Nicolas Batum, Zilveren Laatste Dans • USA Basket

Zelfs Tony Parker heeft geen betere staat van dienst Nicolaas Batum In het Franse nationale team. Zaterdagavond won “Batman” haar tweede Olympische zilveren medaille, waarmee ze zich voegde bij een toch al zeer rijke verzameling van zeven medailles, waaronder goud op de Europese kampioenschappen van 2013.

In 14 jaar in het blauw is het moeilijk om het veel beter te doen, en de Blues-aanvoerder zal bij alle, of bijna alle, gevechten betrokken zijn geweest en zowel de hoogtepunten als de dieptepunten hebben gezien.

“Het is tijd om los te laten en niet meer zoveel te concurreren. Hij herinnert zich het in de Eurosport-microfoon. “Het was mijn laatste, dus om op deze plek te eindigen, deze situatie, deze wedstrijd, dit team, in deze competitie, het is moeilijk om het direct te zeggen, maar ik ben blij en tegelijkertijd een beetje verdrietig , nee.” Er waren nog steeds vijftien jaar zomer opgeofferd, maar gekke momenten die ik heb mogen meemaken, herinneringen, hoogtepunten, dieptepunten… Spelen voor Frankrijk was een ongelooflijke ervaring, het was buitengewoon. “Zelfs met de nederlaag in deze wedstrijd. Ik kon het niet. “Ik droom van het beste aan het einde van mijn carrière bij het Franse nationale team.”

Betekenis van opoffering

Ongetwijfeld net als Nando De Colo en Vincent Collet verlaat Nicolas Batum het podium in een Olympische finale. Er is niets hogers voor een basketbalspeler, ook al ligt goud nog steeds buiten zijn bereik. “Ik heb twintig jaar bij Vincent gewoond en het was een eer en een voorrecht. Ik heb het geluk gehad al die jaren met de beste Franse coach te mogen samenwerken.”, Nicolas Batum bevestigt177 keuzes in blauw.

In deze competitie was de buitenspeler gelijk aan zichzelf, de echte ‘lijmman’ van de groep, op en naast het veld. En in 2021 bereikte hij het ‘blok van de eeuw’ om de Blues naar de finale te sturen. Deze keer was er geen sprake van een legendarische prestatie, maar hij was degene die na deze doorgaans mislukte eerste fase het geschreeuw in de kleedkamer liet horen. Hij was ook degene die zichzelf opofferde ter verdediging van Shai Gilgeous-Alexander en vervolgens Dennis Schroeder.

Als symbool eindigde hij deze Olympische finale met een bebloed gezicht. Het is niet genoeg om de glimlach van zijn gezicht te halen als hij deze prachtige zilveren medaille draagt.

“Zoals ik de spelers vertelde, moesten we genieten van het moment van de medailleceremonie, het is belangrijk om ervan te genieten. Ik werk sinds 2008 bij het Franse nationale team. Uiteraard heb ik al mijn zomers opgeofferd om het Franse basketbal te vertegenwoordigen, om mijn geld te geven. beste en daar ben ik trots op. “Ik zou het voor alles willen veranderen. Het is altijd belangrijk geweest in mijn carrière om deel uit te maken van het Franse team en ik zou het me niet zonder hem kunnen voorstellen. Nu is het tijd voor mij om van mijn gezin te genieten. meer, en vandaag geniet ik van de medaille.”

Morgen is het tijd om aan de NBA te denken als de Clippers terugkeren voor een nieuwe uitdaging, in een nieuwe kamer, in Inglewood.