Hoe slaagde aftredend president Kais Saied erin de stemming veilig te stellen?

De verkiezingen zijn nog niet begonnen en het lijkt erop dat de uitslag bij iedereen in Tunesië al bekend is. Terwijl de bijna 9,7 miljoen kiezers van het land naar de stembus worden geroepen voor de presidentsverkiezingen op zondag 6 oktober, staan ​​de stemomstandigheden onder kritiek. De aftredende president Kais Saied, die sinds 2019 aan de macht is, lijkt alles te hebben voorbereid om zijn herverkiezing veilig te stellen.

Tegenover hem mochten slechts twee kandidaten zich presenteren, ondanks protesten van de oppositie. Maar hun kansen om te winnen zijn laag, vooral omdat een van hen op zijn hoede is voor de rechtbank. Wat de stemming zelf betreft, de integriteit ervan is bedreigd sinds deze onder de controle is geplaatst van een controversiële commissie en rechters, die zelf onderworpen zijn aan nauwkeurig onderzoek door de machthebbers. Het staatshoofd, dat de absolute macht heeft, heeft sinds zijn staatsgreep in juli 2021 verschillende autoritaire wendingen genomen, waarbij hij zichzelf volledige bevoegdheden verleende.

Tijdens de laatste presidentsverkiezingen in Tunesië in oktober 2019 werden 26 kandidaten goedgekeurd door de Onafhankelijke Hoge Kiescommissie. Vijf jaar later kregen slechts drie kandidaten, waaronder president Kais Saied, groen licht van het Tunesische kiesorgaan. Ondertussen kwam de Post-Revolutie Commissie, opgericht aan het einde van de dictatuur van Ben Ali in 2011, onder de controle van de president van de republiek. Sinds de grondwetshervorming in april 2022 heeft alleen de Raad zijn zeven leden kunnen benoemen. Wat “Verkiezingsfraude” Hij hekelt de niet-gouvernementele organisatie Human Rights Watch.

“Nadat ze tientallen prominente dissidenten en activisten gevangen hebben gezet, hebben de Tunesische autoriteiten bijna alle serieuze kanshebbers uit de presidentiële race verwijderd, waardoor deze verkiezingen slechts een formaliteit zijn geworden.”

Bassam Khawaja, adjunct-directeur van de divisie Midden-Oosten en Noord-Afrika bij Human Rights Watch

In een persbericht

Ondanks het door veel van de afgewezen kandidaten ingediende beroep, dat werd goedgekeurd door de administratieve rechterlijke macht in Tunesië, keurde Issa naast de benoeming van de aftredende president slechts twee nominaties goed. De Tunesische oppositie schreeuwt schandaal omdat het stemproces vragen oproept. Eén van deze kandidaten, de Liberaal Ayachi Zamel (47 jaar) werd de afgelopen weken veroordeeld tot bijna veertien jaar gevangenisstraf in verschillende zaken waarin hij werd beschuldigd van ‘valse sponsoring’. De agrifoodindustrieel en voormalig parlementslid, die tot nu toe onbekend was bij het grote publiek, werd op 2 september gearresteerd, de dag dat Essie zijn kandidatuur steunde. Als Ayachi Zamel “Blijf rennen”Zijn advocaat verzekert hem bovendien dat zijn campagne een zware klap heeft gekregen, vooral omdat hij niet mag stemmen. Op sociale media heeft zijn team alleen het recht om video’s te delen die zijn opgenomen vóór zijn arrestatie, terwijl hij het doelwit blijft van zo’n dertig rechtszaken in verband met zijn zorg.

De andere succesvolle kandidaat, Zouhair Maghazaoui, 59, van de nationalistische partij Popular Movement, is een voormalige aanhanger van president Saied. Zelfs als hij vandaag de dag het staatshoofd bekritiseert, is zijn beeld niet dat van de echte concurrent, dat wil zeggen de rechters. Khadija Mohsen Faynan, een politiek onderzoeker gespecialiseerd in de Arabische Maghreb. Hij voegde eraan toe: “Hij is een oppositiekandidaat en het is niet de bedoeling dat hij overweldigd wordt.” Ze legt het uit aan France Info. Dit wekt de illusie van pluralisme, zoals het geval was tijdens het Ben Ali-tijdperk, omdat Zuhair El Maghazawi niet belangrijk genoeg is om Kais Saied te overwinnen. Of zelfs ‘Tot er een tweede ronde komt’ Je verwacht.

“Alle dissonante stemmen zijn verdreven, gevangengezet of in diskrediet gebracht, Khadija Mohsen Feinan gelooft, en voegt eraan toe: “Aan de andere kant is er geen serieuze kandidaat die zich tegen Kais Saied kan verzetten.” Ondanks de protesten, vooral nadat demonstranten begin september voor de kantoren van de Onafhankelijke Hoge Kiescommissie explodeerden, was het hoofd van de commissie, Farouk Bouasker, onbuigzaam. “Er is geen mogelijkheid om terug te gaan”besloot, onder vermelding van de wereldGezien het feit dat de Tunesische grondwet hem alle bevoegdheden verleende met betrekking tot het organiseren van verkiezingen.

