De Nederlandse Antillen, fragmenten van een enorm koloniaal rijk

Nederland, een grote zee- en handelsnatie, bevrijd van de Habsburgse overheersing, ontwikkelde vanaf het begin van de 17e eeuw een enorm koloniaal domein. Via hun Oost- en West-Indische bedrijven vestigden ze zich in Indonesië, Malakka, Taiwan en Sri Lanka. Ze zetten loketten op aan de kusten van India en Afrika. In Noord-Amerika stichtten de kolonisten Nieuw Amsterdam op de huidige locatie van New York. In het zuiden van het continent strekte New Holland, op het hoogtepunt van zijn invloed, zich uit van de monding van de Amazone tot aan de Rio São Francisco.

In 1975, met de onafhankelijkheid van Suriname – Nederlands Guyana – verloor Nederland zijn laatste continentale bezit aan de overkant van de Atlantische Oceaan. Sindsdien zijn er nog maar een half dozijn eilanden van Venezuela in Orange-NASA, die op een afstand van 800 km in twee groepen zijn verdeeld. Benedenwindse Eilanden – Benedenwinds – : Aruba, Bonaire en Curaçao. Bovenwindse Eilanden – Succesvol Of drie-S –: Saba, Saint-Eustache – Sint Eustatius – en het zuidelijke deel van Saint-Martin – Sint Maarten.

Drie zelfbesturende staten en overzeese gebiedsdelen

Met toepassing van het zelfbeschikkingsbeginsel zijn de zes koloniën sinds 1954 van de status van koloniën overgegaan naar geassocieerde gebieden onder de verzamelnaam Nederlandse Antillen. Nederlandse Antillen. De confederatie, met als hoofdstad Willemstad, op het eiland Curaçao, was wettelijk opgericht als een van de staten van het Koninkrijk der Nederlanden.

In 1986 zou Aruba – uit angst voor de voorganger van Curaçao – zich losmaken van de andere vijf eilanden om een ​​autonome staat te vormen, nog steeds binnen Nederland. In 1996 werd een voorziening getroffen voor volledige onafhankelijkheid, maar de Arubaanse regering wilde deze opschorten. Uiteindelijk werd op 10 oktober 2010 de Confederatie van de Nederlandse Antillen na jaren van ingewikkelde onderhandelingen ontbonden. Sinds die datum zijn Curaçao en Sint Maarten Heeft dezelfde status aangenomen als zelfbesturende staten zoals Aruba.

Van hun kant de eilanden Bonaire – 288 km2 en 20.000 inwoners -, Sabah – 13 km2 en 2.000 uur. – en Saint-Eustache – 21 km2 en 3.200 uur. –, wil het Europese “moederland”, als overzeese gebiedsdelen, als gemeenten met een bijzondere status herenigen. Alle drie zijn nu “Caribisch Nederland”, of “BES-eilanden”, Bonaire, Sint Eustatius en Saba – in het Nederlands. BES-eilanden.