De asteroïde die de dinosauriërs uitroeide, ontstond buiten Jupiter

Het debat over de aard van de asteroïde die het uitsterven van de dinosauriërs veroorzaakte, houdt wetenschappers al tientallen jaren in verwarring, maar een nieuwe studie heeft zojuist een cruciale bouwsteen opgeleverd. Dit werk werd op donderdag 15 augustus gepubliceerd in het prestigieuze tijdschrift wetenschappenEr is een innovatieve techniek gebruikt om te bewijzen dat de oorzaak van de laatste massa-uitsterving, 66 miljoen jaar geleden, buiten Jupiter ontstond. Ze weerleggen ook het idee dat hij daadwerkelijk schuldig was.

Dit nieuwe licht op de asteroïde die neerstortte in Chicxulub, op wat nu het Mexicaanse schiereiland Yucatán is, zou ons in staat moeten stellen de geschiedenis van hemellichamen die de aarde troffen beter te begrijpen. “Nu kunnen we zeggen dat deze asteroïde zich aanvankelijk buiten Jupiter heeft gevormd.”Mario Fischer-Gudi, hoofdauteur van de studie en geochemicus aan de Universiteit van Keulen, vertelde AFP. Dit is een bijzonder interessant resultaat, vooral omdat dit type asteroïde onze planeet zelden treft. Dergelijke informatie zou volgens deze onderzoeker nuttig kunnen zijn voor het beoordelen van een toekomstige dreiging, of zelfs voor het verklaren van de komst van water op het land.

Het is een van de weinige laboratoria die dit soort analyses kunnen uitvoeren

Dit nieuwe werk is gebaseerd op de analyse van sedimentmonsters die 66 miljoen jaar geleden zijn gevormd en die deeltjes bevatten die door de inslag van de asteroïde over de hele wereld zijn gegooid. Onderzoekers daar maten de isotopen (dat wil zeggen soorten atomen) van een metallisch chemisch element, ruthenium. Dit laatste ontbreekt in terrestrische sedimenten, dus wetenschappers wisten dat het gemeten rethenium daaruit afkomstig was “100%” Van de asteroïde.

“Ons laboratorium in Keulen is een van de weinige” Om dit soort analyses te kunnen doen, benadrukt Mario Fischer Gudi. Hij voegde eraan toe dat het de eerste in zijn soort was die de Chicxulub-asteroïde of een ander belangrijk hemellichaam bestudeerde dat de aarde raakte. Met rutheniumisotopen kan onderscheid worden gemaakt tussen twee grote groepen bestaande asteroïden: die van het C-type (koolstofhoudend), die zich in het buitenste zonnestelsel vormden, en die van het S-type (silicaat), die zich in het binnenste zonnestelsel vormden. Het onderzoek concludeerde onomstotelijk dat de asteroïde die verantwoordelijk was voor het uitsterven van de dinosauriërs een asteroïde van het C-type was en daarom buiten Jupiter werd gevormd.

Een opvallend resultaat

Eerdere studies hadden deze hypothese twintig jaar geleden al gepresenteerd, maar met minder zekerheid. Dit resultaat is echter opvallend, omdat het merendeel van de meteorieten – dat zijn stukjes asteroïde die op de aarde vallen – van het S-type is, bevestigt de geochemicus. Betekent dit dat de vernietigende asteroïde rechtstreeks van buiten Jupiter kwam? Niet noodzakelijkerwijs, aldus de onderzoeker. “We kunnen niet echt zeker weten waar de asteroïde zich bevond voordat hij de aarde raakte.”Hij legde het uit. Hij voegde eraan toe dat het na zijn vorming mogelijk tot stilstand is gekomen in de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter, waar de meeste meteorieten vandaan komen.

De studie weerlegt ook het idee dat het object dat de aarde 66 miljoen jaar geleden trof eigenlijk een komeet was (ijzige rotsen die zich aan de rand van het zonnestelsel ontwikkelen). Deze hypothese werd naar voren gebracht door een onderzoek uit 2021 en veroorzaakte opschudding, maar was gebaseerd op statistische simulaties. Uit analyses van de monsters blijkt nu dat het object een compleet andere samenstelling had dan een bepaalde klasse meteorieten, koolstofhoudende chondrieten, waarvan eerder werd gedacht dat het kometen waren. Het is “onwaarschijnlijk” Dat het object in kwestie er één was, aldus Mario Fisher Judy.

“We moeten heel voorzichtig zijn”

Op de vraag naar het bredere nut van deze resultaten biedt de geochemicus twee antwoorden. Ten eerste zou een betere bepaling van de aard van de asteroïden die onze planeet hebben getroffen sinds het begin, ongeveer 4,5 miljard jaar geleden, het mysterie van de oorsprong van water op aarde kunnen helpen oplossen, schat hij. Wetenschappers denken dat het water via asteroïden kwam, maar asteroïden van het C-type, zoals die van 66 miljoen jaar geleden, raken zelden de aarde.

Door terug in de tijd te gaan, kunnen we ons ook voorbereiden op de toekomst, aldus de onderzoeker. “Als we meer massale uitstervingen vinden.” Oudere mensen ook “Gerelateerd aan asteroïden van het C-type”Als zo’n asteroïde op een dag opnieuw de baan van de aarde passeert, “We moeten heel voorzichtig zijn”Hij zegt. ‘Omdat dit misschien wel het laatste is dat we van hem zien.’