeeld op de mogelijkheid van het bestaan ​​van een groot aantal universums. In de kwantummechanica verwijst kwantumsuperpositie naar andere werelden waar verschillende evoluties van het bestudeerde systeem zullen plaatsvinden. Daarom kan elke bewuste beslissing leiden tot de creatie van een nieuw universum.

Loop-kwantumzwaartekracht voorspelt het bestaan ​​van ‘stuiters’ in zwarte gaten zelf, waardoor het mogelijk wordt om hun interne structuur als een universum op zichzelf te beschouwen. Dan zal elke wereld zichzelf reproduceren door nieuwe zwarte gaten te genereren, en de hele wereld zal voor onbepaalde tijd groeien. Ten slotte postuleert de snaartheorie het toevoegen van zes extra dimensies aan de geometrie van de ruimte zoals wij die kennen. Dat opent de deur naar een bijna oneindig aantal mogelijke natuurkundige wetten!