Een door NASA gerapporteerd monster van de asteroïde Bennu bevat water en koolstof

De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie maakte op woensdag 11 oktober bekend dat een monster van de asteroïde Bennu die door NASA naar de aarde is teruggestuurd water en koolstof in grote hoeveelheden bevat, een ontdekking die ons in staat zal stellen beter te begrijpen of asteroïden daadwerkelijk verbindingen naar de aarde hebben gebracht die… Het maakte de geboorte van leven mogelijk, zoals sommige wetenschappers geloven.

“Water- en koolstofmoleculen zijn precies het soort materie dat we wilden vindenNASA-beheerder Bill Nelson maakte dit bekend tijdens een evenement in Houston, Texas.Dit zijn cruciale elementen in de vorming van onze planeet en zullen ons helpen de oorsprong te bepalen van de elementen die tot leven kunnen leiden“, hij voegde toe.

Asteroïden zijn potentieel de oorsprong van het leven

De eerste beelden zijn getoond van het grootste monster asteroïden dat ooit naar de aarde is gebracht: zwart stof en stukken. De Osiris-Rex-missie nam dit monster in 2020 op Bennu, een asteroïde met een diameter van 500 meter die zich toen ruim 300 miljoen kilometer van de aarde bevond. De capsule met de kostbare lading keerde iets meer dan twee weken geleden met succes terug naar de aarde en landde in de Amerikaanse woestijn. Sindsdien vindt het delicate proces van het openen van de capsule plaats in een witte kamer in het Johnson Space Center van NASA in Houston.

Volgens voorlopige analyses is dit het rijkste koolstofrijke ruimtemonster dat ooit op aarde is gerapporteerd. “We hebben de juiste asteroïde gekozen!», straalde Daniel Glavin, een wetenschapper bij NASA, die sprak over «Een droom voor astrobiologen“.”Koolstof is essentieel voor het leven op aarde, we zijn allemaal gemaakt van koolstof“Hij legde het uit. Door in botsing te komen met de aarde zouden asteroïden zoals Bennu kunnen ontstaan.”zeug“Onze planeet. Water bestaat op Bennu beperkt tot zogenaamde gehydrateerde mineralen.”We denken dat dit de manier is waarop water op aarde terecht is gekomen“, legde Dante Lauretta, de belangrijkste wetenschapper van de missie, uit. “De reden waarom de aarde een bewoonbare wereld is, en waarom we oceanen, meren en rivieren hebben, is dat deze watermineralen (…) tussen 4 en 4,5 miljard jaar geleden op de aarde zijn geland.»

“Bonus”-item.

Voordat de capsule landde schatte de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie dat deze ongeveer 250 gram materiaal van Bennu had opgevangen, veel meer dan twee eerdere Japanse missies naar andere asteroïden. NASA, waarvoor dit de eerste manoeuvre was, moet deze schatting nog bevestigen. Maar het proces van het openen van het monster bracht enkele verrassingen met zich mee. Vanwege de overvloed aan materiaal buiten het verzamelmechanisme zelf, is het hoofdmonster nog niet geopend, zegt Eileen Stansbury, hoofdwetenschapper bij het Johnson Space Center.

“We nemen de tijd om elk stukje Benno systematisch te verwerken en goed te verzorgen“De gelukkige verrassing van het artikel”, legde ze uit.Beloningen» De verklaring hiervoor was een incident dat plaatsvond tijdens het verzamelen van het monster: Onmiddellijk na de operatie realiseerde NASA zich dat het deksel van de verzamelkamer niet kon sluiten. De lading werd veiliggesteld door zoals gepland naar de capsule te worden overgebracht, maar vanwege dit lek verwachtten wetenschappers overblijfselen buiten de cabine te vinden.

De teruggevonden materialen zijn al overgedragen aan een snelanalyseteam, om een ​​voorlopig beeld te krijgen van de samenstelling van Bennu, die woensdag werd onthuld. Het monster werd onderzocht met behulp van scanning-elektronenmicroscopie, röntgendiffractie en infraroodmetingen.

Toekomstige generaties

De komende zes maanden zal het NASA-team “Monsters catalogus“, legde Francis McCubbin uit, adjunct-directeur van dit team. Wetenschappers van over de hele wereld zullen in staat zijn om “Materialen aanvragen om Bennu in hun eigen laboratorium te bestuderen“, benadrukte hij. Het grootste deel van het monster zal worden bewaard voor toekomstige generaties om te studeren met nieuwe, efficiëntere instrumenten en om nieuwe wetenschappelijke vragen te beantwoorden. Dit is wat werd gedaan voor de maanstenen die tijdens het Apollo-programma werden teruggegeven.

Benno-analyse zou in de toekomst zeer direct nuttig kunnen zijn. Er is een kleine kans (kans van 1 op 2.700) dat de asteroïde in 2182 de aarde zal treffen, een impact die catastrofaal zou zijn. Het kennen van de precieze samenstelling ervan kan daarom helpen om zijn pad beter te begrijpen en misschien zelfs, indien nodig op een dag, om de noodzakelijke invloed van zijn afbuiging te berekenen.