Opgravingen: leefgebied uit de bronstijd is weer boven water gekomen en begrafenispraktijken zijn onthuld (Isni)

Recente archeologische opgravingen uitgevoerd Inrap (Nationaal Instituut voor Preventief Archeologisch Onderzoek) in Burnut, in de Aisne, biedt nieuwe perspectieven op levensstijlen en begrafenispraktijken in de late bronstijd. Deze vondsten bevinden zich op een Tertiaire heuvel met uitzicht op de Oise-vallei en omvatten woningen, verbrandingsconstructies, putten en silo’s.

Tegelijkertijd werd in Nouvellet een begraafplaats ontdekt, die complexe begrafenispraktijken en continuïteit van de bezetting aan het licht bracht. Deze ontdekkingen verrijken onze kennis van deze weinig bekende historische periode in Noord-Frankrijk enorm en werpen licht op de bouwtechnieken, culturele uitwisselingen en begrafenisrituelen van onze voorouders.

Onthulling opgraving in Aisne

Opgravingen uitgevoerd op een heuvel van de derde klasse in Burnut, die zijn hoogtepunt bereikte op een hoogte van 137 meter, maakten de ontdekking mogelijk van 65 archeologische bouwwerken verspreid over een strook van ongeveer 330 meter lang en 12 meter breed. Deze constructies omvatten voornamelijk achterputten, ontploffingen, loopgraven, silo’s en twee verbrandingsgebouwen. Deze elementen maken het mogelijk om sommige van deze bouwwerken, met name de putten en silo’s, te dateren in de late bronstijd.

Ze bieden daarom een ​​waardevol inzicht in deze historische periode. Zoals Lucille Bruno, wetenschappelijk directeur van Inrap, opmerkt, blijven deze ontdekkingen ongekend voor zo’n open, beperkte regio. Ze geven basisinformatie over de inrichting en het gebruik van de ruimte op dat moment.

Een van de meest opmerkelijke ontdekkingen is een grote collectie keramiek en steenmaterialen. Er zijn ook enkele fragmenten van bronzen voorwerpen en barnsteenkralen. Studie van deze objecten, waaronder kopjes, kommen en kommen, zal informatie opleveren over uitwisselingen en contacten tussen culturele complexen in de Atlantische Oceaan, de noordelijke Alpen, het Kanaal en de Noordzee.

De ontdekte putten en silo’s, rijk aan meubilair en lagen koolstofhoudend afval, zijn goed bewaard gebleven, wat een diepgaande analyse van lokale praktijken mogelijk maakt. Deze opgravingen bieden dus een unieke kans om de culturele en economische dynamiek van de late bronstijd in deze regio van de Aisne beter te begrijpen.

Architectuur uit de bronstijd in Europa

De vondsten bij Burnout passen in een bredere context van ons begrip van nederzettingen uit de Bronstijd en bieden details over de bouwtechnieken en organisatie van dorpen in dit tijdperk. De woningen, meestal gebouwd van hout en aarde, waren rechthoekig en klein van formaat. Hout, overvloedig aanwezig en gemakkelijk te bewerken, was het belangrijkste materiaal voor kozijnen en muren.

Aarde werd gebruikt om de constructies te versterken en te isoleren. In de buurt van de huizen leverden winputten de klei die nodig was voor het bouwen van muren en het maken van keramisch serviesgoed. Deze putten werden vervolgens hergebruikt als afvalstortplaatsen, wat een weerspiegeling was van het ingenieuze beheer van lokale hulpbronnen.

Dubbelhellende daken, ondersteund door centrale kolommen, waren gebruikelijk en zorgden voor een goede afvoer van regenwater en effectieve isolatie. Uitgebreide bevestigingssystemen die in sommige huizen te vinden zijn, maakten het mogelijk om maximale binnenruimte vrij te maken. Zo zorgden ze voor een comfortabelere leefomgeving. Deze modulaire architectuur maakte ook aanpassingen mogelijk volgens de behoeften van de bewoners.

