certificaat. “Ik dacht dat het gebeurde toen je 50 of 60 was. Niet als je nog geen 30 bent”, Borstkanker, iedereen maakt zich zorgen

80% van de gevallen van borstkanker wordt na de leeftijd van vijftig jaar gediagnosticeerd. Severine was echter pas 29 jaar oud toen ze ontdekte dat ze de ziekte had. Een schok voor de jonge vrouw, met ernstige gevolgen voor haar dagelijks leven en gezondheid.

Tijdens het douchen ontdekt Severine dit voor het eerst.het probleem“: Een soort ‘klein knobbeltje’ met onregelmatige contouren, niet erg groot en ook niet erg pijnlijk, maar nieuw en onbekend in haar rechterborst. Het is 2018 en de verkoopconsulente in de winkel heeft zojuist haar 29e verjaardag gevierd.

Ze vindt dat ze te jong is om borstkanker te krijgen. “Op dat moment was het in mijn verbeelding een ziekte die vrouwen van vijftig of zestig jaar trof. 40 jaar voor de minderbedeelden. Niet als je nog geen 30 bent.“

Er gaan echter weken voorbij en de argwaan groeit. Ook het “bultje” in zijn borst. De massa was aanvankelijk discreet en moeilijk waarneembaar, maar lijkt nu steviger en duidelijk te onderscheiden van het borstweefsel. Tegelijkertijd merkte Severine dat er lymfeklieren in haar oksel verschenen.

Onder druk van haar dierbaren besloot de jonge vrouw uiteindelijk een verloskundige te raadplegen, twee maanden na haar eerste ontdekking. Deze laatste bevestigt dat ze de aanwezigheid van een massa voelt en geeft hem een ​​recept voor een echografisch onderzoek. Ze stelt haar ook gerust door uit te leggen dat deze ‘testikels’ verschillende oorzaken kunnen hebben, en dat kanker een van de minst voorkomende ziekten is, vooral bij vrouwen onder de vijftig.

Het examen staat over anderhalve maand gepland. Ook hier wordt een mis genoteerd en krijgt Séverine een biopsie voorgeschreven, die dit keer in dezelfde week wordt uitgevoerd. Nu is ze zo bezorgd dat ze nog vier weken moet wachten voordat ze de uitslag krijgt: ze heeft daadwerkelijk borstkanker.

“Mijn dagelijks leven draaide om mijn behandeling. Ik kon niet meer werken, en mijn hele familie, al mijn dierbaren spraken er zojuist met mij over.”

“Toen ik erachter kwam, was ik een beetje gescheurd. Aan de ene kant was ik volledig gefascineerd, en aan de andere kant is het alsof ik het al wist voordat iemand het mij vertelde.“Wat volgt voor de jonge vrouw is een reeks medische afspraken, waaronder bloedonderzoek, scans, onderzoeken bij een oncoloog en ten slotte een operatie en het voorschrijven van orale chemotherapie.

“Ik had het zo druk dat ik geen tijd had om na te denken over hoe ik me voelde. Ze herinnert het zich. Tegelijkertijd kon ik niet anders dan denken dat, aangezien mijn dagelijkse leven om mijn behandeling draaide, ik niet meer kon werken, en dat mijn hele familie, al mijn dierbaren er alleen maar met mij over spraken.“

Voor Severine blijft de behandeling niet zonder nawerkingen: ze verliest een groot deel van haar haar.”De rest heb ik eraf geschoren toen het merendeel eruit begon te vallenHij heeft last van eetproblemen als gevolg van misselijkheid, moet overdag lange uren liggen en is voortdurend uitgeput.

“verzacht”De eerste maanden ben ik 15 kilo afgevallen“, wordt gevoeliger voor licht en geluid, en kan niet meer zelf boodschappen doen, schoonmaken of eten. De zelfbenoemde ‘vrije en onafhankelijke’ jonge vrouw wordt afhankelijk van haar familie en vrienden. Vrienden voor iedereen” voor klein dagelijkse taken. “Het was heel ingewikkeld.“

Eindelijk, na vele maanden van vechten, bereikte Severine het einde van haar behandeling. Maar niet het einde van de wacht.Het risico op herhaling is zeer groot“, krijgt ze te horen, maar van meerdere bijeenkomsten per week verhuist de jonge vrouw naar één bijeenkomst om de twee weken, daarna elke maand en daarna één keer per kwartaal.

“Zo ziek worden is nooit eerlijk, dus het is goed om mensen te hebben die begrijpen wat er met je aan de hand is, en je kunt echt met ze praten.”

Séverine, nu 35, heeft nog steeds een proeftijd, maar is erin geslaagd haar baan, sociale leven en dagelijks leven terug te krijgen.Bijna zoals vroeger“.”Ik voel me altijd vermoeider dan voordat ik ziek werd. Maar misschien komt dat ook doordat ik ouder word“, grapje.

Bovenal sloot het dertigjarige meisje zich via Facebook aan bij steungroepen voor vrouwen die ook borstkanker hebben of hebben gehad. “We delen onze verhalen, luisteren naar elkaar, moedigen elkaar aan, Ze lachte. Zo ziek worden is nooit eerlijk, dus het is goed om mensen te hebben die begrijpen wat er met je gebeurt, en je kunt er echt met ze over praten.“.

In Frankrijk worden jaarlijks ruim 50.000 nieuwe gevallen van borstkanker geregistreerd. Het is de meest voorkomende kanker bij vrouwen. Hoewel de gemiddelde leeftijd bij diagnose wordt geschat op 63 jaar, is 5% van de patiënten die hieraan lijden jonger dan 40 jaar.

Preventie is op elke leeftijd noodzakelijk, door uw borsten zelf te onderzoeken, bij voorkeur één keer per maand, op dezelfde dag, een paar dagen na uw menstruatiecyclus. Het wordt ten zeerste aanbevolen dat u uw arts raadpleegt als u een knobbeltje, pijn, roodheid en/of abnormale afscheiding uit uw borsten opmerkt.

Over het algemeen wordt aanbevolen om uw borsten, ongeacht uw leeftijd, één keer per jaar te laten onderzoeken door uw arts of gynaecoloog. Ten slotte worden er tussen de 50 en 74 jaar elke twee jaar gratis mammografie-afspraken gepland. Dat wil zeggen dat het vroegtijdig behandelen van borstkanker in 90% van de gevallen tot genezing leidt.

Meer informatie door hier te klikken.