Pierre Vernazza bestudeert de 42 grootste asteroïden in de hoofdgordel

Dankzij zeer grote telescoop Europese Zuidelijke Sterrenwacht (VLT ESO) gevestigd in Chili, Astronomie wetenschappers Ik nam foto’s van 42 van de meest prominente objecten in de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter. Dit monster van asteroïden is onze grootste en beste oplossing tot nu toe. Deze foto’s zijn aangekocht doorveldinstrument Het belangrijkste doel is detectie en karakterisering, door middel van directe beeldvorming, buitenste planeten reuzen binnen in een baan om de aarde Wat betreft’sterren familieleden.

Deze schijnbaar onschuldige surveillancecampagne krijgt veel meer wetenschappelijke belangstelling dan het lijkt. In feite is de overname, door telescopen Gedetailleerde vloerfoto’s van deze 42″ objecten. vormt een enorme vooruitgang in de studie van asteroïden en helpt bij het beantwoorden van de levensvraag,Universumen helemaal ESO legt het uit in zijn bestand persbericht.

« Tot nu toe zijn er slechts drie grote asteroïden in de hoofdgordel, Ceres, Vesta en Lutétia, gefotografeerd met een hoog detailniveau, terwijl hun paden het pad van ruimtesondes kruisten. ochtendgloren van NASA En Rashid Europees Ruimteagentschap Zegt Pierre Vernazza van het laboratoriumAstrofysica uit Marseille (Frankrijk) en hoofdauteur van de asteroïde-studie gepubliceerd in het tijdschrift Astronomie en astrofysica.

Van de oudere, Ceres en Vista, tot de jongere, Urania en Osonia

De meeste van de 42 objecten waaruit het monster bestaat, hebben afmetingen van meer dan 100 kilometer. In het bijzonder fotografeerde het team bijna alle asteroïden groter dan 200 kilometer – 20 van de 23 geïdentificeerd. De twee belangrijkste doelstellingen van het onderzoek zijn: Ceres en Vesta met diameters van ongeveer 940 en 520 kilometer. Daarentegen vormen Urania en Osonia, die slechts 90 kilometer in diameter zijn, de kleinste asteroïden in het monster. Door asteroïdevormen en informatie over hen te combineren massa’s, was het team in staat om de grote diversiteit aan dichtheden binnen het monster te observeren. De vier minst dichte asteroïden, waaronder Lamberta en Sylvia, hebben een dichtheid van ongeveer 1,3 gram per kubieke centimeter – dicht bij die van asteroïden. steenkool. Aan de andere kant vertonen dichtere asteroïden, zoals Psyche en Kalliope, een dichtheid van 3,9 en 4,4 gram per kubieke centimeter, d.w.z. waarden die groter zijn dan de dichtheid Diamant (3,5 gram per kubieke centimeter).

Door de vormen van de objecten te reconstrueren, merkte het team op dat de bestudeerde asteroïden in twee verschillende groepen vallen. Sommige hebben een bijna perfect bolvormig uiterlijk, zoals Hygiea en Ceres. Anderen hebben daarentegen een bijzondere strakke vorm, zoals Cleopatra, vergelijkbaar met een bot in hond.

Deze grote ongelijkheid in Ding Dichtheden duiden op echte verschillen in samenstelling tussen asteroïden in het monster en geven astronomen belangrijke aanwijzingen over de oorsprong van elk. Asteroïden met een lagere dichtheid werden gevormd in de buitengebieden, dat wil zeggen buiten de baan van Neptunus, en verplaatsten zich vervolgens naar hun huidige posities.

Het woord is voor Pierre Vernazza, van het Astrophysics Laboratory in Marseille (Frankrijk) en hoofdauteur van de studie over asteroïden die vandaag in het tijdschrift is gepubliceerd Astronomie en astrofysica.

Futura: Waarom 42 asteroïden en niet 50 of 100?

Pierre Vernazza: Het idee was om de verschillende configuratieklassen goed te testen. Dit is wat we moeten doen. We richtten ons op ongeveer 40 objecten en konden 42 opmerken (dit aantal is toeval, het kunnen 41 of 44 zijn).

43^NS Een grotere asteroïde te klein voor het Sphere-instrument?

