Na de dreigementen van de heer Erdogan vraagt ​​Israël de NAVO om Türkiye uit te sluiten

Op 28 juli bedreigde de Turkse president Recep Tayyip Erdogan Israël met militaire interventie, waarbij hij herinnerde aan de steun van Turkije aan de Libische regering van nationale eenheid en Azerbeidzjan door huurlingen te mobiliseren die waren gerekruteerd uit Syrische gewapende groepen die zich in de posities van Ankara hadden opgesteld.

President Macron veroordeelde deze modus operandi krachtig in oktober 2020. Hoewel werd vastgesteld dat Turkije Syrische huurlingen had gestuurd ter ondersteuning van het offensief dat zojuist door Azerbeidzjan was gelanceerd om de controle over Nagorno-Karabach terug te krijgen, riep hij “alle NAVO-partners op om de zaak eenvoudigweg te onderzoeken. .” “Het gezicht in wat gedrag is als lid van de NAVO.”

Na de uitspraken van de heer Erdogan staat Israël op dezelfde lijn. “In het licht van de dreigementen van de Turkse president […] Minister van Buitenlandse Zaken Israel Katz vroeg diplomaten naar de invasie van Israël en de gevaarlijke retoriek […] De Israëlische diplomatie heeft in een persverklaring aangegeven dat er dringend zaken moeten worden gedaan met alle NAVO-leden en opgeroepen moeten worden om Turkije te veroordelen en zijn uitzetting uit de regionale alliantie te eisen.

Dit is niet de eerste keer dat de status van Türkiye binnen de NAVO in twijfel wordt getrokken. Na de zuiveringen van de Turkse regering na de mislukte staatsgreep in juli 2016 stuurde het toenmalige hoofd van de Amerikaanse diplomatie, John Kerry, een waarschuwing naar de heer Erdogan.

Hij voegde eraan toe: “De NAVO heeft ook eisen met betrekking tot democratieën. Veel mensen werden gearresteerd, en ze werden zeer snel vastgehouden. Het is duidelijk dat het niveau van waakzaamheid en toezicht de komende dagen hoog zal zijn. “Ik hoop dat we constructief kunnen werken en voorkomen dat we een stap achteruit doen.”

De woordvoerder van Buitenlandse Zaken merkte vervolgens op dat “democratische verantwoordelijkheden” “hand in hand gaan met lidmaatschap” van internationale instellingen zoals de Europese Unie. [UE] En de NAVO. Maar nu Türkiye een strategische positie bekleedde om de controle over de toegang tot de Zwarte Zee te verzekeren, bleven de zaken zoals ze waren.

Ankara bleef echter klachten krijgen van sommige NAVO-leden. Het besluit om S-400 Triumph-luchtverdedigingssystemen van Rusland te kopen, leidde tot de uitsluiting van het F-35A jachtbommenwerperprogramma door de regering-Trump. Dan zijn militaire operaties tegen de Syrische Democratische Strijdkrachten [FDS, à majorité kurde] Terwijl ze in de frontlinie stonden tegen ISIS [EI ou Daesh] Het versterkte de kritiek op hem. Evenals zijn territoriale aanspraken in het oostelijke Middellandse Zeegebied, die gepaard gaan met intimidatie tegen Griekenland en de Republiek Cyprus.

In 2020 was voormalig president Hollande van mening dat het ‘agressieve gedrag’ van Turkije de kwestie van zijn ‘aanwezigheid in de NAVO’ opriep. Vooral sinds een paar weken geleden een Turks schip het Lafayette-klasse fregat “Courbet” verlichtte met zijn vuurleidingsradar… En de toenmalige huurder van het Elysée was destijds niet de enige die “ondervraagd” werd. Vóór hem benadrukten gekozen vertegenwoordigers in het Amerikaanse Congres, zoals de Democratische Vertegenwoordiger Eric Swalwell, dat het uitsluiten van Turkije van de NAVO ‘op tafel moet worden gelegd’.

Iedereen kan echter altijd de toetreding van Turkije tot de NAVO in twijfel trekken… Dit zal niets veranderen omdat de NAVO, in tegenstelling tot andere internationale organisaties, niet over een mechanisme beschikt om een ​​van haar leden uit te sluiten.

In feite vermeldt het Verdrag alleen het vertrek van een lidstaat in artikel 13.

“Nadat het Verdrag twintig jaar in werking is getreden, kan elke Partij het Verdrag ten aanzien van zichzelf beëindigen één jaar na kennisgeving van de opzegging ervan door de Regering van de Verenigde Staten van Amerika, die de regeringen van de andere Partijen bij het Verdrag op de hoogte moet stellen. Verdrag over de nederlegging van elk instrument van veroordeling”, aldus de tekst.

Bovendien zou, zelfs als een dergelijke uitsluitingsprocedure zou bestaan, waarschijnlijk een consensusregel vereist zijn. Turkije heeft echter geen tekort aan ‘proefpartners’ onder de NAVO-leden, te beginnen met Spanje en Groot-Brittannië.

Foto: archief