Er zijn ook overblijfselen van roundhouses ontdekt, vooral in gebieden nabij het Engelse Kanaal. Deze cirkelvormige structuren, soms voorafgegaan door een portiek, vertonen een bijzondere architecturale voorkeur aan het einde van de bronstijd en het begin van de ijzertijd. Deze verschillen getuigen van de vindingrijkheid van de mensen uit de Bronstijd en hun vermogen om zich aan te passen aan verschillende omgevingen en beschikbare hulpbronnen.

Begraafplaats Nouvellet

Ongeveer 600 meter ten zuidwesten van Brno hebben archeologen bij Novelt een begraafplaats ontdekt die dateert uit de bronstijd. Deze vondst bestaat uit vier grafcirkels, elk met verschillende kenmerken. Drie van deze cirkels vertegenwoordigen een provincie die op het noordoosten is georiënteerd en kunnen een specifiek ritueel of symbolische betekenis aangeven.

Uitzicht op de grafcirkel (202) tijdens de opgraving. © L. Bruno, Inrab

Ondanks hun gedeeltelijke staat van bewaring bieden deze bouwwerken een onschatbaar inzicht in de begrafenispraktijken van die tijd. Archeologen ontdekten in deze kringen ook vier crematies, waarvan er één nauwkeurig is gedateerd in de late bronstijd met behulp van koolstof-14-analyse, waardoor een nauwkeurige chronologie van begrafenisrituelen aan het licht kwam. De crematie leverde ook een bronzen spiraalvormige kraal met een driehoekige doorsnede op.

Uitzicht op crematie (217) vóór demontage. © L. Bruno, Inrab

De grafmonumenten bij Novelt lijken te duiden op voortgezet gebruik van de begraafplaats. Hergebruik zou mogelijk zijn geweest tijdens de late bronstijd. Dit duidt op een diepgewortelde begrafenistraditie in de Aisne. Misschien kunnen we wijzen op sterke sociale of familiebanden die generaties lang zijn blijven bestaan.

Toekomstige analyse van keramiek gevonden op de site, evenals aanvullende datering, zullen deze hypothesen verbeteren. Ze zullen details geven over de evolutie van uitvaartpraktijken in de loop van de tijd. Deze studies zullen het ook mogelijk maken dit graf beter te plaatsen in de bredere context van de Europese begrafenistradities uit de Bronstijd.

Een ontdekking tegen de achtergrond van de IJzertijd II in Aisne

Inrab legt uit dat de Burnu-bezetting en de begraafplaats van Neuvelt samen gezien kunnen worden, evenals een andere begraafplaats genaamd ‘Valley of the Wolf’. Dit laatste werd ontdekt tijdens opgravingen vanuit de lucht, aan de andere kant van deze droge vallei.

Deze collectie vertegenwoordigt een belangrijke ontdekking voor de noordelijke regio van de Aisne vanwege het gebrek aan kennis en archeologische interventies in deze sector. In dit opzicht belooft de studie van veldgegevens interessante kwesties op te werpen.

Merk ten slotte op dat in het noordelijke deel van het Burnout-gebied een Latijnse loopgraaf (IJzertijd II) een ontstekingsstructuur uit de Bronstijd kruist. Deze sloot is heel bijzonder omdat hij ongeveer 1,30 meter diep is. Het vormt zeker een indicatie van de herbezetting van dit hoogplateau in recentere perioden.

Uitzicht op de geul (106). © L. Bruno, Inrab

Het lijkt ook verband te houden met de twee delen van de sloot ten zuiden van het recht van overpad. Ze hebben dezelfde morfologie en een grens van ongeveer 7 meter. Op dezelfde manier presenteerden ze enkele keramische voorwerpen die uit de Tweede IJzertijd lijken te dateren. Maar dit staat oudere boringen niet in de weg. De studie van keramiek moet ook op dit probleem reageren.

bron : Inrap