De drie veranderingen die kunnen leiden tot L1

SchEén keer is niet gebruikelijk, ASSE speelt om zichzelf te intimideren tijdens dit eerste deel van het seizoen. Ondanks een goede serie van 10 wedstrijden zonder tegenslag,… De groenen In het boekjaar 2023-2024 worden ze opnieuw geconfronteerd met een grote neergang, die essentieel is voor de toekomst en financiën van de club.

Runner-up van de leider op 31 oktober aan het einde van de 12e^j Vandaag is Stefano nu 11^j Slechts één succes in de laatste 8 dagen van het toernooi. Er zijn verschillende gegevens die deze achteruitgang kunnen verklaren, waarvan een deel al sinds de huidige zomer en de zomerse transferperiode boven de club hangt.

Een totaal onevenwichtig personeelsbestand

Ondanks de waarschuwingen van veel ASSE-volgers beschouwde het management van Saint-Etienne de zomertransferperiode als een succes, hoewel er enkele onevenwichtigheden waren. Zelfs Loïc Perrin en Jean-François Soukas verwelkomden de laatste, die nogal positief was. Ondanks enkele grote successen, zoals de aanwinst van Dylan Batubinsica, ontbreekt het de ploeg van Saint-Etienne ten slotte aan samenhang. Terwijl het middenveld volledig verzadigd is met de aanwezigheid van Mofik, Tardieu, Bouchouari, Fumba, Loubri, Monkondwe en de jongeren die op de deur kloppen, is het duidelijk dat verschillende posities zijn verwaarloosd. Het meest voor de hand liggende voorbeeld is de vleugelpositie. Alleen Cafaro en Diarra (geblesseerd tot het einde van het seizoen) zijn specialisten. Het is echter vaak dit profiel dat het verschil kan maken in een wedstrijd, vooral als hij van de bank komt. Helaas hadden de verschillende coaches tijdens ASSE-wedstrijden nog geen trainingsoplossing, omdat de mogelijkheden zeer beperkt waren. Door het gebrek aan capaciteiten op deze positie en het ontbreken van de echte nummer 10 in de opstelling ontbreekt het in de wedstrijd tegen Saint-Etienne aan een echte verbinding tussen het middenveld en de aanval.

Daarnaast beschikte de club, net als de vleugelspelerpositie, ook over enkele vleugelverdedigers. Alleen Bentayg (meer zuiger), Pétrot (comfortabeler in het linker draaipunt) en Appiah (gecoacht in het draaipunt) kunnen de verdedigingsbaan bezetten. Ook al is Evan Mason deze winter terug, er lijken in deze situatie nog steeds veel minder oplossingen te zijn.

Een onschuldige linebacker

Met Appiah en Petrou tot nu toe in de basisopstelling heeft ASSE geen aanvallende vleugelverdedigers, waar het moderne voetbal in de aanvalsfase sterk op leunt. Het eerste elftal aarzelt niet om regelmatig op te staan, maar faalt vaak bij het laatste signaal en stuurt soms een voorzet naar de tribunes van de tweedeklassestadions, ondanks een zekere stevigheid op zijn rechterbaan en twee goede passes sinds het begin van de competitie. seizoen vormt Dennis Appiah aanvallend niet voldoende dreiging. Aan de linkerkant is Leo Pietro een van de verdedigende borgen van de club. Aan de andere kant lijkt het meer axiaal dan lateraal te blijven plakken. Sterker nog, de door de club getrainde speler ziet er niet op zijn gemak uit aan de voorkant van het veld en lijkt regelmatig terug te vallen naar zijn zijde. Ondanks alles brengt Pietro, in de zeldzame keren dat hij op de doellijn speelt, gevaar met een bepaalde kwaliteit van voorzetten of zelfs met een prachtig doelpunt tegen Angers.

Gebrek aan opwindende spelers in ASSE

Vorig seizoen kon ASSE bogen op spelers als Kraso of Nkunku om gesloten wedstrijden te openen. De een met zijn techniek, de ander met zijn snelheid, en de twee elementen die Forez deze winter verlieten vertegenwoordigen de twee troeven van coach Battles, die in staat zijn om de wedstrijd met een geniale inslag te veranderen. Tegenwoordig lijkt geen enkele speler, of hij nu op het middenveld of in de aanval speelt, in zijn eentje de wedstrijd te kunnen openen. Als ASSE aan het einde van het seizoen hun doelen wil bereiken, zal het absoluut noodzakelijk zijn om een ​​exotische speler aan te stellen, vooral op de flanken.

Sterker nog, de afwezigheid van een ‘spannende’ speler resulteert in een echt stereotiep, zeer academisch en vaak saai spel. Voor een gevestigde verdediging is de confrontatie met Saint-Etienne een echt geschenk.

Concluderend is het duidelijk dat ASSE over veel krachten beschikt die in staat zijn om aan de top van het klassement van de Ligue 2 te spelen. Aan de andere kant zullen ze deze winter nog steeds spelers moeten contracteren, vooral op de flanken, zowel aanvallend als verdedigend, als ze echt willen. . Een terugkeer naar de elite van het Franse voetbal.

Carlo D.