Bewolkte flitsen en mysterieuze lichten

Kroonflitsen komen zo zelden voor en zijn zo slecht gedocumenteerd dat hun vorming tot op de dag van vandaag een mysterie blijft. Eén ding is zeker, het is geen laserstraal van een vliegende schotel, maar een natuurverschijnsel. Van alle mogelijke lichtverschijnselen aan de hemel zijn coronaflitsen het moeilijkst waar te nemen.

Soms zijn deze flitsen met het blote oog zichtbaar, maar vaak zijn ze zo klein en zo ver weg dat ze alleen kunnen worden gedetecteerd door in te zoomen op de video. Het komt nog steeds voor dat sommige echt verbazingwekkend zijn en de indruk wekken dat het licht boven in de wolk “danst”, met schokkerige en ietwat mysterieuze bewegingen.

De ijskristallen worden verstoord door de elektriciteit die uit de wolk komt

Het wordt vaak waargenomen boven de hoogste wolken, cumulonimbuswolken, die op een hoogte van 15 kilometer kunnen pieken. De wolk bestaat uit ijskristallen die door zonlicht worden gebroken, een fenomeen dat bij veel optische verschijnselen bekend is. Maar in dit geval lijkt het elektrische veld van het bovenste deel van de wolk deze kristallen te verplaatsen, waardoor ze respectievelijk vervormd en gereorganiseerd worden.

Wanneer het elektrische veld wordt verstoord door een elektrische ontlading (zoals een bliksemschicht) in de wolk, bewegen de ijskristallen, waardoor de gloed plotseling beweegt. Dit is de oorsprong van deze lichtgevende dans met bovennatuurlijke manifestaties.

De manier waarop deze gloed wiebelt, wordt anders gezien, afhankelijk van de positie van de waarnemer. Sowieso is de noot vaak erg kort, van enkele seconden tot enkele minuten.