De botsing van clusters van sterrenstelsels veroorzaakt een “explosie” op 6,5 miljoen lichtjaar afstand!

De Zuid-Afrikaanse MeerKAT-radiotelescoop is een voorloper van de telescoop vierkante kilometer array (SKA), een gigantisch radiotelescoopproject bestaande uit verschillende interferometrische netwerken op metrische en centimetergolflengten met een montageoppervlak gelijk aan één vierkante kilometer. Het maakte het mogelijk om de schokgolf te bestuderen die wordt gegenereerd door de botsing van groepen sterrenstelsels die zich uitstrekken over 6,5 miljoen lichtjaar.

onder Standaard kosmisch modelDe zwaartekracht voor zwarte stof veroorzaken hem Instorten Heel vroeg in de geschiedenis van het waarneembare heelal, bracht het de ineenstorting van gewone materie met zich mee die aanleiding gaf tot sterrenstelsels. Deze volgen op hun beurt altijd de focus zwarte stofverzamelt zich zowel in threads als in melkwegcluster Het bevat honderden of zelfs duizenden sterrenstelsels.

Het waarneembare heelal breidt zich natuurlijk uit, maar op een niveau zonnestelsel of zo sterren In de melkweg wordt deze uitdijing soms gedwarsboomd door de zwaartekracht van materie, totdat ze ook het afstotende effect vandonkere energie. Om deze reden, Andromeda Galaxy zal uiteindelijk botsen met Melkweg waarmee we bijvoorbeeld observeren Hubble Niet alleen botsende sterrenstelsels, maar ook Titanic-botsingen met clusters van sterrenstelsels.

Schokgolven die indirect elektronen uitstralen

Een paar jaar geleden werd in Zuid-Afrika een nieuw netwerk van radiotelescopen geopend. het is een stokstaartje Het bestaat uit 64 parabolen radio- Single met een diameter van 13,5 meter en verspreid over een oppervlakte van 8 km. Vandaag heeft een team van radioastronomen die de gegevens van dit instrument gebruikten, onthuld dat ze de meest gedetailleerde beelden van de schokgolf opleveren, vergeleken met die van de explosie die plaatsvond in het intergalactische medium als gevolg van de daaropvolgende botsing. fusie Van twee groepen melkwegstelsels die ongeveer een miljard jaar geleden het cluster hebben voortgebracht dat bekend staat als Abell 3667.

De massa wordt genoemd in de catalogus van sterren van hetzelfde type waarvan de vorming begon metastronoom De Amerikaan George Ogden Abel, die in 1958 de eerste druk uitgaf. Inmiddels staan ​​er meer dan 4.000.

Het is duidelijk uit de radioveldbeelden dat de vorming van Abell 3667 gepaard ging met het equivalent van een ultrasone knal in het intergalactische medium en het hete plasma dat de clusters overspoelde. De belangrijkste waargenomen structuur beslaat ongeveer 6,5 miljoenlichtjaren. Bedenk dat de zichtbare sterrenschijf van de Melkweg slechts 100.000 lichtjaar in doorsnede is. De omvang van de schokgolf kan worden gemeten door een deel van het röntgenbeeld op de te zien Fotografie Van boven synthetisch naar fout kleuren. Details van de bevindingen van onderzoekers over Abell 3667 zijn beschikbaar in een paper gepresenteerd op: arXiv.

Francesco de Gasperin (Universiteit van Hamburg en INAF), hoofdauteur van het artikel, legt de structuren uit die door de MeerKAT-beelden worden onthuld in een verklaring van Zuid-Afrikaans Observatorium voor Radioastronomie (Sarao) zij’ Vol verrassingen en veel ingewikkelder dan we eerst dachten. De Schokgolven werken als gigantische deeltjesversnellers die versnelt elektronen bij snelheden dicht bij lichtsnelheid. Wanneer deze snelle elektronen door een magnetisch veld gaan, zenden ze de radiogolven uit die we zien “.