De Dupieux-methode is allesbehalve belachelijk

Dit is een man die denkt dat hij te veel praat. Een paar dagen voor de release van zijn dertiende speelfilm. tweede wet, Openingsnummer 77^H Op het filmfestival van Cannes, op 14 mei, bracht Quentin Dupieux een persbericht uit waarin hij aankondigde dat hij een gelofte van stilte wilde afleggen. “De laatste tijd is het tempo van de releases voor mij aanzienlijk toegenomen, en ik heb, zonder het te beseffen, meer spreektijd in de media verzameld dan misschien wel de duur van mijn twaalf films samen.”

Vervolgens lichtte Zawya de sluier op van zijn nieuwste werk, met in de hoofdrollen Léa Seydoux, Louis Garrel, Raphaël Coignard en Vincent Lindon, dat na de vertoning op het filmfestival van Cannes in de bioscoop werd uitgebracht. “Deze film, die erg spraakzaam is, zegt in zorgvuldig gekozen woorden alles wat ik wil zeggen en bevat eigenlijk op een heel heldere manier zijn eigen analyse.” Hij legt uit. Voordat ik als een snotaap besluit: “Je zult merken dat deze tekst saai is als regen, maar de film in kwestie is veel minder saai.

Als hij op dit moment dat had besloten “Stil” Quentin Dupieux is nog steeds de snelste regisseur in de Franse cinema. Dertien speelfilms in slechts zeventien jaar, waarvan vijf in de afgelopen twee jaar (Ongelooflijk maar waar, roken laat je hoesten, yankee, daaaaali! En De tweede wet). Niemand kan hetzelfde zeggen. Al zijn films hebben dezelfde gekke schrijfwijze. De regisseur liet geweldige “helden” zien: een autoband begaafd met leven die een moordenaar wordt (gom, 2010), een personage dat geobsedeerd is door zijn jasje met franjes (Spinner, 2019) werd de rol van Salvador Dali gespeeld door zes verschillende acteurs (Bid voor me!, 2023) onderbreekt een toeschouwer in een toneelstuk de voorstelling (Yannick, 2023)…

Vreemd genoeg werkt het steeds beter bij het publiek, waarbij de laatste twee films van de regisseur elk een half miljoen views trokken. Vele prominente acteurs hebben met hem gefilmd: Agnès Demoustier, Beau Marmay, Blanche Jardin, Gilles Lellouche, Adèle Exarchopoulos, Eric Godor, Ramzy Bedia, Alain Chabat en Benoît Magimel… ver van de radar, zonder in een filmschool te hebben gewerkt of bioscoop. kringen, maar door naam te maken in de elektronische muziek, waar hij bekend stond onder het pseudoniem Monsieur Ouezo, is Quentin Dupieux, slechts 50 jaar oud, uitgegroeid tot een zwaargewicht in de Franse cinema.

Je hebt nog 84,38% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.