Het concert van Springsteen in het Vélodrome werd afgelast: tot het einde probeerde de “Boss” alles

Hij verscheen in een spijkerblouse en een donkere bril in het midden van het podium. Het was halverwege de middag, in de Velodrome, en nog steeds in stilte. Het was zaterdag 16.00 uur, de tijd voor de gebruikelijke soundchecks voorafgaand aan het concert. De tijd van de “leider”. De plek, omringd door zijn E Street Band, was de plek waar hij stukjes liedjes samenvoegde. De presentatie komt na de laatste aanpassingen vóór de perfecte snaren.

Iets meer dan drie uur voordat hij daadwerkelijk het podium betrad en voor duizenden fans dook, opgelucht dat hij niet buiten hoefde te wachten, was Bruce Springsteen dus op zijn eigen manier aan het werk. Als president. Als toonbeeld van precisie zorgde hij ervoor dat hij de kleinste volgorde vastlegde. De kleinste details. Alles werd vakkundig gerepeteerd. De orkestratie ligt achter hem, waarbij zowel het immer sterke koperblazers als de vioolsnaren van Susie Tyrell in volume blijven toenemen. De synchronisatie met zijn partners van de E Street Band luidde echt een avond in die de ‘Boss’ weet te bezorgen.

Een E Street-band zonder ‘baas’-stem.

Het pareltje van zijn twaalfde album, stijgenHet werd uitgebracht in 2002, een jaar na de aanslagen van 11 september. Eenzame dag Het was dus de mogelijkheid om het intensiteitsniveau te verhogen. Was dat op dat moment of kort daarna? De band stopte echter plotseling met spelen. Het was ongeveer twintig minuten geleden dat Springsteen en zijn band in beweging kwamen. Is het voldoende om na alles bekeken te hebben het podium te verlaten en je af te zonderen in de wandelgangen van het Velodrome voordat je geleidelijk richting het concert gaat? Het was een mogelijkheid.