De Replay Museum Association lanceert een noodgeval om de levende herinnering aan geeks te redden

“Hij zij, Digitaal Het veranderde onze beschaving in 60 jaar, maar er is geen museum, hoewel ze alles hebben, inclusief wortelen en bliksem, het ziet er nog steeds gek uit! », Verontwaardigd Olivier Boisseau, computeringenieur en oprichter
Herhalingsmuseum. Vereniging Gironde voert een project uit voor een permanente tentoonstellingsruimte voor digitaal erfgoed. Duizenden onderdelen, sommige zeer zeldzaam, worden opgeslagen in een magazijn in Martillac, in
Gironde, maar ze zijn in gevaar. De gezondheidscrisis verhinderde de tentoonstellingen die de vereniging in die tijd mogelijk maakten om deze collecties te behouden en een toekomstig museum te overwegen,
gebakken pot. Ook wordt er dringend gezocht naar een nieuwe opslaglocatie aan het begin van het jaar.

Het is een zee van computers, consoles, CRT-monitoren, gamemachines en computeraccessoires die opduiken als je de opslagplaats van het Replay Museum betreedt. Aan de andere kant heeft het eerste auto-arcadespel, dat dateert uit 1976, een ongewoon cirkelvormig ontwerp en een roestig stuur, en er is ook een arcade-machine uit 1969 die elektromechanisch is. “Binnen zijn dit soort fietskettingen die het decor op een cilinder transformeren, met lichten aan de achterkant en de weg wordt op het scherm weergegeven door een set spiegels, het is heel ingenieus”, zei Olivier Boisseau. De antiekverzamelaar begon in de jaren negentig en 2000 op zoek te gaan naar stukken en verkortte: “Toen verzamelden we alles voor niets.” Aan het einde van de jaren ’90 ontwierp deze computerfetisjist een speciale website genaamd oldcomputers.comdie nog steeds bestaan.

zeldzame stukken

We passeren de gigantische (functionele) Game Boy die is gemaakt voor tentoonstellingen, voordat we voor een van de zeldzaamste stukken komen: de eerste Magnavox Odyssey-videogameconsole uit 1972. Accessoires zijn essentieel: kaarten, dollars, penningen, maar ook de plastic versieringen die zijn bevestigd aan het tv-scherm dankzij statische elektriciteit. En pas op, de computer kan niet detecteren wie vals speelt of de ronde wint, dus je moet je tegenstander in de gaten houden. Zo is er een kat-en-muisspel in een doolhof. “Tien jaar gingen voorbij voor Bachmann”, herinnert Olivier Boisseau zich. Er was toen niets anders! » Nog een schat uit de collectie: de eerste personal computer, van Olivetti. Het dateert uit 1965 en heeft geen scherm: alle uitvoer gebeurt op een kleine rol papier.

De cocorico is klein voor de Micral omdat de eerste microcomputer, dat wil zeggen de eerste personal computer die een microprocessor gebruikt, Frans is. “Er zijn er vijf in de wereld,” merkte Olivier Boisseau op, “het is een zeer zeldzaam stuk.” Het is een bron van trots en heeft zijn plaats in het Museum. Terwijl de Verenigde Staten en Engeland op dit moment voorop liepen, werd het gemaakt door een Franse ingenieur en een Frans bedrijf. “

cultureel project

Het idee is om echte culturele bemiddeling te bieden over de geschiedenis van computers en niet alleen ‘machines op tafels te zetten’, zoals Olivier Boisseau benadrukt. In Minitel stelt hij bijvoorbeeld dat de oude foto die later op zijn huid blijft plakken niet terecht is. De oprichter van Musee Replay merkt op: “Door het terug in de geschiedenis te plaatsen, begrijpen we dat het een Franse innovatie was in de opkomst van planetaire netwerken.” En om het interessant te maken, kunnen we ons voorstellen dat we bijvoorbeeld Minitels weer op servers aansluiten.” De montage repareert de hardware die je terugkrijgt en ongeveer de helft van de opgeslagen onderdelen werkt.

Naast de nostalgie die bij elke groep hoort, kan het worden gebruikt voor speelse bemiddeling en benadrukt het ook de oprichter van Musée replay. Oudere bezoekers laten hun kinderen vaak de games zien die ze aan het spelen waren en spelen uiteindelijk een game. Voor de spelcomputer vindt de vereniging het nodig om twee generaties te laten passeren om te praten over ongedaan maken. Play Station 3 maakt er al deel van uit en “over 15 jaar kopen we een PS5”, hoopt Olivier Boisseau, die sterk gelooft in het project van het eerste digitale museum.