België en Nederland door de zuurvisie van JK Huysmans

De opperste ironie verzamelde de reisverhalen van een man die niets zo haatte als het huis verlaten – het idee alleen al om op een trein te stappen gaf Joris-Carl Huysmans (1848-1907) dagen voordat hij buikpijn kreeg, leert Philip Parascutt ons. Zijn slimme proloog – en de durf van een schrijver – is een verslag van de oversteek van het Engelse Kanaal, beginnend bij Fontaine-aux-Roses en eindigend in Parijs aan de rue d’Amsterdam.

We zullen hoofdstuk XI van de liturgische roman herkennen achteruit, die prominent aanwezig is in deze collectie. Maar het inpakken van een koffer (de grootte van een busje, merkt hij op) zonder het noorden uit het oog te verliezen, kwam toch bij onze auteur op, aangezien zijn zeldzame excursies buiten Frankrijk in feite bezoeken aan bordelen in België, Nederland en Duitsland waren. en musea.

Lees verder:Eric Nalleau: “Melençon in ‘Face a Baba’ op C8 of het pad van de Republikeinse crash”

Als hij discreet is over het eerste, inspireert deze eersteklas kunstcriticus het tweede, met bewonderenswaardige interpretaties van de schilderijen van Ruysdale, John Stein of Memling. De Nachtwacht Van Rembrandt: “Verrassing! Verrassing! In deze gouden rook dalen vreemde figuren van het doek af, een jonge vrouw, gehuld in melkzijde en met een helm op met gouden haren, stralend in de volle zon. Wat een kleur in dit schilderij met vuur in de buik! (…) Dit is het wonder van clair-obscur; Het is een even opmerkelijk, onoverwinnelijk en briljant meesterwerk! »

Brussel, Brugge, Berlijn…

Als de kunstliefhebber plaats maakt voor de flaneur, kan het oog nog steeds doordringen als het grote orgel brult met proza ​​met zeldzame woorden: “En de ramen van de brouwerijen werden geopend. De tafels waren beplakt met lampiek en faro-glazen. Een blauwe mist omhulde de kamers. De schedels van de kale hooligans, de verwarde neuzen, de dikke karmozijnrode neuzen, pluizige wratten en snorren, de gezichten van vrolijke dronkaards, de gezichten van verdoofde dronkaards, tumultueus in wervelende rook. Verdwijn in verwarring.”

Welkom in Brussel, het onderwerp van de tekst die onder het Rodenbach-bord wordt geplaatst omdat het vergelijkbaar is met Brugge, maar zelfs beter wordt gezien dan Berlijn. ( “Dus de stad is afschuwelijk, en men zou willen dat het minder druk was, maar het is ook verbijsterd”).

Huysmans is zoals hij, in elke zin, atrabilir, opvliegend, irrationeel, rauw, uit zijn hoofd gedreven door kleine ergernissen, met een adembenemend vermogen tot overdrijving, als in de afnemende episode van een nacht in een slapende auto. De omzwervingen van Ulysses zorgden in vergelijking daarmee voor een rustige reis.

Snurk als een gezegende schuilplaats

en met franchouillard, om buiten ons land te geloven dat de planeet alleen wordt bewoond door barbaarse stammen; Dit geldt ook voor Nederland, maar voor de wieg van zijn familie, ook al halen de Nederlanders hem uit een slechte stap op station Haarlem: “Deze mensen kunnen heel goed voor me zorgen, maar ik ken de keelgeluiden van hun harige gezichten niet, ik weet niet wat het betekent: eindelijk komt er een man die struikelt in het Frans.”

Zie ook: Huysmans in La Pleiade (Video)

De unieke taal die tussen deze pagina’s wordt gebruikt, staat op de rand van uitsterven en wat het heeft gegeven, is al bijna aan het verdwijnen: “ Binnenkort zal het thuisland van Rembrandt en Stein niet langer gelukkig en mooi Nederland zijn! » Er is dus geen betere roep om onbeweeglijk reizen door tijd en ruimte, de manier van reizen waar Huysman uiteindelijk de voorkeur aan geeft: “Ik stelde me voor dat ik in een gebouw in een kamer reisde, snurkend en dromend als Java, Batavia, de Soenda-eilanden, Indië, Oceanië, een gezegende schuilplaats. Dit zijn echte overtochten, zonder gevaar, zonder tijdverlies en bovendien , vrij. »

reis Huysmans door J.-K. – Philipe Barascoud, Ed. Geselecteerde teksten van Bartillat 272 p., €20