“Dag tieten!” » Of hoe Lauren koos voor een preventieve bilaterale borstamputatie

naarOren heeft nog nooit borstkanker gehad. Ze had geen tijd, maar haar grootmoeders, tantes en zus spaarden haar niet. De dag nadat hij overleed Profylactische dubbele borstamputatieAls ze voor het vuur nadenkt, haar eeuwenoude borsten in een gipsen buste gegoten en op maat gemaakt, laat ze geen traan van spijt. “Dit zwaard van Damocles boven mijn hoofd, de mogelijkheid van kanker, was ik me al op zeer jonge leeftijd bewust van, dus in plaats van te wachten tot het zwaard op mij zou vallen, anticipeerde ik, keerde het patroon om en hervatte mijn vermogen om te handelen.” 34-jarige jonge vrouw. In 2022, wanneer haar oudere zus net de diagnose heeft gekregen in Lyon en begint met chemotherapie, radiotherapie en hormoontherapie, ontvangt Lauren een brief van… Expertcentrum van het Bergoni Instituut Dat roept haar op om het monitoringprotocol te volgen, aangezien zij en haar andere zus nu geacht worden een “zeer hoog risiconiveau” te lopen. Vanaf dat moment nam zijn leven een andere wending.

Een radicale beslissing

“We kregen allemaal een dagvaarding”, herinnert de krant Bordelez zich. Na het medisch rapport over de genetische tumoren van mijn zus in Lyon werd een dossier naar het Bordeaux Regional Cancer Institute gestuurd, met aanbevelingen voor de broers en zussen. Er werd besloten dat er nauwlettend toezicht moest worden ingesteld. Geen keus. Ik ben 32 jaar oud en krijg mijn eerste MRI, gevolgd door een echo en bloedonderzoek. Persoonlijk zat ik vast aan mijn mammografie, ik was bang voor de pijn en daarna lieten andere borstscans een dichtheid zien die moeilijk te lezen was. In het licht van deze observatie zorgde het team van Bergoni ervoor dat ik elke zes maanden zeer nauwlettend in de gaten werd gehouden door middel van een reeks onderzoeken, MRI’s, echo’s, mammografieën en biopsieën. » Lauren is een mooie, assertieve jonge vrouw die niet uitstelt, accepteert dat ze als genetisch “hoog risico” wordt beschouwd en ermee instemt deze halfjaarlijkse tests te ondergaan. Niet lang. ‘Heel snel besefte ik dat ik deze last aankon’, geeft ze toe. De angst voor kanker was de hele tijd bij me en klampte zich vast aan mijn huid. Ik zei tegen hen: dit is veel. »

“Gezien deze constante onderliggende druk besloot ik in actie te komen. Een profylactische bilaterale borstamputatie was de tweede optie. En ik aarzelde niet.” Lauren, de psycholoog, koos er blijkbaar voor om haar rechterborsten te laten verwijderen, in ruil voor siliconenprothesen “In ruil voor de operatie en het postoperatieve lijden, naast de chirurgische risico’s, had ik de controle over het uitgangspunt teruggekregen en zou ik 95% minder risico hebben gelopen. » Lauren zal het volledige verplichte protocol ondergaan voordat ze pool gaat spelen. Dit begint met een multidisciplinaire adviescommissie in Bergogne die haar dossier analyseert en haar beslissing goedkeurt. Ze neemt het heft in eigen handen, vraagt ​​twee verschillende chirurgische adviezen, heeft gedetailleerde protocollen, potentiële risico’s… Zodra haar keuze gemaakt is, zal ze vier maanden, vier maanden van verplichte reflectie, met psychologische monitoring wachten voordat ze ingrijpt. We hebben het over overeengekomen vervorming.

Ze geeft toe dat het moeilijk is, je hebt steun nodig, maar vanaf nu word ik niet langer als in gevaar beschouwd, ben ik niet langer het object van zorg en kan ik me op iets anders concentreren.

“Begraaf de jonge borst”

De procedure staat gepland op 6 november 2023 in de Bel Air Clinic in Bordeaux. Ablatie en start van de reconstructie gelijktijdig. Voorafgaand aan de date organiseert Lauren een groot feest bij haar thuis, ‘Goodbye Boobs’, dat ze omschrijft als ‘een begrafenis voor kleine borsten’. “Mijn man liet me oppakken en ik organiseerde mijn eerste therapeutische schoonheids- en body art-workshop als overgangsritueel”, zegt ze. Ik was zo gelukkig, ik had mijn vrienden. Daarnaast heb ik besloten dit initiatief voort te zetten voor vrouwen die een borstamputatie gaan of hebben ondergaan. »

Lauren zal zelfs niet één maar drie operaties ondergaan. Er worden onmiddellijk siliconenprothesen geplaatst, maar het zal nodig zijn om vetopbouwende en fysiotherapiesessies uit te voeren, regelmatig littekens te masseren en te investeren in postoperatief kussen voor borstamputatie, Slaap plat en vermijd wekenlang uw armen op te heffen. “Het is moeilijk, je hebt steun nodig”, geeft ze toe, “maar nu loop ik geen risico meer, er wordt niet meer voor me gezorgd, het verhaal ligt achter me en ik kan me op iets anders concentreren.”

Lauren keerde terug naar haar werk als psychiater en haar uiterlijk is nooit veranderd. Haar zus met borstkanker is uit de problemen, en de andere zus, die nog steeds als ‘hoog risico’ wordt beschouwd, is gefixeerd op optie één, accepteert de monitoringprotocollen naar de letter en woont bij haar. In Frankrijk kiest minder dan 20% van de vrouwen met een genetisch risico op borstkanker voor de radicale chirurgische optie.