Een Europese satelliet zal aan het einde van zijn levensduur terugkeren naar de atmosfeer, maar waar en wanneer?

Het terugkeer-naar-de-aarde-proces begon in 2011 om te voorkomen dat de accidentele vernietiging van een satelliet in een baan om de aarde puin de ruimte in zou verspreiden.

De terugkeer van de ERS-2-satelliet zal naar verwachting binnen een paar dagen plaatsvinden, maar het risico op schade aan de aarde is minimaal, benadrukt de European Space Agency.

Zal de hemel op ons hoofd vallen? De Europese aardobservatiesatelliet, ERS-2 genaamd, bereidt zich voor om op zo'n ongecontroleerde manier de atmosfeer van de aarde binnen te dringen dat het grootste deel van het instrument zou moeten opbranden, aldus de European Space Agency (ESA). Als de terugkeerdatum – volgens de laatste schattingen rond woensdag 21 februari om 12.10 uur, bekend of dichtbij is, blijft de potentiële inslagzone van het puin op dit moment onbepaald.

“Naarmate we dichter bij het begin van de schooldag komen, zullen we dat ook kunnen Voorspelling van tijd en locatie (in realtime op deze websitenoot van de redactie) met meer zekerheid“, schrijft de European Space Agency op haar website.

• 

  Lees ook

  Ruimtevaart: In het licht van de proliferatie van satellieten vrezen experts een rampscenario in de vorm van zwaartekracht.

Dit back-upproces, dat zeer zeldzaam is bij ESA, wordt al lange tijd toegepast om accidentele vernietiging – bijvoorbeeld na een botsing – als gevolg van het verspreiden van puin dat gevaarlijk is voor actieve satellieten te voorkomen. Of, erger nog, het Internationale Ruimtestation (ISS) en zijn mensen. op hem WebsiteHet European Space Agency merkt op dat het “Een reeks van 66 satellietuitwerpmanoeuvres in juli en augustus 2011, waarbij de resterende brandstof van de satelliet werd uitgeput en de gemiddelde hoogte werd teruggebracht van 785 km naar 573 km.Sindsdien is het voertuig uit de hand gelopen en trok het zich geleidelijk terug richting de aarde, onder invloed van de zwaartekracht, en bereikte een hoogte van ongeveer 500 kilometer.

Er wordt geschat dat het grootste deel van de satelliet dat de aarde kan bereiken 52 kilogram bedraagt.

Hendrik Lore

Ondanks deze twijfels is volgens ESA-experts de kans dat het puin schade aan de aarde veroorzaakt klein. “Het risico dat een stukje satelliet op ons hoofd valt wordt geschat op 1 op 100 miljard“, kondigde Benjamin Bastida, ruimteschrootingenieur bij het European Space Operations Center (Esoc), aan tijdens een persconferentie, die zorgvuldig het pad van het voertuig volgt om nauwkeurig te voorspellen waar en wanneer zijn stoffelijke resten zullen vallen. Het grootste deel van de 2,5 ton puin zal ERS-2 verbranden zodra het in de atmosfeer terechtkomt.”Er wordt geschat dat het grootste deel van de satelliet dat de aarde kan bereiken 52 kilogram bedraagt.“, schat Henri Lohr, die werkt bij het directoraat Aardobservatieprogramma's van de Europese Ruimtevaartorganisatie.

Andere satellieten zullen aan het einde van hun levensduur volgen

Dit is niet de eerste keer dat het ruimteagentschap dit soort manoeuvres uitvoert. Op 28 juli onderging de Europese satelliet die verantwoordelijk is voor het bestuderen van windbewegingen, Aiolos, hetzelfde lot, met dit verschil dat hij gecontroleerd terugkeerde naar de aarde omdat zijn baan (300 kilometer) kleiner was dan die van ERS-2. Het voertuig viel opnieuw in de Atlantische Oceaan. Na ERS-2 is Cluster in september aan de beurt, en Integral in december. De European Space Agency heeft onlangs een charter voor ‘puinafvoer’ aangenomen voor ruimtemissies die vanaf 2030 zijn ontworpen.Onze missies in een baan om de aarde worden steeds meer ontworpen om gecontroleerde terugkeer naar het einde van de levensduur uit te voeren, waardoor operators zich nauwkeurig kunnen richten op het gebied van de aarde dat ze opnieuw binnenkomen.“, bevestigt het ruimteagentschap.