Een enorme zonnevlam veroorzaakt de grootste satellietmigratie in de geschiedenis

Afgelopen mei veroorzaakte een enorme zonnevlam een ​​enorme geomagnetische storm nabij de aarde. Deze gebeurtenis veroorzaakte het verschijnen van verbluffende aurorae in de vier hoeken van de aarde… en zaaide onenigheid in de baan. Volgens één Pre-publicatiestudie Van MIT gespot door Space.com-websiteDuizenden satellieten werden gedwongen koerscorrectiemanoeuvres uit te voeren om de effecten van dit fenomeen te compenseren. De recensie herinnert ons eraan hoeveel de mensheid profiteert van het observeren van zonneweer als melk op een vuur.

Wanneer de magnetische veldlijn op het oppervlak van onze ster breekt, ontstaat er een intense ontlading van röntgen- en gammastraling. Dit worden zonnevlammen genoemd en worden soms geassocieerd met een coronale massa-ejectie – een enorme plasmabel die zich met zeer hoge snelheid voortbeweegt. Wanneer deze verschijnselen hun gang gaan, wordt onze planeet blootgesteld aan een ware stortvloed aan hoogenergetische straling. Dit is slecht nieuws voor alle satellieten, aangezien elektronische componenten niet goed mengen met deze geladen deeltjes. Maar niet alle machines zitten in hetzelfde schuitje.

Ongekende migratie via satelliet

Het andere probleem is dat deze straling wordt geabsorbeerd door de bovenste lagen van de atmosfeer. In extreme gevallen is deze energieoverdracht zo groot dat deze de ionosfeer en thermosfeer aanzienlijk kan verwarmen, waardoor het volume van de dichtere gassen toeneemt. Dit is erg lastig voor satellieten in banen die relatief dicht bij het oppervlak liggen; Deze uitzetting kan de wrijving met de atmosfeer aanzienlijk vergroten, wat zich uit in een geleidelijk hoogteverlies.

Dit is precies wat er afgelopen mei gebeurde toen de atmosfeer werd getroffen door een G5-zonnevlam. Duizenden satellieten in een lage baan om de aarde ondervonden een aanzienlijke verandering in hun traject en begonnen langzaam maar zeker naar de aarde af te dalen. Dit dwong operators om relatief snel te handelen om hun apparatuur te behouden door de paden ervan te corrigeren. Een paar dagen lang waren we aanwezig bij A Massale migratie in een baan om de aarde.

Risico op orbitale aangroei

Het laatste nieuws is dat er geen satellieten verloren zijn gegaan. Er was dus weinig ontkomen aan, want volgens de auteurs van het onderzoek had deze waanzin tot ongekende chaos kunnen leiden. Als algemene regel geldt dat elke satellietbeweging vooraf wordt gepland om ervoor te zorgen dat elke manoeuvre veilig kan worden uitgevoerd.

Maar dat was tijdens deze aflevering, die iedereen verraste, niet het geval. Daarom is het mogelijk dat sommige machines met elkaar in botsing komen. Als klap op de vuurpijl zouden deze inslagen wolken van hypersonisch puin hebben gecreëerd die op zichzelf andere satellieten zouden hebben bedreigd die hun banen scherp omhoog brachten. En zo verder, met mogelijk desastreuze gevolgen voor de talloze diensten die afhankelijk zijn van deze apparaten.

Zo’n kettingreactie is dat wel Statistisch zeer onwaarschijnlijk, maar niet onmogelijk. Sterker nog, het risico is de afgelopen jaren dramatisch toegenomen. De laatste uitbarsting van deze omvang was in 2003, in een tijd dat er nog maar een paar honderd satellieten waren die de hele lage baan deelden. Sindsdien is het landschap echter radicaal veranderd. Orbit begint steeds drukker te worden door de opkomst van particuliere lucht- en ruimtevaartbedrijven, met name SpaceX. Het bedrijf heeft al in eigen beheer gepubliceerd Meer dan 6.200 Starlink-satellieten. In totaal bevinden zich nu ongeveer 10.000 voertuigen in een lage baan om de aarde.

Deze verkeersexplosie vereist dat operators waakzamer zijn dan ooit om botsingen te voorkomen… maar in de haast lijken al die protocollen te mislukken.

” De geomagnetische storm van mei 2024 was de eerste grote storm van dit nieuwe tijdperk waarin kleine commerciële satellieten de lage baan om de aarde domineren. Door wijdverspreide en onvoorspelbare verstoringen van satellietpaden te veroorzaken, vormen ze een serieuze uitdaging voor de volginfrastructuur. Deze combinatie van factoren maakte het uiterst moeilijk, zo niet onmogelijk, om potentiële oversteekplaatsen te identificeren tijdens de storm en in de dagen die volgden. », schrijven de auteurs van het onderzoek.

Verhelderende herinnering

Het goede nieuws is dat er zeer duidelijke lessen kunnen worden getrokken uit deze bevindingen. Ten eerste zullen ruimtevaartorganisaties en bedrijven een manier moeten vinden om beter te coördineren. Dit kan onder meer het opstellen van een mondiaal noodprotocol inhouden, zodat alle operators hun apparatuur zonder risico kunnen verplaatsen in het geval van een grotere zonnevlam.

Een andere prioriteit zal het vergroten van ons vermogen om de schommelingen van de zon te voorspellen zijn. Het is een oefening waarvan bekend is dat deze complex en gevaarlijk is. Maar de risico’s zijn inmiddels zo groot dat de verwachting is dat dit gaat gebeuren Zonneweer is niet langer een optie: het is nu een grote economische en logistieke noodzaak.

Gelukkig zijn de grote namen in de luchtvaart zich hiervan volledig bewust en beginnen ze de kwestie frontaal aan te pakken. Afgelopen mei tekende de European Space Agency bijvoorbeeld een contract ter waarde van 340 miljoen euro met Airbus Defense and Space voor de bouw van Vigil, een schildwachtsatelliet wiens missie het is om de mensheid te helpen het zonneweer te voorspellen.

De verwachting is dat dit in 2031 zal plaatsvinden, een paar jaar vóór de volgende piek van de zonneactiviteitscyclus, wanneer deze gebeurtenissen frequenter en intenser zullen zijn. Het enige dat overblijft is erop te wijzen dat de vloot van satellieten waar we dagelijks op vertrouwen het tot die tijd volhoudt!

🟣 Abonneer u op om geen enkel nieuws over Journal du Geek te missen Google Nieuws. En als je ons leuk vindt, hebben we elke ochtend een nieuwsbrief.