Waarom zijn we sinds 1972 niet meer naar de maan geweest?

De Apollo 11-missie was een echt keerpunt in het ruimteavontuur. Sinds zijn succes is het geaccepteerd geworden dat de mens een voet op de maan kan zetten. Tot op heden is NASA de enige ruimtevaartorganisatie die deze prestatie heeft geleverd door tijdens bemande missies meerdere astronauten naar de maan te sturen. Maar sinds de jaren zeventig staat een dergelijke missie niet meer in het programma. Sondes en robots zijn naar andere uithoeken van de Melkweg gestuurd. Het idee om voet op een satelliet te zetten lijkt echter verlaten. De realiteit is totaal anders, maar technische en politieke redenen verhinderen dit.

Waarom is sindsdien niemand meer op een missie naar de maan geweest?

De belangrijkste reden om niet naar de maan terug te keren is van financiële aard. Het ontwikkelen van een ruimteprogramma is erg duur, zowel menselijk als technisch. Deze onderdrukking betekent dat alleen de Verenigde Staten, met uitzondering van China, hun vlag op het oppervlak van onze natuurlijke satelliet kunnen laten wapperen. De tweede reden is van politieke aard. In de jaren zestig en zeventig was de race om de ruimte te veroveren een nationale kwestie die erop gericht was de kracht van een land te demonstreren. Maar de kennis over deze ster was zelfs in die tijd zeer geavanceerd. Ten slotte was het idee pas nodig toen Mars betrokken raakte bij ruimtevaartprojecten.

Hoe lang duurt het om naar de maan te reizen?

Kunnen we ondanks deze verklaringen terugkeren naar de maan? Het antwoord is ja. Bovendien is dit het hoofddoel van de Artemis III-missie, gepland voor 2026 door NASA, en de Russische Luna-25-missie. Zo’n reis naar de maan zou echter veel werk vergen. Het uitgangspunt is het lanceerplatform dat de raket de ruimte in moet sturen. Dit lanceerplatform bestaat uit meerdere complexe systemen die tegelijkertijd moeten samenwerken. Het kan echter enkele jaren duren voordat de noodzakelijke technologieën zijn ontwikkeld. Als de lancering soepel verloopt, zou het sturen van mensen naar de maan ongeveer drie volle dagen nodig hebben. Ter vergelijking: de Apollo 11-missie duurde 73 uur om de aarde met het maanoppervlak te verbinden. Tot nu toe wil Frankrijk deze reis werkelijkheid maken, vooral met als doel Mars te bereiken en een menselijke aanwezigheid op de maan te vestigen.

Astronaut en verkenning: is er ooit iemand op Mars geweest?

Veel landen hebben de wens geuit om voet op de Rode Planeet te zetten. Het brengt onder meer de mogelijkheid naar voren om Mars te koloniseren na de ontdekking van water in vloeibare vorm op het oppervlak. Als het project werkelijkheid wordt, zal het het eerste zijn dat zich in de diepe ruimte afspeelt. Maar tot nu toe hebben alleen robots dit doel kunnen bereiken. Als er nog geen mens voet op Mars heeft gezet, wil NASA terugkeren naar de maan met als doel daar een basis te vestigen. Deze laatste zou aan alle behoeften van astronauten voldoen en zou dienen als vervolgvlucht van ongeveer 260 dagen.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in:

⋙ Dag van de Aarde: Hoeveel manen zijn er rond de aarde?

⋙ Wat is het verschil tussen een maansverduistering en een zonsverduistering?

⋙ Zijn er exploiteerbare hulpbronnen op de maan?

⋙ NASA zal een speciale tijdzone voor de maan creëren

⋙ Waarom lijkt de maan groter aan de horizon?