De studie suggereert dat Mars mogelijk veel meer rivieren herbergde dan eerder werd gedacht

Na het modelleren van bodemerosie op Mars over een periode van duizenden jaren, suggereren onderzoekers dat de Rode Planeet ooit de thuisbasis was van veel meer rivieren dan eerder werd geschat. De overvloedige rotstekeningen met een atypische vorm, die onlangs zijn waargenomen, zouden met name de overblijfselen zijn van oude rivierbeddingen die de kraters doorkruisen. Deze ontdekkingen onthullen een nieuw aspect van de geologische geschiedenis van Mars en vormen aanvullend potentieel bewijs van de oude bewoonbaarheid van de planeet.

Sedimentaire bekkens duiden op de aanwezigheid van oude wateromgevingen op Mars, zowel binnen als tussen kraters. De rivierruggen die daar te zien zijn, vormen het belangrijkste bewijs dat de planeet waarschijnlijk warmer en natter was dan nu. Volgens geofysici zijn deze heuvels ontstaan ​​nadat oude alluviale lagen door de wind waren geërodeerd. Resistente sedimentlagen vormden de toppen van de reliëfs, terwijl de meer kwetsbare lagen op het niveau van de uiterwaarden bleven.

Sommige rivierruggen op Mars zijn zo breed dat ze de planeet over een afstand van meer dan 100 kilometer doorkruisen en op satellietbeelden kunnen worden gedetecteerd. Waarnemingen hebben echter eerder gemeld dat de afwezigheid van landvormen niet noodzakelijkerwijs duidt op de afwezigheid van alluviale lagen, wat niet consistent is met eerdere hypothesen. Alluviale lagen die niet geassocieerd zijn met heldere bergkammen in de Gale-krater zijn bijvoorbeeld geïdentificeerd door het Curiosity-ruimtevaartuig. Zonder deze beroemde heuvelformaties zijn wetenschappers echter terughoudend geweest om ze in verband te brengen met oude aquatische omgevingen.

“Dit suggereert echter dat er elders op de planeet mogelijk onontdekte rivierafzettingen zijn, en dat een groter deel van de sedimentaire gegevens van Mars mogelijk door rivieren zijn ontstaan ​​tijdens een bewoonbare periode in de geschiedenis van Mars.” Hij legt uit De hoofdauteur van de nieuwe studie, Benjamin Cardenas, van Pennsylvania State University (Penn State).

Nieuwe modellen, uitgevoerd door Cárdenas en collega’s, bevestigen dat deze lagen inderdaad de overblijfselen zijn van oude rivierbeddingen. Aangezien dergelijke landvormen veel voorkomen op Mars, betekent dit dat een groot deel van de kraters van de planeet ooit rivieren herbergde die potentieel geschikt waren voor leven. ” We hebben bewijs gevonden dat Mars waarschijnlijk een planeet van rivieren was. Over de hele planeet zien we hiervan tekenen “.

Rivierreliëfs met een ongebruikelijke vorm

Er is eerder gesuggereerd dat alluviale lagen zonder ruggen kunnen leiden tot een unieke erosiedynamiek. Dit is mogelijk door de dubbele samenstellingsstructuur, bestaande uit een dikkorrelig deel en een fijnkorrelig deel.

Door de geologie van de Carolyn Shoemaker Formatie in de Gale-krater te analyseren, heeft Curiosity twee ontsluitingen geïdentificeerd met ongebruikelijke erosievormen die mogelijk verband houden met alluviale afzettingen en uiterwaarden. Deze ontsluitingen vormen reliëfs, met name groepen steile hellingen met alluviale bedekking die stroomafwaarts veranderen in minder hellende oevers (helling van 10 tot 20°).

De rover observeerde ook de rotspartijen van de berg Mirco (ook in de Gale-krater), inclusief rotsblokken in de uitgesneden bergkam boven de voorste hellingen.

Onderzoekers van Penn State veronderstelden dat deze landvormen het gevolg zijn van erosie van fluviale lagen en specifiek kunnen zijn voor de landvormen die kraters vullen. De wind die op kraterniveau wordt gegenereerd, is op bepaalde plaatsen unidirectioneel en kan aanzienlijke erosie veroorzaken. Dit fenomeen is al op aarde waargenomen en het is bekend dat het de topografie van veel landschappen heeft beïnvloed.

Om hun hypothese te bevestigen, hebben de onderzoekers van Penn State de erosie van de oude bodem van Mars gedurende duizenden jaren ontworpen en in kaart gebracht, en een computermodel getraind op een combinatie van satellietgegevens, beelden gemaakt door Curiosity en 3D-weergaven van de sedimentaire lagen van de zeebodem. . Uit de Golf van Mexico. Ze zijn gedurende een periode van 25 jaar door oliemaatschappijen verzameld en vormen uitstekende vergelijkende modellen van de bodemgeologie van Mars. De groep werd vervolgens onderworpen aan een reeks Mars-omgevingsomstandigheden die zich waarschijnlijk bij de krater voordeden.

Modellering toonde aan dat het geërodeerde landschap van Mars door de jaren heen een vorm had van neus-en-oever-landvormen die grofweg leken op die gerapporteerd door de Curiosity-rover, in plaats van rivierruggen. Dit betekent dat het huidige landschap van Mars het resultaat is van een actieve geologische geschiedenis en een visie suggereert waarin het grootste deel van de planeet mogelijk omstandigheden heeft gehad die geschikt waren voor leven. ” Op aarde zijn riviercorridors erg belangrijk voor het leven, chemische cycli, nutriëntencycli en sedimentcycli. Alles wijst erop dat deze rivieren zich op Mars hetzelfde gedragen “, besluit Cárdenas. De resultaten van het onderzoek zijn beschikbaar in het tijdschrift Geofysische onderzoeksbrieven.

bron : Geofysische onderzoeksbrieven