Een buitengewone natuurlijke ontwikkeling die met eigen ogen werd waargenomen gedurende een periode van slechts 30 jaar

Een klein rotsachtig eiland verdwaald in de zee is het toneel geworden van een evolutionaire transformatie. In slechts enkele decennia zijn de opnieuw geïntroduceerde zeeslakken geëvolueerd om te lijken op de zeeslakken die dertig jaar geleden verdwenen. Dit unieke experiment onthult het verbazingwekkende vermogen van soorten om zich snel aan te passen aan hun omstandigheden omgeving.

Het begon allemaal in 1988, toen de kust van de Köster-archipel in Zweden werd getroffen door een giftige algenbloei. Deze gebeurtenis decimeerde de populaties zeeslakken van de familie Littorina saxatilis op verschillende kleine eilanden. A ramp omgeving die niettemin de weg opent naar een unieke ervaring.

Vier jaar na deze ramp besloot marien bioloog Kirsten Johansson van de Universiteit van Göteborg deze weekdieren opnieuw te introduceren op een van de kleine getroffen eilanden. De slakken die u kiest, zijn echter van een aparte variëteit, het ‘krabtype’ genoemd, en niet de slakken die oorspronkelijk op deze plaatsen woonden, bekend als het ‘mysterietype’. Deze twee soorten slakken verschillen qua uiterlijk en gedrag. Het krabtype is groter van formaat en heeft een dikke schaal, en past zich aan omgevingen aan waar roofdieren in overvloed aanwezig zijn. Het golftype, kleiner en brutaler, ontwikkelt zich op rotsen die door golven worden getroffen, weg van bedreigingen.

Het belangrijkste element van deze ervaring is de geografische isolatie van de eilanden. Op rotsen waar golfslakken floreerden, zal de terugkeer van krabslakken, geïntroduceerd in 1992, het mogelijk maken om te observeren hoe snel populaties zich kunnen aanpassen aan een andere omgeving.

Sinds het eerste decennium hebben onderzoekers aanpassingen in opnieuw geïntroduceerde populaties kunnen waarnemen. De slakken begonnen van vorm te veranderen om zich beter aan te passen aan de golven die hun nieuwe omgeving kenmerkten. Een evolutionair proces dat werd versneld door de genetische rijkdom van deze soort, aldus Anya Marie Westram, co-auteur van het onderzoek.

Slakken zijn niet helemaal opnieuw begonnen om hun nieuwe eigenschappen te ontwikkelen. Genetische variaties, ongebruikelijk bij de inheemse bevolking, werden geselecteerd en verbeterd, waardoor deze snelle transformatie mogelijk werd. Genen uit naburige populaties kunnen deze ontwikkeling ook hebben beïnvloed.

Het experiment maakte de studie mogelijk van fenotypische en genetische veranderingen bij slakken. Het is vermeldenswaard dat chromosomale inversies, dit zijn gendelen die betrokken zijn bij specifieke aanpassingen, zijn geïdentificeerd, waardoor de evolutie sneller gaat. Deze studie stelt wetenschappers in staat beter te begrijpen hoe populaties eigenschappen ontwikkelen die al onder vergelijkbare omstandigheden zijn waargenomen.

De resultaten van dit onderzoek zijn van cruciaal belang in een tijd waarin veel soorten zich moeten aanpassen aan de snelle klimaatverandering en vervuiling. Onderzoekers hopen dat dit het behoud zal bevorderen van natuurlijke habitats die rijk zijn aan genetische diversiteit, essentieel voor het voortbestaan ​​van soorten.

Wat is realtime ontwikkeling?

Real-time ontwikkeling verwijst naaropmerking Directe evolutionaire veranderingen in een populatie gedurende een relatief korte tijdsperiode, meestal enkele decennia of minder. Dit is in tegenspraak met de traditionele visie op evolutie, die vaak wordt gezien als een proces dat zich over miljoenen jaren afspeelt.

In het geval van de zeeslak Littorina saxatilis, die na een natuurramp op een klein eiland werd geïntroduceerd, is de evolutie ervan slechts over een periode van ongeveer dertig jaar waargenomen. Ze veranderden hun uiterlijk en gedrag om zich aan te passen aan de nieuwe omgeving. Dit snelle vermogen om te evolueren benadrukt de genetische en fenotypische plasticiteit van sommige soorten.

De snelle aanpassing van zeeslakken is te danken aan twee belangrijke factoren: natuurlijke selectie voor eigenschappen die al in lage frequentie aanwezig waren in de oorspronkelijke populatie en genetische uitwisseling met naburige populaties. Deze gecombineerde processen hebben een versnelde evolutie mogelijk gemaakt, wat bewijst dat sommige soorten snel kunnen reageren op veranderingen in het milieu als ze over voldoende genetische diversiteit beschikken.

Dit concept van snelle evolutie is cruciaal in een wereld waar het klimaat en de ecosystemen in een steeds sneller tempo veranderen. Het kan onderzoekers helpen begrijpen hoe soorten reageren op de toenemende druk op het milieu Opwarming van de aarde En vervuiling.