Een gigantische “holte” omringd door twee nevels ontdekt in de Melkweg

Een soort gigantische “holte” omringd door twee nevels, de Perseus- en Taurus-wolk, die verscheen na – althans – een enorme stellaire explosie. Dit hebben astronomen ontdekt in de Melkweg Een studie gepubliceerd op woensdag 22 september in het tijdschrift Astrofysische journaalbrieven.

De moleculaire wolken van Perseus en Stier, zoals ze worden genoemd, zijn lang onderzocht vanwege hun nabijheid tot de aarde – tussen 500 en 1000 lichtjaar – en zijn een rietje op de schaal van onze Melkweg, die zich uitstrekt over 80.000 licht- jaar in doorsnee.

Maar ook omdat het sterrenkraamkamers herbergt, die zijn ontstaan ​​dankzij het mengsel van moleculair gas en stof waaruit deze wolken bestaan. Ten slotte, omdat deze nevels door een soort draad verbonden leken te zijn. Toen heb ik observatie uitgesloten, vanwege hun afstand tot onze planeet.

Het grappige van deze twee wolken, legt onderzoeker Shmuel Bialy uit, uit Harvard en Smithsonian Astrophysics Center, dat is “We vinden dat ze goed verbonden zijn, maar niet op de manier die we ons voorstellen: door een gigantische holte”.

“Het soort bal dat van binnen leeg is”

Dit is de eerste keer dat wetenschappers een 3D-kaart van een dergelijke structuur hebben kunnen ontwerpen, genaamd “Shell Beer Tau”Met behulp van geavanceerde reken- en beeldtechnieken, en vooral een kaart van de moleculaire gassen van een veel groter gebied, werd het opgesteld met behulp van gegevens van de Europese ruimtetelescoop Gaia.

We moeten ons voorstellen dat “Een soort veld dat van binnen leeg zou zijn”Volgens de heer Biali, a “Superbubbel”Zoals het wordt genoemd, is de diameter ongeveer 500 lichtjaar (ongeveer 4,7 miljoen km), en de buitenste schil bestaat gedeeltelijk uit twee klonen van Perseus en Taurus.

In de holte zit al een beetje stof, “Maar bij een zeer lage dichtheid vergeleken met de dichtheid van wolken”zegt kosmoloog en astrofysicus Torsten Enslin, universitair hoofddocent aan het Duitse Max Planck Instituut voor Astrofysica en co-auteur van de studie met Shmuel Bialy. Hij is een van de wetenschappers die in 2019 en 2020 de eerste 3D-kaart maakte van stofwolken dicht bij onze zon. En dit dankzij gegevens van Gaia over de locatie en kenmerken van meer dan 5 miljoen sterren in deze Voorstad Zonne.

Bialy’s collega, Kathryn Zucker, een postdoctoraal fellow en astrofysicus, tekende woensdag voor een tweede onderzoek over het onderwerp om uit te leggen hoe wetenschappers deze kaart goed gebruiken, met behulp van algoritmen die deels onder haar toezicht zijn ontwikkeld.

“Dit is de eerste keer dat we echte 3D-weergaven kunnen gebruiken, geen simulaties, om theorie met observatie te vergelijken en te schatten welke theorieën het beste werken.” Om de bron van deze gigantische holte te verduidelijken en de wolken die op het oppervlak zijn neergedaald, Ze zei in een persbericht van Astrofysica Centrum.

“We denken dat vanwege de supernova een enorme explosie deze gassen heeft geduwd en deze wolken heeft gevormd”Bialy, wiens studie een meervoudig supernovascenario voorstelt. Volgens deze theorie explodeerden een of meer sterren aan het einde van hun leven en duwden geleidelijk het grootste deel van het gas waarin ze baadden terug om deze holte te vormen, tussen 6 miljoen en 22 miljoen jaar geleden.

Vandaag zien we de holte in zijn laatste fase, waar hij al is vertraagd [son expansion]Laat wolken ontstaan Over Perseus en de stier, zegt M. Bialy. Hij is nu van plan zich te concentreren op de jongere groepen sterren die daar verschijnen.

Wat professor Ensslin betreft, hij verwacht dat “De ontdekking van vele andere structuren” Zoals Shell Bear Tau. “Deze bubbel is waarschijnlijk een van de andere.”Hij legt uit en voegt eraan toe dat het ondanks zijn grootte weinig ruimte inneemt op de 3D-kaart die door zijn afdeling wordt gemaakt. Het moet nog worden onderzocht en gedoopt…