Pierre Vernazza: helemaal niet. Er zijn nog meer dan 40 asteroïden te zien.

Hoe zorgen deze beelden voor “enorme vorderingen in de studie van asteroïden en helpen bij het beantwoorden van de vraag over het leven, het universum en het geheel”?

Pierre Vernazza: Alleen met het gereedschap van vorige generaties Ceres en Vista Ze kunnen met voldoende detail worden waargenomen om hun vorm goed te reconstrueren. Met een Bol kunnen we honderd asteroïden onderscheiden.

Wat zijn de meest verrassende ontdekkingen bij deze serie foto’s?

Pierre Vernazza: Er zijn er veel. Ik denk vooral aan de bolvorm van (10) Hygiea toen dit lichaam werd onderworpen aan een gigantische schok bij de oorsprong van zijn enorme familie of op het oppervlak gevuld met kraters (2) Paleis Wat kan worden verklaard door zijn sterke neiging.

Van deze afbeeldingen, welke bevinding, indien aanwezig, geeft u problemen met interpretatie of begrip?

Pierre Vernazza: De relatief bolvorm van (31) Euphrosyne die er niet aan blijft plakken rotatieperiode: Kort (<6 uur). Je zou een langgerekte ellipsoïde vorm verwachten, maar dat is het niet.

Wat kan er vanuit wetenschappelijk oogpunt worden gezegd dat niet in het ESO-persbericht staat?

Pierre Vernazza: In het artikel werd een nieuw idee voorgesteld dat niet in het persbericht was opgenomen, namelijk dat een aanzienlijk deel van de zogenaamde C-type asteroïden (zoals Ceres of Hygiea) direct geassocieerd zou kunnen worden met P/D-type asteroïden en dat ze zou daarom, net als de laatste, transneptuniaanse objecten (TNO of Kuiper objecten) worden geïmplanteerd. Tot nu toe hebben modellen alleen de typen P en D als geïmplanteerde TNO’s beschouwd. Zo kan een groot deel van de gordel uit verre streken van onze regio komen zonnestelsel.

Wat is de volgende stap in uw bedrijf?

Pierre Vernazza: Blijf in de nabije toekomst Sphere gebruiken om naar meerdere nieuwe asteroïden te zoeken. Ons programma maakte de ontdekking van een maan rond (31) Euphrosyne mogelijk – we zullen het zeker ontdekken nieuwe manen Over andere grote asteroïden (met een diameter van minder dan 80 kilometer) die niet door ons programma in beeld zijn gebracht. In de verre toekomst zijn we van plan om te gebruikenELT (zeer grote telescoop) Om verre objecten in ons zonnestelsel te observeren die: Trojaanse paarden en trans-Neptuniaanse objecten.

Zal de ELT en zijn 39 meter hoge spiegel een grote doorbraak betekenen?

Pierre Vernazza: Ja echt. Hiermee kunnen we niet alleen kleinere asteroïden bestuderen, maar ook kraters met afmetingen van 10-25 kilometer. We zullen gedetailleerde beelden van meer asteroïden kunnen krijgen wanneer dit observatorium aan het einde van dit decennium operationeel is. Met een tool als Sphere op de ELT zouden we zelfs een soortgelijk voorbeeld van objecten binnenin kunnen fotograferen Kuipergordel. Met andere woorden, we zullen de geologische geschiedenis kunnen beschrijven van een grotere steekproef van kleine lichamen vanaf het aardoppervlak.

We hebben vernomen dat de European Space Agency het project niet heeft gekozen voor uw missie naar Ceres. Worden er nog andere belangrijke voorstellen overwogen?

Pierre Vernazza: ik’Dit is geweldig Ze beoordeelde het wetenschappelijke doel als zeer ambitieus gezien de technieken waarin hij op dat moment bedreven was. Mijn doel is om in de toekomst te blijven vechten om de Small Objects Mission te halen, misschien via Samenwerking met een buitenlands bureau. Na de ESA Class S-missie. komeet bezwaar, gratis groenvoorziening van Europese kant op het gebied van kleine objecten. Ter herinnering, in 2019 schreef ik ” witte papieren » In reactie op de oproep van de European Space Agency (ESA) voor missies 2035-2050.