De controle van president Saied over de verkiezingen is versterkt door de recente herziening van de Tunesische kieswet. Negen dagen voor de presidentsverkiezingen heeft het parlement van het land met grote meerderheid een hervorming aangenomen die de overdracht van arbitrage in electorale geschillen aan het Hof van Beroep, dat wil zeggen de strafrechtelijke rechterlijke macht, voorschrijft, terwijl deze taak tot nu toe onder de jurisdictie viel van de administratieve rechterlijke macht.

“Het probleem met deze last-minute wijziging is dat de rechterlijke macht de afgelopen jaren minder onafhankelijk is geworden.”“, aldus Hatem Al-Nafti, schrijver en boekauteur Onze vriend Qais Saeed (Rivnov, 2024). “De rechters zijn op één lijn gebracht met de oplossing [en février 2022] De Tunesische Raad van Justitie, die het beroep van rechters onder toezicht van de uitvoerende macht plaatst.“, legt hij uit aan France Info.

“Als een rechter niet in de richting van het gezag oordeelt, riskeert hij zijn baan te verliezen.”

Hatem Al-Nafti, Tunesische schrijver en auteur van het boek “My Friend Kais Saied”

In Frankrijk Info

Laatste voorbeeld, “Gedwongen overplaatsing van de president van het Manouba-hof [dans la banlieue de Tunis]Die verzocht om de vrijlating van de kandidaat uit voorlopige hechtenis [Ayachi Zammel] ‘Er is niet genoeg bewijs’zegt Hatem Nafti. Volgens de Tunesische pers werd rechter Issa Al-Obaidi ongeveer 200 kilometer ten westen van Tunis overgebracht naar het CAF Hof van Beroep, zonder specifiek de bron van deze zaak te kennen. In deze context van druk, en bij gebrek aan onafhankelijke nationale en buitenlandse waarnemers, vrezen NGO’s en oppositiepartijen dat het rechtssysteem een ​​oogje dichtknijpt als er electorale onregelmatigheden worden vermoed.

Er werd gestemd over de laatste electorale hervorming “In de laatste meters” Volgens veel stemmen van de oppositie is de presidentiële campagne nog woedender geworden sinds er eind januari 2023 over werd gestemd door een gekozen parlement, met bijna 90% onthoudingen. “Na het electorale bloedbad pleegt de regering een juridisch bloedbad.”dus bekritiseren Al-Bawabat-media citeerden de secretaris-generaal van de Centristische Republikeinse Partij, Abdul Latif Al-Harmasi, na het aannemen van deze zeer controversiële wet.

“President Kais Saied heeft één voor één alle tegengestelde krachten in het land ontslagen. Analyse door Hatem Nafti. Het aanspreken van de administratieve rechterlijke macht was de laatste stap in zijn politieke project.” Deze 66-jarige conservatieve jurist, die in oktober 2019 democratisch werd verkozen op basis van een hervormingsbelofte die de hoop van het volk wekte, heeft binnen één termijn het Tunesische politieke leven opgeschud. Met een merkbare versnelling in 2021, ruim een ​​jaar na de gezondheidscrisis van Covid-19: Hij ontsloeg zijn premier en schortte destijds de vergadering op Hij vormde een nieuwe regering en keurde vervolgens een procedure goed waardoor deze bij decreet kon regeren.

Hij voegde eraan toe: “Als we zien dat hij de kieswet op deze onbeperkte manier verandert, midden in de verkiezingscampagne, is dit ongekend. Hatem Nafti bevestigt. Maar we moeten begrijpen dat dit deel uitmaakt van een bredere autoritaire drift, die zowel politieke partijen als gewone burgers, inclusief de media, treft. Het staatshoofd scherpte ook zijn retoriek tegen migranten ten zuiden van de Sahara aan, in de context van de welig tierende xenofobie in Tunesië. Maar pas op voor iedereen die kritische woorden verspreidt over zijn ijzeren vuist. In september verscheen nummer 3140 van het tijdschrift Jong Afrika Getiteld op “Over het hoofd” Kais Saied heeft dat gedaan De verkoop ervan was in Tunesië verboden. De directeur van het maandblad A. heeft aangifte gedaan “Een trieste terugkeer naar de Ben Ali-jaren”.

Ondanks dit offensieve beleid is zondag nog niet alles voorbij voor Kais Saied. Weg van discussies, zonder daadwerkelijke verkiezingscampagnes “Behalve enkele foto’s die door zijn aanhangers op straat zijn geüpload.”Zoals Khadija Mohsen Faynan uitlegt: De Tunesische president wil dit nog steeds “Laat deze verkiezingen een referendum zijn over zijn persoon en zijn project.”. “Daarom zullen deelname zeer belangrijke gegevens zijn, aangezien hij graag in één ronde zou willen winnen met cijfers die dicht bij die van 2019 liggen.” [lorsqu’il avait été élu avec 72% des suffrages]. Maar het kan zijn dat hij dat niet kan.”

Volgens de politiek deskundige zijn het de meeste Tunesische kiezers Wij zijn “Ze zijn verdeeld tussen het boycotten van de verkiezingen of gaan stemmen om de uitslag te verzwakken [de Kaïs Saïed]“. Ze vervolgt met de andere vraag: “Hij weet wat er zal gebeuren na zijn vrijwel zekere herverkiezing.”. Met als achtergrond waarschuwt ze: ‘Toenemende bezuinigingen’en economische recessie “Tegenstanders die het risico lopen verder gemuilkorfd te worden.”