De ouderdom van de maan is door Apollo-monsters in twijfel getrokken

Nieuw bericht binnen Geochemische perspectieven Brieven Het laat zien dat de erfenis van de Apollo-missies nog steeds springlevend is, zelfs meer dan vijftig jaar na de onvergetelijke komst van vertegenwoordigers van de nucleosfeer naar het oppervlak van de planeet. maanmaan. Daarom zijn honderden maanstenen en bodemmonsters door kosmochemici en planetaire wetenschappers in het veld teruggebracht AstronautenAstronauten naarApollo 11Apollo 11 over Apollo 17. Ze zijn altijd bronnen van inspiratie geweest voor deze onderzoekers, die gebruik maken van moderne hulpmiddelen om de isotopensamenstelling van de planeet te analyseren. MetalenMetalen Deze rotsen worden gevormd.

In het begin van de jaren zeventig werden maanmonsters bestudeerd door de beroemde ‘vier ruiters’ van het Apollo-programma, geochemici van opleiding – Gerald Wasserburg Samen met Bob Walker, Jim Arnold en Paul Werner Gast begonnen ze echt roddels te lijken. Gerald Wasserberg en zijn collega’s hadden werk verricht dat zou leiden tot de ontwikkeling van het huidige algemeen aanvaarde model voor de oorsprong van de maan, namelijk de botsing tussen een planeet ter grootte van Mars, Theia genaamd, en een jonge aarde.

Deze botsing moet niet meer dan een paar honderd miljoen jaar na het ontstaan ​​van de planeet hebben plaatsgevonden ZonnestelselZonnestelsel Inclusief studie MeteorietenMeteorieten Het geeft aan dat het 4,56 miljard jaar oud moet zijn, met een paar miljoen jaar verschil.

Onderzoek naar maangesteenten vertelt ons dat de maan kort na zijn geboorte bedekt moet zijn geweest door een enorme mondiale oceaan van… De schoonzoonDe schoonzoon Die, terwijl ze afkoelen, kristalliseren volgens verschillende processen die we op aarde kunnen reproduceren door de magmatische processen te bestuderen die leiden tot aardse stollingsgesteenten.

Heb je je ooit afgevraagd hoe de donkere en heldere delen van de maan worden gevormd? In deze korte video leer je hoe ze tevoorschijn kwamen uit een oude maan, omringd door een oceaan van magma. De video is geproduceerd door professor Tim Swindle van het Lunar and Planetary Laboratory van de Universiteit van Arizona, onderdeel van het LPI-JSC Lunar Science and Exploration Center. Voor een redelijk nauwkeurige Franse vertaling klikt u rechtsonder op het witte rechthoekje. De Engelse vertaling zou hierna moeten verschijnen. Klik vervolgens op de moer rechts van de rechthoek, vervolgens op ‘Vertalingen’ en ten slotte op ‘Automatisch vertalen’. Selecteer “Frans”. © Maan- en planetair laboratorium, Universiteit van Arizona

Zirkoon geheugen

Onder de monsters die Apollo 17 in 1972 terugbracht, vond een groep onderzoekers echter kristallen die werden geproduceerd tijdens het afkoelen van de magma-oceaan. Dit zijn zirkonen en we kennen ze goed op aarde. Dit zijn de mineralen waaruit een groep bestaat SilicatenSilicatenaccurater NisosilicatenNisosilicatenDe chemische formule is ZrSiO₄. Het lijkt een van de eerste producten van de initiële kristallisatie van StollingsgesteentenStollingsgesteenten Het is bijzonder stabiel, wat betekent dat het niet alleen lange tijd onveranderd blijft, maar vooral een hoeveelheid…IsotopenIsotopen Die bevatte het tijdens zijn vorming, samen met radioactieve vervalproducten uiteraard. Zo kunnen we zirkoon getrouw en nauwkeurig dateren. Op onze blauwe planeet levert dit ook informatie op over oude platentektoniek en andere processen die mogelijk teruggaan tot het Paleoceen of zelfs het Hadeïcum-tijdperk.

In dit geval duwt het zirkoon dat analytisch werd gevonden en bestudeerd met behulp van de zogenaamde tomografische atomaire sonde, de leeftijd van de maan met 40 miljoen jaar terug, naar minstens 4,46 miljard jaar. Ze werden noodzakelijkerwijs gevormd tijdens de kristallisatie van de magma-oceaan van de maan.

Radioactieve datering van uranium en lood

” Deze kristallen zijn de oudste stevigstevig Het is bekend dat het werd gevormd na een gigantische botsing. Omdat we de leeftijd van deze kristallen kennen, dienen ze als anker voor de maantijdlijn », legt Philip Heck, conservator van het museum, uit in een persbericht Veldmuseum Robert A. Pritzker Voor meteorieten is ze professor aan de Universiteit van Chicago en hoofdauteur van de studie die samen met Jenica Greer werd gepubliceerd toen ze promovendus was aan de Universiteit van Chicago. Veldmuseum En de Universiteit van Chicago.

De door de onderzoekers uitgevoerde datering is typerend voor die van isotopenUraniumUranium En leidt, de eerste valt uiteen in de laatste RadioactiviteitRadioactiviteit. Terwijl het kristalliseert, worden de zirkoonkristallen stevig en losjes vastgehouden Radioactieve besmettingRadioactieve besmetting De buitenste laag is over meerdere miljarden jaren een mengsel van verschillende isotopen. Dat uranium zal zich als volgende gedragen zandzand Van de zandloper voor de loden kernen. Hoe meer tijd verstrijkt, hoe meer leadcores we hebben. Dit is onder meer een klassiek voorbeeld van radiometrische datering.

Dit is de verhouding van de door de onderzoekers gevonden loodisotopen, wat aangeeft dat de leeftijd van het bestudeerde monster ongeveer 4,46 miljard jaar was, en daarom moet de maan minstens deze leeftijd hebben.