DNA van wolharige neushoorn opnieuw gemaakt met behulp van zijn uitwerpselen (maar niet zichzelf)

Koninklijke Vereniging

DNA van wolharige neushoorns kan worden gereconstrueerd uit gefossiliseerde uitwerpselen van grothyena’s.

Prehistorie – Kak is een goudmijn aan informatie. Deze zin, die het begin zou kunnen zijn van een nieuw soort Jurassic Park-film, werkt perfect als we kijken naar deze studie die afgelopen 1 november in het tijdschrift werd gepubliceerd Koninklijke Vereniging. We hebben vernomen dat onderzoekers het mitochondriale genoom (nvdr: een essentieel onderdeel van cellen) van de wolharige neushoorn hebben kunnen reconstrueren. Antieke Coelodonta Op een originele manier.

Om dit te doen, hebben de onderzoekers niet gezocht naar een karkas of fossiel van deze soort. In plaats daarvan gingen ze dit DNA extraheren uit de gefossiliseerde uitwerpselen van grothyena’s of… Crocuta Crocotta SpigliaEen uitgestorven soort carnivoor die zich voedde met de wolharige neushoorn.

De eerste in Europa

Een team van onderzoekers, onder leiding van moleculair bioloog Peter Andreas Sieber van de Universiteit van Konstanz in Duitsland, bestudeerde twee gefossiliseerde hyena-overblijfselen uit het Midden-Paleolithicum (tussen 300.000 en 30.000 voor Christus), in de regio die nu Duitsland is.

Met behulp van gespecialiseerd gereedschap en een DNA-sequencer konden ze die van de wolharige neushoorn terugvinden, die zich in een slechte staat bevond. Om het volledig te herstellen, vergeleken de onderzoekers het vervolgens met andere genomen, zowel moderne als oude. Hoewel het van één dier afkomstig is, vertelt dit DNA-monster ons meer over de diversiteit van deze soort.

In feite is dit het eerste genoom dat voor deze soort op het oude continent is ontdekt, aangezien alle andere beschikbare gegevens afkomstig waren van de Siberische fauna. Deze ontdekking toont aan dat de Europese wolharige neushoorn en zijn Siberische neef ongeveer 450.000 jaar geleden begonnen te diversifiëren. Het lijkt enigszins op de Siberische of Sumatraanse tijger, enz. De onderzoekers zorgen er echter voor dat ze deze gegevens, die met behulp van één enkele steekproef zijn verzameld, niet te veel interpreteren.

Versteende uitwerpselen, verlaten goudmijnen

Deze ontdekking is bijzonder interessant en heeft betrekking op Parijse Verwelkomt Antigone Ouzonidis, een paleontoloog aan de Universiteit van Aix-Marseille: “Het is een technische prestatie om verschillende soorten DNA van elkaar te onderscheiden. Het succesvol scheiden ervan is een hele interessante stap voorwaarts. De selectie van hyena-uitwerpselen hielp het werk, omdat het een dier is waarvan het spijsverteringssysteem ervoor zorgt dat oud DNA beter bewaard blijft.

Dergelijke monsters “Veel van de artefacten die tijdens eerdere opgravingen zijn teruggevonden en in collecties zijn ondergebracht, vormen een tot nu toe grotendeels verwaarloosde bron van oud DNA.” Studie aantekeningen. Dankzij geconserveerde uitwerpselen is het mogelijk om het dieet van elke soort, de parasieten die de soort hebben geïnfecteerd, te bepalen en zelfs de evolutie in het microbioom van specifieke soorten te bestuderen.

Bovendien is het niet moeilijk om toegang te krijgen tot deze gegevensbron: “Het feit dat het relatief gemakkelijk uit coprolieten werd teruggevonden [ndlr : un excrément fossilisé] Een ander soort benadrukt de waarde van het verkrijgen van genomische gegevens uit een breed scala aan materialen. Voeg onderzoekers toe. afgelopen jaar, Er is zelfs een onderzoek gepubliceerd over dit onderwerpwaarin wordt uitgelegd hoe coprolieten gevonden in museumcollecties een verwaarloosde en onaangeboorde hulpbron vormen in de studie van de biologische geschiedenis van onze planeet.

Zie ook op HuffPost :