Deze details van het prothetische ledemaat van de eerste gehandicapte astronaut zouden hem ervan kunnen weerhouden de ruimte in te gaan

Ruimte – Er wordt verwacht dat hij de eerste ‘astronaut’ ter wereld wordt die de ruimte in gaat. John McFaul, 42, werd in november 2022 geselecteerd om deel uit te maken van de nieuwe promotiecampagne van de European Space Agency (ESA).

Net als Sophie Adino, de Française die Thomas Pesquet zal opvolgen, heeft John McFaul als doel om naar het International Space Station (ISS) te gaan. Maar zijn kansen zouden in gevaar kunnen komen door zijn prothese. Zoals je kunt zien in onze video bovenaan het artikel.

Mogelijke vergiftiging van de bemanning

De Brit verloor op negentienjarige leeftijd zijn rechterbeen bij een motorongeluk. Maar dit weerhield hem er niet van een carrière als Paralympisch hardloper na te streven, en hij won zelfs een bronzen medaille op de Olympische Spelen van 2008 in Peking op de 100 meter.

Sinds november 2022 is de ruimtevaart onze nieuwe focus geworden. Maar aangezien hij ook de eerste astronaut ter wereld zal zijn, moet hij voor de European Space Agency een hele reeks tests ondergaan om de haalbaarheid van de missie voor iemand met een handicap te garanderen.

Tijdens een van deze tests realiseerden wetenschappers zich dat het grootste probleem bij een missie naar het internationale ruimtestation misschien wel het prothetische ledemaat zelf was. Zoals gezegd inderdaad TelegraafZe zijn gemaakt van koolstofvezel, hars en polymeerschuim, materialen die giftig kunnen zijn voor een bemanning in de ruimte.

“Deze materialen zullen tot op zekere hoogte doorgaan met het ontgassen, en in een omgeving als het Internationale Ruimtestation, waar de lucht voortdurend wordt gerecirculeerd, zal elke significante hoeveelheid gas uit deze materialen in de loop van de tijd in een ballon stijgen omdat het niet wordt uitgefilterd.“, legt John McFaul uit aan de Britse krant.

Kunt u zonder de prothese?

De European Space Agency geloofde aanvankelijk dat de astronaut het zonder zijn prothese op het station kon stellen vanwege het gebrek aan zwaartekracht. Maar uit uitgevoerde tests bleek dat John McFaul nog steeds een beter evenwicht met hem behield. Het is echter belangrijk dat astronauten zich in geval van nood snel kunnen verplaatsen en evacueren.

Een ander aspect waarmee rekening moet worden gehouden, is het effect van microzwaartekracht op het lichaam. In feite moeten astronauten regelmatig oefenen om de lichaamsspieren te behouden die minder worden gebruikt terwijl ze in de cabine zweven. Missies op het Internationale Ruimtestation duren gemiddeld zes maanden, waarbij astronauten 20 tot 30% van hun spiermassa verliezen. We moeten er dus voor zorgen dat de prothese van John McFall nog steeds past, zelfs met spierverlies.

De European Space Agency moet dus tests uitvoeren om te verifiëren dat alles goed komt met de astronaut als hij op missie gaat. Het agentschap heeft tot eind 2025 de tijd om een ​​beoordeling op te stellen, die vervolgens aan de Europese ministers moet worden voorgelegd. Deze laatste zal het laatste woord hebben en beslissen of de missie gefinancierd wordt of niet.

Zie ook op HuffPost :