De Springboks, winnaars tot de laatste, zullen hun titel verdedigen in de finale van de Rugby World Cup

Ze zijn door het oog van een naald gegaan. Zuid-Afrika speelde niet zijn beste wedstrijd op de Rugby World Cup, op zaterdag 21 oktober in het Stade de France: ruig, onhandig, alsof er hevige regen was gevallen op de Seine Saint-Denis, aanvoerder Siya Kolisi partnert de dappere Engelsen alleen op het einde van het spel. Maar in een wedstrijd die doet denken aan het rugbyverleden – waarbij de bal meer tijd in de lucht doorbrengt dan in de handen van de tegenstander – wonnen de titelverdediger de ontmoeting uiteindelijk met een kleine marge (16-15). Vier jaar na hun kroning in Japan zullen de Springboks hun titel in de finale verdedigen tegen hun grootste rivalen, de All Blacks.

“Vandaag was echt lelijkMaak na de wedstrijd kennis met de Zuid-Afrikaanse aanvoerder. Maar dit is ook het spul van helden. » Het vermogen om te zegevieren, zelfs als de elementen je tegen lijken te werken. “Voordat het een lelijke wedstrijd was, was het een overwinning, en dat is wat we ons zullen herinneren.” Volg Sia Kolisi. Net als vorige week tegen de Fransen in de kwartfinales worstelde Vert et Or, raakte achterop, “Maar we hebben een manier gevonden om weer in de wedstrijd te komenGeniet van de toekomstige Racing 92-speler. Er zijn maar weinig teams ter wereld die op deze manier kunnen winnen. » Nadat ze de hele wedstrijd op jacht waren naar de doellijn, ontsnapten de Springboks via een schoen in de eerste helft van Handre Pollard – gewisseld aan het begin van de wedstrijd – de winnaar van de winnende penalty twee minuten voor tijd.

In een vol Stade de France – en in het kielzog van de wedstrijdscheidsrechter Ben O’Keefe, die tijdens het Blues-kwartier al het eerste fluitsignaal had gegeven en na de warming-up uitbundig werd uitgejouwd door Franse toeschouwers – stond Engeland nog steeds te lang. Tijdproblemen zijn onoplosbaar voor wereldkampioenen. “Ze waren uitzonderlijk vanavond. Ze hadden een heel goed tactisch plan en zetten ons echt onder druk.”Hij verwelkomde de Zuid-Afrikaanse coach Jack Nienaber na de wedstrijd.

Met gemak leken de mannen van Steve Borthwick gedurende een lange periode de controle over het spel te hebben, in tegenstelling tot de Springboks die het aantal handballen gedurende de wedstrijd opvoerden en op jacht gingen naar de zeep die de bal werd, waardoor de onophoudelijke regen ontstond. Een oefening waarbij de Engelsen niet hun eerste poging wagen: de coach die verantwoordelijk was voor de Rose-aanval, Richard Wigglesworth, onthulde vrijdag dat wanneer ze verwachten in de regen te spelen, ze de week ervoor hebben geoefend met natte ballen, “Logistieke man op de grond met een emmer water.” Verantwoordelijk zijn voor het voorbereiden van spelers op “Behandel de gladde bal in plaats van de droge bal.”.

Je hebt 59,27% van dit artikel om te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.