Het Longuet-Villani-rapport: waarom waterstof geen wonderoplossing is

Als we het echt willen Waterstofontwikkeling, We zullen beslissingen moeten nemen. En stop met dromen: nee, deze powerbus kan niet alles leveren. Ideaal voor zwaar en openbaar vervoer, de auto meneer en mevrouw is waarschijnlijk niet voor iedereen geschikt. Om ze in voldoende hoeveelheden te produceren, zal het ongetwijfeld nodig zijn om op kernenergie te vertrouwen.

In de laatste nota van het parlementair bureau voor de evaluatie van wetenschappelijke en technologische opties (OPECST) Toegewijd aan verschillende manieren van waterstofproductieSenator LR de la Meuse Gérard Longet en plaatsvervangend wiskundige Cedric Villaini moedigen ons aan om realisme te tonen. Natuurlijk behoudt waterstof dit vermogen om een grote energiekracht te zijn voor minder gewicht. Maar de logistiek is complex en er is een grote hoeveelheid elektriciteit voor nodig. En daarom, Elektrolyse-apparaten Dit maakt onze “grijze” waterstofproductie door methaanreforming – het verbruikt gemiddeld 55 kWh elektriciteit en 9 liter water voor 1 kg van het chemische element H bij de uitlaat.

Gelijk aan 150.000 windturbines

In absolute termen zijn deze cijfers niet erg expressief. Maar op continentale schaal krijgen ze hun volle betekenis. Volgens de OPEC is het Europese doel om tegen 2024 6 gigawatt elektrolyse-inrichting te installeren om een miljoen ton hernieuwbare waterstof te produceren; Dan 40 gigawatt voor 10 miljoen ton tegen 2030, moeten we de realiteit onder ogen zien. “40 gigawatt zijn 150.000 windturbines op de grond, en voor een miljoen ton produceren we ze al in Frankrijk door reparatie, het equivalent van 15.000 windturbines”, zegt Gerard Longer. Dit wiskundige feit doet niets af aan de eigenschappen van waterstof. Het laat alleen maar zien dat het niet als een snelle oplossing moet worden beschouwd.

beperkt aanbod. Twee maanden voor € 1, vrijblijvend

Het gebruik van kernenergie Het lost niet alles op. “Het zou natuurlijk gek zijn om zonder het te doen om koolstof uit een industrieel basisproduct te verwijderen (grijze waterstof, nota van de redacteur), maar het is een zeer grote bron van koolstofdioxide”, zegt Gerard Longier. Een nieuwe gigawatt-reactor, dat is een fantastische mogelijkheid. ” Het importeren van element H uit gespecialiseerde landen is ook geen wondermiddel, vanwege de politieke risico’s van het vertrouwen op een industrieel systeem in een afgelegen regio en het onvermijdelijke verlies aan efficiëntie bij elke fase van energieomzetting.

“Waterstof kan niet in korte tijd een antwoord geven op alle mobiliteitsproblemen zoals een vrij snelle analyse zou kunnen concluderen. Maar dat zal niet meer gebeuren omdat het de komende 20 jaar niet kan. Er zijn technische kansen waarvoor we dat niet doen. ken de uitvoering noch de deadline vandaag. Ze mogen niet worden opgegeven ”, besluit Gerard Longer. Dit is bijvoorbeeld het geval bij onderzoek naar kernreactoren op hoge temperatuur, die het mogelijk maken om watermoleculen af te breken door “directe desintegratie”. Een prototype is al geslaagd in Japan. Desalniettemin concentreert de OPEC zich in haar nota op gecontroleerde en toegankelijke productie, als antwoord op haar geplande investeringsplan voor de komende 10 jaar. Wat zullen de gevolgen zijn van de gevolgen voor onze energiemix? Het is aan de politici om de beslissing te nemen.