Marie Wattel werd gekroond tot Europees kampioen op de 100 meter vlinderslag

Op 23-jarige leeftijd trainde ze zwemmen in Annecy en is sinds eind 2016 in ballingschap in Groot-Brittannië (ze studeerde af aan CN Marseille, waar ze in september bij zal komen) en won een 100m vlinder gelijk met de Griekse zangeres Anna Ntountounaki ( 57 ’37). Het podium werd gecompleteerd door de Zweedse Louise Hanson (57’56), die in Loughborough met Wattel trainde.

« Geen leugen, ik verwachtte een betere race en een betere tijd dan dit (Score it 57 ”), gaf Watel toe. Ik maakte een slechte beurt en een slecht einde, maar ik won toch. De laatste vijftien meter zwom ik door mijn hart, ik was het meest dat het wilde! Dit ding zal ik bewaren omdat ik de indruk heb dat het me iets kan brengen. Ik ben zo blij, zo verrast, en ik heb nog steeds moeite om het te beseffen. Er was veel te verdragen in de toekomst en games. Ik denk dat het voorbij is. Winnende geesten. De truc is om andere meisjes te laten zien dat je haar vooraan kunt aanraken. Daarna vergeet ik niet dat het snel zwemt in andere landen, maar ik bouw wel 100 meter. Ik heb nog werk te doen, dus ik ben echt optimistisch over de toekomst. »

Merk op dat de Zweedse Sarah Sjostrom, de koningin van de discipline, niet in Boedapest is (ze brak haar elleboog). Ze zal naar verwachting worden hersteld voor de Olympische Spelen, maar liet doorschemeren dat ze alleen in borstcrawl-evenementen kon zwemmen en op pad kon gaan met een vlinder.

De bronzen medaillewinnaar van maandag op de 4x100m estafette, Wattel, die tot nu toe alleen een internationale individuele medaille heeft gewonnen (tweede op de 100m vlinderslag op de Europese juniorenzwemkampioenschappen 2017 in Kopenhagen), heeft nog een stap gezet, die eerder dan twee jaar bij de Wereldkampioenschappen in Gwangju (Zuid-Korea), hij ging door naar de finale van de 50m vlinderslag (5) en 100m vlinderslag (8).

Vrijdag vinden we haar aan het begin van de 100-meter-run, een afstand waarin ze ook een ticket won voor de Olympische Spelen van Tokyo (23 juli – 8 aug.).

Maxim Grost schittert in 100 na Christus

Een andere Bleu du jour is 21, werd geboren in Nieuw-Caledonië en traint bij Insep bij Michel Chrétien. In twee races plande Maxime Grost zijn record 100 meter met 56 procent en werd opgeroepen voor de finale.

‘S Morgens slikte leerling Michel Chretien mijn lengte op 48 “36 (zesde keer). In de avond van de halve finales, in het kielzog van de Italiaanse giganten Alessandro Merci, verlaagde hij zijn cijfer verder (48”09, vijfde tijd). Een stopwatch die het in alle Franse weersomstandigheden naar de elfde plaats brengt, naar de zesde plaats exclusief groepen. ” Ik heb meer zelfvertrouwen, Zei hij. Ik zei tegen mezelf dat ik deze finale kon halen en ik probeerde de golf van Mercy over te nemen, wat me veel hielp om terug te komen. Ik ben erg blij, maar nu is er een finale en ik zal mezelf niet beperken. »

Ze was drie betere tijden in de halve finale voor Merisi (47’53), Andrei Minakov (47’82) en Kliment Kolesnikov (47’85), en ze was indrukwekkend in de ochtend (47’53) die kort daarna , zette Weer een klap op het wereldrecord voor de 50m rugslag (23’80 versus 23’93) die hij de dag ervoor brak.

De derde Fransman in de avondrace, Leon Marchand, die zijn beste evenaarde op de 200 m vlinderslag (1’56”33) in de reeks, slaagde er niet in om de halve finales (1’57”77, 13 treden) te passeren. ).

De belangrijkste titels gingen die dag naar de Italiaanse Simona Quadarella, die meer dan 800 meter (8’20”23) is, de standvastige Britse Adam Beatty in de 100 meter schoolslag (57”66) en de Nederlandse terugkeerder Ranome Kromovidjogo op 50 meter (23 Inch (97, mpm), die op 30-jarige leeftijd won van de Deen Pernille Blume (24’17), eindigde op een gedeelde tweede plaats met de Poolse Katarzyna Wasick.